TEM Otoyolu'nda saygı duruşu

www.kodadimedya.com sitesi yazarı Kültürlü Serseri'nin kaleminden o an yaşananlar: Seni ne kadar çok özlemişiz be ATAM Bu Atatürk'e övgüler dizen, Ona ağıtlar yakan bir yazı değildir. Atatürk'ü anmak, Atatürk anlamaktan geçer. Uzun süredir hiç ağlamamıştım, ama bu sabah gözlerimden süzülen iki damla yaş vardı. Sadece iki damla yaş, yanaklarımdan akıp giden. Ancak: bu göz yaşları, gurur, hüzün, neşenin ve umudun göz yaşlarıydı.. Nasıl olurda, neşe ve hüzün bir arada olabilir, hüznün ve karamsarlığın sembolü olan göz yaşlarıyla aynı anda ve aynı safta olabilirdi? Ama oldu bu sabah!! Evet oldu. Bu olay aslında, yıllardır örselenen, itilen, soyulan, siyasiler tarafından sömürülen, din tacirleri tarafından AB hayaline kaptırılan Türk insanın içinin ne kadar dolduğunun bir göstergesiydi.. O gösterge ki, bizi yeniden bir ulus olduğumuz hatırlatan iyi bir örnekti.. Aslında Türkiye'nin bir önderi yok. Bu sabah kendiliğinden gelişen bir olay oldu İstabul'da. ''Bağımsızlık benim karakterimdir'' diyen Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün sözleri bile bugün yüksek sesle tekrarlandığında AB emperyalistlerinin işbirlikcileri tarafından ayıplanmakta, karalanmaktadır. Çünkü, her köşe başını bunlar tutmuştur. Ancak, bu sabah yaşanan olay, Türk insanın bu gelişmeler karşısında nasıl bileylendiğini, olup biten aşağılık şeyleri nasıl yüreğine gömdüğünü ve gerikirse tepkisini, bir anda dışarıya vurmaya hazır olduğunu kanıtladı... Çünkü, memleket elden gidiyor, naraları atılırken neden meydanlarda 100 kişi toplanıyor, bunu hiç düşündünüz mü? Çünkü, bu insanların gerçek sahipleri olan gençler, öğretmenler, memurlar, işçiler, aydınlar, bilim adamları vs hepsi darbe zamanlarında en aşağılık şekilde örselendiler de ondan. Şimdi o sindirilmiş insanların çocukları da başlarına birşey gelir korkusuyla aşağılık olaylar zinciri karşısında bile tepkilerini dile getirmiyorlar ve televole zihniyetine kaçarak kısadan zengin olma hayalleri peşinde koşuyorlar.. Anne babaları da bu işe ''haşır'' demiyorlar, çünkü bir zamanlar kendi başlarına geleni biliyorlar... İşte bu yüzden toplum umutsuz, toplum örgütsüz ve vatan sahipsiz. İşte bu yüzden bu dinciler iktidar!! Çünkü darbeciler onların önünü açtılar. İşte o olay Bu sabah saatler 09. 05'i gösterdiği sırada, sirenler çalmaya başladı. Bu hüzünlü saniyelerin yaşandığı anda TEM karayolunda çok ilginç bir olay yaşandı. Anadalo Yakası'ndan Avrupa Yakası'na geçen sürücüler ve yolcular. Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'ne yaklaşırken bir viyadüğün emniyet şerinden arabası bozulmuş, motor kapagı açılmış bir araba gördüler. Arabanın yanında duran genç bir adam vardı. Saygı duruşunda bulunuyordu. Az sonra ise, o Tem karayolu karayolu olalı böyle bir olay görmeyecekti, bu güne kada da görmemişti.. Daha sonra olay şöyle gelişti: Siren seslerini radyolarından dinleyen araç sürücüleri, o arabanın yanında birer birer durdular ve araçlarından inerek ATA'LARINA olan saygı duruşunun yerine getirdi. O sırada, karayolu birkaç dakikalığına da olsa tamamen trafiğe durdu: Çünkü, aracından inen binlerce kişi saygı duruşunda bulunuyordu. Bu duruş, tamamen İÇTEN GELEN DALGAYDI.. Dipten gelen dalga değil, İÇTEN GELEN DALGA.. İşte tam bu nokta, Atatürk'ün ölüm hüznünün, umuda döndüğü andır. Umutsuzluğun getirdiği karamsarlığın neşeye, Türkiye'nin de geleceğine olan umudun yeşerdiği andı bu.. Düşünebiliyor musunuz, kapalı kapılar ardında ABD ve AB'ye gizli gizli verilmiş sözler, Rum tarafından EVET oyu çıksaydı elden gidecek olan Kıbrıs, bağıra bağıra elden giden Musul - Kerkük.. VE adım adım etnik olarak parçalanmaya hazırlanan Türkiye'nin tam ortasında yeşerdi bu umut... Evet, Atatürk öleli 66 yıl oldu. Onsuz geçen 66 yıl boyunca yediler yediler da doymadılar ama bir türlü de bitiremediler bu ülkeyi.. AB emperyalistlerinin işbirlikçileri bu ülkeyi onursuz ve kişiliksiz yapmaya da çalıssalar bu umut Atatürk'ün öldüğü günün yıl dönümünde yani, hüznün yaşandığı saniyelerde, yeniden yaşardı... O umut ki, Mustafa Kemal ruhudur.... Bu sabah bizi birleştiren bu spontene olay karşısında gözlerimden iki yaş damla süzüldü. Yanaklarımdan akıp gitti sonra.. Öldüğü gün, yüreğimize umudu aşılayan yani bizi birleştiren Gazi'nin ruhu muydu? Seni ne kadar çok özlemişiz be ATAM.....