Şemdin Sakık'tan açlık grevi mektubu

“Mahkumlar Kandil’den gelen talimatı uyguluyorlar” diyen Sakık, cezaevlerindeki yoksul ve sahipsiz mahkumların örgüt tarafından tehdit edilerek eyleme sürüklendiğini belirtiyor.

Açlık grevleri için kullanılan ‘eylemcilerin sesi' tanımlamasının yalandan ibaret olduğunu savunan Sakık'a göre dert Kürtlük değil, rant.

Bir dönem PKK'nın en etkili isimlerinden birisiydi. 33 askerin kurşuna dizildiği Bingöl katliamının komutanıydı. 1998 yılında yakalanan ve halen Diyarbakır'da yatan Sakık, dönem dönem yazdığı mektuplarla PKK'nın iç yüzünü anlatıyor. İşte o mektuplardan sonuncu açlık grevleriyle ilgili oldu. O mektup Yeni Akit gazetesinde yayınlandı.

ÖZGÜR RUHLULAR ZORUNLU RUHLULAR

Sakık'ın ölüm orucuyla ilgili değerlendirmeleri şöyle: “Dışarıdaki BDP'liler, riskli bir eylem söz konusu olduğunda kimi arazi olur, kimi ‘oturma eylemi', ‘yürüyüş', ya da ‘açık hava toplantısı' gibi eğlenceli eylemleri gündeme getirir. Ama hapse düşenlerin böylesi imkanları yoktur. Sadece iki seçenekleri vardır: Ya benim gibi büyük risk alarak kendi ayakları üzerinde durmayı ya da çoğunluğun yaptığı gibi örgüte dayanmayı tercih ederler. Benim gibiler çoğunluk tarafından hırpalandıkları için yalnız, yoksul ve yoksun kalırlar. Sahipsiz oldukları için en katı tecridi yaşarlar. Ama bunun karşılığında ruh özgürlüğü kazanırlar. Güçsüzlüklerinden ve çaresizliklerinden dolayı örgüte sığınanlar ise görece rahat bir ‘yaşam' sürdürürler. Ama bunun karşılığında örgütün kararlarını uygulamak zorunda kalırlar. Dolayısıyla şu anda cezaevinde iki çeşit insan vardır: Özgür ruhlular ve zorunlu ruhlular. Özgür ruhlular en azından cezaevinde de olsalar istedikleri gibi yaşarlar. Zorunlu ruhlular ise örgüt ölçüleriyle yaşar, örgüt istekleri doğrultusunda davranırlar.

"HAİN" İLAN EDİLİP ŞİŞLENİRLER

Haliyle şu anda 600 civarında tutuklu ve hükümlünün katıldığı açlık grevi eylemini, Tiran istedi. Bu istek Kandil'de kararlaştırıldı, BDP içinde gizlenen KCK'lılar tarafından örgütlendi ve şu anda BDP yöneticileri tarafından yöneltiliyor. Örgütün tutsağı ve de köleleri gibi yaşayan tutuklu ve hükümlülerin söz konusu karara itiraz hakları ya da dışarıdakilerin yaptığı gibi yan çizme imkanları yoktur. Emir geldi ve onlar da bu emri uygulamak zorunda kaldılar. Aksi halde ya ‘hain' ilan edilip saf dışı edilir ya da geçmişte sıkça yapıldığı gibi şişlenirlerdi. Dolayısıyla tek bir tutuklu ve hükümlünün bireysel kararıyla greve iştirak etmesi söz konusu değildir. Haliyle ‘eylemcilerin sesi' tanımlaması büyük bir yalandan ibarettir. Çünkü örgüt tarafından boğazlanan bu insanların ne sesleri, ne de solukları kalmıştır.

DERTLERİ KÜRTLÜK DEĞİL RANT SAĞLAMAK

Bilinmelidir ki, bu olayda mesele ne Kürtçülüktür ne de Tiran sevgisidir. Kürtler adına siyaset yaptıklarını söyleyen çoğu insanın Kürtlük dertleri hiç olmadı. Bu çevrelerin Tiran'a duydukları nefret ise sevgiden daha yoğundur. Mesele sadece ve sadece rant sağlama ve paylaşma meselesidir.

MAHKUMLAR ÖRGÜTTEN KORUNMALI

Devlet, tutuklu ve hükümlüleri örgütten korumalıdır. Açlık grevine zorlanan insanların ölmelerine ya da sakat kalmalarına daha fazla seyirci kalınmamalı. Devlet, İmralı ya da örgüt zırvalarına değil, sağduyulu herkesin ve özellikle bölge halkının sesi olan bu babaların feryadına kulak vermelidir. Yani hiçbir biçimde ‘Hayata Dönüş Operasyonu'na benzemeyen bir yöntemle bu olaya müdahale etmeli ve ekmeğin silah olarak kullanıldığı bu katliamına son verilmelidir. Koşullar o kadar farklı ki, devlet bu olayı sonlandırmak için askerine ve polisine bile ihtiyaç duymayabilir, eylemcilerin hastaneye kaldırılması ve örgütle bağlarının kesilmesi bile çözüm getirebilir.”