Hiç kusura bakmayın bunu adı fanatiklik falan değil.
Güdü mantığının etkin olması sonucunda birisini öldürecek kadar
yoldan çıkmanın adı fanatiklik falan değildir.
Bunun adı; yoldan çıkmadır.
Bunun adı; insan olmayı unutmaktır.
Bunun adı; öfke kontrolünün olmadığı garip yaratıkların
birbirini gaza getirmesidir.
Bunun adı; rezalettir.
Rezil kişiliklerin gazının sonucundaki vahşettir.
Bırakın 19 yaşında birisini bıçaklamayı, herhangi birisine zarar
verebilecek kadar gözün dönmesi; kabul edilebilir bir şey değil
ki.
İki ah, vah ile geçiştirilecek ve unutulacak bir şey hiç
değildir.
Gerçi ülkemizin toplumsal hafızası da, kişisel hafızamız da
yerin dibinde ama yine de bu ve benzeri şiddet olayları ile
mücadeleden de kesinlikle vazgeçilmemelidir.
Neymiş; taraftar grubuymuş.
Yemişim bu grupları.
Eğer futbolda şiddetin önüne geçmek istiyorsak. Yetkili ve
etkili birileri de bunu başarmak istiyorsa, cezalar da çözüm
olmuyorsa; o zaman yapacakları ilk iş; taraftar gruplarını ıslah
etmektir.
Çünkü taraftar grupları; organize işlerden uzak durmadıkları
sürece bu tür üzüntüleri yaşamaya devam ederiz.
Yoksa “içimizdeki vahşileri attık ve temizlendik” demekle bu iş
olmaz. Hiç itiraz etmeyin olmadığını her sezon görüyoruz.
Bu anlamdaki cezalar ve taraftar temizliği; çözüm olmadığı gibi
tam tersine yeni güç odakları yaratıyor.
O yüzden kapansın bu gruplar.
Grup psikolojisinin getirdiği garip güç ve güdüyü
kontrol altına alamıyorlarsa; kapansınlar.
Kapansınlar ki kulüplerin sırtlarındaki görünmez
kamburları da gizli güç sahibi taraftar patronları da yok
olsunlar.
Spor; sporculara ve gerçek sporseverlere
kalsın.