Tam da bu yazıyı yazdığım saatlerde, bazı tiyatrocular ve
onlara destek vermek için yanlarında olanlar Muhsin Ertuğrul
sahnesi önünde "Çav Bella"yı söylüyorlar.
Çav Bella bir devrim şarkısı, sembolik anlamı var...
İşte bir sabah uyandığımda
Çav Bella Çav Bella
Çav Bella Çav, çav, çav
Elleri bağlanmış bulduğum yurdumun
Her yanı işgal altında
Sen ey partizan beni de götür
Çav bella çav
Beni de götür dağlarınıza
Dayanamam tutsaklığa... diye devam eder
sözleri.
Başbakan Erdoğan'ın bugün "tiyatrolar
özelleştirilecek" sözleri üzerine devlet tiyatrolarında
çalışan "emekçi, özgürlükçü tiyatro
"sanatçılarımız" oturmuş bir devrim şarkısı söyleyerek
bizi devletten ayıramazsınız, koparamazsınız isyanı
içerisindeler.
Bıraksak Halil Sezai'den "İsyeeeeaaaaannnnn" ı
söyleyecekler, o kadar tutuşmuşlar...
Tiyatronun, sanatın özgürlük ifade ettiğini söyleyip sonra da
bizzat devlet tekelinde ve devlet eliyle yapılmasını desteklemenin
sanatsal anlamda bir mantığı var mıdır bilemiyorum.
Bugün bu yaygarayı koparanların sadece girdiği bu
çelişkili duruma bakacak olsak bile aslında emekçi, halkçı,
özgürlükçü rolüne bürünerek "yan gelir yatarım, devletten paramı
alırım, aldığım o maaşla da hükümete istediğim gibi
saydırırım" oyununu son derece başarıyla oynadıkları
aşikar.
Maaşını devletten alan bir "devlet memuru-sanatçı" ne kadar
özgür olabilir soruyorum size?
Tiyatro demek, sanat demek madem özgürlük
demek; buyrun işte istediğiniz özgürlüğü veriyor devlet
size, daha ne?
Tiyatronun devlet eliyle yapılması,
cumhuriyetin despotca "muasır medeniyetler" seviyesine
ulaşılma projesinin tutmayan son kalıntılarından
birisiydi. Özelleşmesi ne kadar sanatın kapitalist
çarklara teslimi gibi görünse de "devlet eliyle"
sanat yapılacağına inanmaktan daha akıllıcadır.
Bunu böyle söyleyince de "sen
tiyatrodan, sanattan ne anlarsın?" diyorlar ya hasta
oluyorum:)
Bu ülkede "tiyatro
kutsanmış" gibi davrananlar, halkın vergileriyle
aldıkları maaşları unutarak "avam" diye halkı küçümseyen, Beyaz
Elitist, küçük bir azınlık yarattılar. Halk sayesinde
beslenen ama halktan bir o kadar kopuk... Ve sonra da devletten
ayrılmamak için direnişini " Çav Bella" gibi devrim şarkılarıyla
taçlandıran...
Ne kadar da samimiyetsiz...
Sen devlete bağlı olduğun sürece
sanatçı değil memursun!
Hayır, böyle deyince de zorlarına gidiyor ama öyle...
Mevzuyu bir de "bunun böyle olacağı Sümeyye
Erdoğan'ın geçen sene tiyatroda yaşadıklarından sonra
belliydi" diyerek buralara kadar indirgeyen bir güruh var
ki oralara hiç girmiyorum bile... Tiyatroların
özelleşmesini bu olaya bağlamak tiyatro oynamanın ta kendisidir
işte!
Özelleşen tiyatrolarla birlikte "ay başında giderim maaşımı
çekerim, oyun olsa da olur olmasa da olur" zihniyetindeki
oyuncular bir güzel temizlenecek mi?
İyi oyuncu, kötü oyuncu herkes hak ettiğini alacak mı?
Parayı devletten değil direkt halktan alacakları için daha
çok halka yakın, halka hitap eden oyunlar yazılacak, oynanacak
mı?
Olaya bir de bu tarafından bakmak lazım mı?
Şimdi "Çav Bella" söylemek hiç
değilse biraz anlam kazandı mı?
Tiyatroya değil, yan gelip yatan
oyuncuya "Çavvv" diyecekler şimdi...