Yeşilçam'ın yaşayan efsanelerinden olan Şener Şen "Sınır Tanımayan Fikirler" temasıyla Zorlu PSM'de gerçekleştirilen etkinliğin "Onur Konuğu" oldu. 77 yaşında olan Şener Şen, mazisiyle ilgili bilinmeyenleri anlattı. Meğer Şener Şen ünlü olmadan önce beleşe figüranlık yapmış ve işporta tezgahları açmış. İşte Şener Şen'in bilinmeyenleri: MEMLEKETİ ADANA'DAN İSTANBUL'A GELİŞİ : Aslen Adanalı olan Şener Şen'in babası Ali Şen'in mesleği marangozluktu. İş bulamadığında fabrikalarda usta başılık ya da filmlerde figüranlık yapıyordu. Geçim derdinde olan baba Ali Şener, 1950 yılında ailesiyle birlikte İstanbul'a taşınıyor.Şener Şen o taşınmayı ve yokluktan başlayıp şöhrete uzanan hayatını şöyle anlattı: - -"İnsan, hayatını kendi dizayn etmiyor. Yaşam şartlarınız, geldiğiniz çevre ve hangi ailede doğacağınıza da siz karar vermiyorsunuz. Tabii ki ileride kişiliğinizi etkileyen olayların kaynağı aile, anne, baba, çevre ve bulunduğunuz ortam. Babamın işi nedeniyle Adana'dan 1950'lerde buraya, Türkiye'nin ilk gecekondu semti Zeytinburnu'na geldik. Bir fabrika kuruluyordu. Babamın esas mesleği marangozluk ama aynı zamanda fabrikada ustalık da yapıyor. Öyle, bir fabrikanın kuruluşu için geldik." HER İŞTE ÇALIŞTIM -Aradan geçen süre zarfında, ciddi bir hayat mücadelesi vardı. Maddi olarak çok ferah bir aileden gelmediğimiz için küçük yaşta her işi deneme, çalışma, hayatta kalma mücadelesi verdik. BABAM YÜZÜNDEN GEÇ BAŞLADIM : Sinemaya sonra başlamamın nedeni babamdır. Sinemayı asla istemedim hayatım boyunca. Yardımcı roller oynadığı için parasını pek alamazdı. Alsa bile düşük para alırdı. Evde bir tek o çalışıyordu. Evin geçimi, babamın sinemadan aldığı yevmiyeye bağlıydı. Bazen alamıyordu. Alırsa yemek yeniyor. ŞENER ŞEN'İN YAPTIĞI İŞLER : Şener Şen ağzında altın kaşıkla doğanlardan değildi. 1963 yılında öğretmen olana kadar hemen her işi yapmıştı. İşportacılık , fabrika işçiliği ve pazarcılık sıklıkla yaptığı işlerdi. 1967 yılında Şehir Tiyatroları'na başvuran Şener Şen'in yaşamı 'beleşe' çalışma teklifi ile değişiyor. Şener Şen o süreci şöyle anlatıyor: PARA ALMAM DEYİNCE... -"Darülbedayi yani usta-çırak metoduyla oyuncu olunan bir yer. Ben ona güvendim. Çünkü benim tiyatro eğitimim yok. Meğerse ben oraya gidene kadar usul değişmiş. Eğitimi olmayanları almıyorlardı. Bana da olmaz, 'Sizi alamayız' dediler. Başka türlü çalışan yok mu burada?, dedim. 'Figüran, sözsüz kalabalıklara ihtiyacımız oluyor bazen. Bir oyun için dışarıdan da oyuncu alıyoruz.' dediler. Öyle olayım, dedim. 