17 Mayıs 2006...
Danıştay saldırısının olduğu gün..
AK Parti'ye söylenmedik laf bırakılmadı o
gün.
"İrtica" ipine sarılanlar
Recep Tayyip Erdoğan'a bugünkü
gibi sövüp, hakaret ediyordu.
18 Mayıs 2006...
Ankara'da cenaze töreni vardı.
Kocatepe Camii'nde Danıştay Şehitleri son yolculuğuna
uğurlanıyordu.
AK Parti iktidarını Abdulkadir Aksu ile Cemil Çiçek temsil
ediyordu.
Edemediler...
Ettirmediler...
Cemil Çiçek ve Abdulkadir Aksu o gün canını zor
kurtarmıştı.
Ekran'da Cemil Çiçek'in kaçışı...
Abdulkadir Aksu'nun etten duvar koruma eşliğinde cenazeden
ayrılması..
Kemal Kılıçdaroğlu'na bugün yapılanların aynısını yapan bir
grup çapulcu, "Hükümet istifa...." diye bağırıyordu.
Falan filan...
Ogün, Cemil Çiçek"in kaçtığı gün yani...
"Oh oldu" diyenler az buz
değildi.
O çapulcuların safında yer alıp, alkış tutanlar...
Cami avlularındaki o çirkinliğe alkış tutup, ülke idaresinde
bulunmak isteyen kim varsa, AK Parti iktidarı son bulsun diye her
şeyi yaptı, yaptılar...
Danıştay saldırısı başka bir şey
çıktı...
Fail yakalandı...
Türkiye büyük bir badireyi atlattı..
Şer odakları hazır kıta bekliyordu
çünkü..
Seçimden sonra, şehitlere duyulan sevgi, saygı bıçak gibi
kesilmişti. Zira AK Parti, halkın desteğine bir kez daha mashar
olmuştu, onca çirkefliğe, onca barbarlığa rağmen.
Ey güzel insanlar...
Bugün aynısı yapılıyor...
Ve fakat...
Yapılan iktidara değil,
muhalefete...
Şehit cenazeleri, muhalefete muhalefet
etmenin mekanı oldu ne yazık ki... Kemal Kılıçdaroğlu'na
saldırılar, yumurta atmalar, kurşun
bırakmalar..
2006 yılında yapılan neyse, bugün de yapılan farklı
değil.
Üç beş çapulcu, insanımızın acısını yaşamasına bile fırsat
vermiyor, vuruyor, kırıyor, paralıyor, yaralıyor.
Kemal Kılıçdaroğlu'na yapılanı tasvip etmiyorum,
etmem. AK Parti iktidarına karşı zamanında yapılanlar, ne kadar
çirkinse bugün de yapılanlar misliyle çirkindir. Recep Tayyip
Erdoğan'a geçmişte yapılan alçaklığın bire bir aynısı Kemal
Kılıçdaroğlu'na yapılıyor bugün.
Allah aşkına bu çapulculara prim vermeyin!
Bırakalım insanlar acısını
yaşasın!