Süter'den Cemal'e soru

Hasan Cemal’in “kitap reklamına” hiç ihtiyacı kalmadı. Okuyucuları çok ilgilendirmese de bazı gazeteler manşet, TV kanalları da bol bol program yaptılar. Gazete yazarları da “Cumhuriyet’i Çok Sevmiştim” kitabı üzerine yazmakta yarışıyorlar. Kitabı henüz okumuş değilim; çoğu meslekdaşım gibi, gazetelerde yazılanlardan, “okumuş kadar” oldum. Efendim, bendeniz mesleğe 1970’te Akşam Gazetesi’nde başladım. Değişik gazetelerde (Cumhuriyet hariç) görev yaptıktan sonra, son 10 yıldır da tekrar Akşam’da çalışıyorum. Dün de, bugün de, Cumhuriyet’te çalışan sevip saydığım çok arkadaşım olmuştur. Hep dikkatimi çekmiştir.. Cumhuriyet’te “üç hafta bile” çalışmış olsa, kendisini Türkiye’nin en sıkı solcusu, devrimcisi, aydını sayanlar vardır. Oysa gazeteci sayılmaları yetiyor olmalı. ......... Sonraları... Kendilerini en sıkı solcu, devrimci sayanlardan bazılarını solla hiç ilgisi olmayan çizgilerde, mekanlarda görmüş, çok şaşırmışımdır. Ama bu kişiler kendilerini hâlâ “solcu, sosyalist” diye tanımlamaya devam etmişlerdir garip biçimde. Aynı kişiler, Türkiye’deki mevcut sol partileri de “yeterince solcu olmadıkları için” de eleştirmektedirler! Onları gördükçe, kendimi “kandırılmış” gibi hissetmişimdir nedense! Neyse ki... Cumhuriyet’in “mıh gibi” kale koruyucuları da çok şükür var, teselli buluyoruz. ........ Denilebilir ki... Bir gazetenin iç çatışmalarını konu alan... Kin ve nefret duygularının ağır bastığı anlaşılan bir kitabın, medyayı bu kadar meşgul etmesi anormal değil mi? Hâlâ anlaşılmadı mı efendim? Kitabın satması gerekiyor! Doğan Yayıncılık, Doğan Grubu’na mensup saygın bir yazarının kitabını “pazarlıyor!” Yani, “günümüz dünyasının” değerlerine göre anormallik yok! Efendim... Cumhuriyet, Türkiye’nin geçmişinde önemli bir yere sahip, etkinliği hâlâ da süren gazetedir. Ama buna rağmen kitaba konu olan Cumhuriyet’in “hikayesinin” gazete okurunu ilgilendirdiğini sanmıyorum. Lafı çok uzattım; özür dilerim. Ama şunu da, değerli meslekdaşım Hasan Cemal’e sormadan edemeyeceğim: - Hasan, iyi ki Cumhuriyet’i çok sevmişsin. Ya bir de sevmeseydin, ne yazacaktın be dostum?