'O da şimdi yok' dediler. Tam kapıdan çıkarken, hayatımın dönüm noktası olabilir, dönüp dedim ki, 'Peki parasız çalışabilir miyim?' dedim. Bendeki bu coşkuyu görünce, onlar da heyecanlandı ve başla dediler. O şekilde başladım." FİGÜRANDIM BİR TEK KAŞIM ÇIKTI -"Önde Kartal Tibet, Hülya Koçyiğit dans ediyor. Biz de arkada dans eden çiftlerden biriyiz. Ben de zayıfım. Arkada iki kaş görünüyor. Mesela Kadir İnanır ile de var. Bir yerde garsonum. Hiç konuşmam yok. Su bırakıyorum. Kadir de şefkatli bir şekilde bana bakıyor. Sahnem bu kadar. Cüneyt Arkın ile bir sahnem var. Sinemada ilerlediğim bir dönem, 2-3 cümle söylüyorum. (Arkın) Yeraltı dünyasının kabadayılarından biri. Kumarhane işletiyor. Herkes 'Ağabey hoş geldin' diyor. Ben de maaşını rulete yatıran bir adamım. Para gidiyor. Sonra Cüneyt'in ayaklarına kapanıyorum. 'Ağabey ben ettim, sen etme.' O da 'Verin bunun parasını. Bir daha gelirsen, ayaklarını kırarım' diyor. Bunlar benim ilerleme, kendime yer etme rollerimdi." HABABAM SINIFI - "Hababam Sınıfı, Türk sinemasının dönüm noktalarından biridir, seyirciyle ilişki kurma açısından. Türk sinemasının geleneksel olarak halkla iyi bir ilişkisi var. Fakat Hababam Sınıfı'nda bu iyice tavan yaptı. Bu kadar beğenilen, uzun süre vizyonda kalan film olmadı." SAHTEKAR TİPLEMELERİNİ NİYE YAPIYOR? -"Belki de o adamları sevmediğim için, o adamlara bir tepki olarak canlandırıp cezalandırmak mı istiyorum? Nedir, bilmiyorum. Ama iyi gözlem yaptım onlar hakkında. Bir de tabii o zengin hayat, gecekondu, öğretmenlik, çok insan tanıma. Mesela işportacılık yaptım. O meşhur jilet sahnesi var ya, onlar benim gözlemlerim sonucu. Mesela Çiçek Abbas'taki o minibüs şoförü, onu ben tanıyorum zaten. Oyuncular için karakterler zordur. Bilmediği bir karakteri araştırırken yerinde gözlem yaparlar. Araştırırlar. Benzer kişilerle buluşurlar. Benim böyle bir derdim olmadı. O kadar çok malzeme var ki." YAVUZ TURGUL FİLMLERİ -"Yavuz bence Türkiye'nin önemli değerlerinden biri. Kreatif anlamda da önemli. Biz oyuncular ne yaparsak yapalım yorumcuyuz. Bir şey yaratmıyoruz. Yaratılan bir şeyi yorumluyoruz. Sinemada bu çok komplike bir iştir. Yönetmenin dediğini yapmamız lazım. O da güven duygusuyla oluşur. Yönetmene güveniyorsanız, oyunculuğunuz da onunla örtüşüyorsa yaparsınız. Senaryo yazıyor. -Yelpazesinin genişliğine de bir bakın. Şekerpare'yi yazan da Eşkıya'yı yazan da Yavuz. Davaro'yu da Züğürt Ağa'yı da yazan Yavuz. Bana o kadar uyuyor ki. Ben de değişik şeyler yapmayı çok seviyorum. Olanaklarımı zorlamak istiyorum. Oyunculuğumun sınırı nerede? Şimdi yapmadığımız ne kaldı? Yavuz'da da böyle bir şey var. Birlikteliğin temeli, sinemaya aynı açıdan bakışımız, kreatif anlamda ve oyunculuk anlamında sinemayı aynı şekilde algılamamız diyebilirim." 40 YIL ÖNCEKİ OYUNU : Şener Şen bugünlerde 40 yıl önce oynadığı bir oyunla izleyici karşısına çıkmaya hazırlanıyor. Aralık ayında Türk Tiyatrosu’nun ölümsüz klasiklerinden Zengin Mutfağı ile yeniden tiyatro sahnesinde olacak.