Şırnaklı dul kadınlar dernek kurdu

Hepsini acısı benzer, sorunları neredeyse aynı. Geçim sıkıntısı çeken Şırnaklı 600 dul kadın, sorunlarına kendileri çözüm bulmak için dernek kurdu. ‘Genç Anneler Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’ adıyla kurulan dernek, önce dullara ardından da, geçim sıkıntısı çeken çok sayıda kadının umut kapısı oldu. Yaşları 19 ile 40 arasında değişen Şırnaklı 600 kadının acısı birbirine benziyor. Ama onlar bağırlarına taş basarak, hayatla mücadelelerini farklı boyuta taşıdı. Evlere temizliğe giden, çocuk bakan kadınlar, iş bulmakta sıkıntı çekince, dernekleşmeye karar verdi. Fikir, 31 yaşındaki Emine Yetik’ten çıktı. Eşini kömür madenlerindeki göçükte-9 sene önce-kaybeden Yetik, 5 çocuğuyla bir başına kalmış. Bir yandan geçim derdi, bir yandan çocukların okulu, Yetik’i böyle bir girişime yöneltmiş. Fikrini kendisi gibi dul kadınlara açınca, beklemediği bir destek bulmuş. Çevresine 600 kişi toplayan Yetik, ‘Genç Anneler Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’ adı bir dernek kurdu. Derneğe ilk etapta 600 kadın başvurdu ancak dul olmayan kadınların da üye olmak istemesiyle bu sayı kısa sürede 800’e ulaştı. Kiraladıkları dernek binasının kirası belediye tarafından ödenen kadınlar, biraraya gelerek sorunlarına çözüm arıyor. Artık bir dernekleri ve belli bir adresleri var. Eskiden onlar iş peşinde koşardı ama insanlar, onları tanımadıkları için, kolay kolay iş vermezlerdi. Ancak dernek bu tabloyu değiştirmeye başladı. Artık bayan işçi arayan insanlar önce derneğe başvuruyor. Beş çocuğunu da okutan Yetik, önceleri çok sıkıntı yaşadığını belirtiyor. Tanımayanlar işvermedğini ifade eden Yetik, “İş olmadığı için sıkıntıya giriyordum. Bütün dul kadınları gezdim ve böyle bir fikrim olduğunu söyledim. Temizlik, halı yıkamak çocuklara bakmak gibi işler yapabiliriz. Yerimizi belli olsun diye böyle bir dernek kurduk. Telefonla bizi arıyorlar, evlere temizliğe çağırıyorlar. Üyelerimizden hangisi müsait olursa onu gönderiyoruz. Günlük ortalama 10 milyon alıyor”dedi. Aynı çatı altında aynı kaderi paylaşan üyeler Derneğin çatısı altında biraraya gelen kadınların her birinin ayrı bir hikayesi var. Örneğin Esmer Ülgen, 27 yaşında, eşini trafik kazasında kaybedince, bir oğlu ile yaşam savaşı vermeye başladı. “Kendimize destek bulmak amacıyla buraya geliyoruz. Bazılarımız ekmek bulamıyor evine, onlara yardımcı oluyoruz”. Diyor Ülgen. Ya da Asiya Savaş; 33 yaşında, 10 yıldır dul. Eşi ot toplamak için dağa giderken, mayına basarak öldü. 5 çocuğundan 2’sinin sakat olduğunu belirten Savaş,”Belki bize bir yerden yardım gelir çocuklarımızı okuturuz umuduyla geldim derneğe. Çocuklarımız okutulsun yeter” cümleleleri dökülüyor ağzından. Yani ekmekten önce eğitim istiyor. Hayatın acı yüzüyle karşılaşan kadınlardan biri de Medine Anık, o da dul, 33 yaşında, 6 çocuğu var. Eşi korucu iken, askerlerle birlikte gittiği bir operasyonda, terörist mermisiyle öldü. Kendisine herhangi bir tazminat ödenmedi. “Perişan durumdayız” diye başlıyor Anık “Birileri yardım eli uzatır diye burdayız. Bazen aç, bazen çıplak kalıyoruz. Zenginlerimiz bize yardım eli uzatsın” Ve Halime Karatoprak, 35 yaşında , 3 çocuğu var. Aslında 4 çocuğu vardı. Ama 10 yıl önce evini basan teröristler, kocasıyla birlikte oğulunu da öldürmüş. Hiçbir şeyi yok. Tek umudu dernek olan Karatoprak, “İş olursa çalıyoruz. Fakirlere yardım ve iş sağlar diye üye olduk”şeklinde konuştu. Hepsi Güneydoğu’nun ayrı bir rengi. Aynı acıları neredeyse aynı yaşlarda tatmışlar. Ama yılmamışlar. Tam umutlarının tükeneceği bir zamada dernek imdatlarına yetişmiş. Şimdi umutla kapılarını çalacak ve yardım eli uzatacak birilerini bekliyorlar.