Sedna’nın sırları açığa çıkıyor
Abone olKasım 2003’te keşfedilen gezegensi gökcismi Sedna’nın katran benzeri kızıl bir çamur tabakasıyla kaplı olduğu belirlendi. Bilim adamları sırrı çözmeye başladı.
Bilim insanları, Güneş Sistemi’nin en dış kısmında yer alan
gezegensi Sedna’nın sırlarını çözmeye başladı. Sedna’nın
yörüngesinin Dünya-Güneş mesafesinin 74 ila 900 katı arasında
değiştiği saptandı. Kasım 2003’te keşfedilen gezegensi gökcismi
Sedna’nın katran benzeri kızıl bir çamur tabakasıyla kaplı olduğu
belirlendi. Araştırmalarda gezegensi Sedna’nın sert kabuğunun
Güneş’in etkisiyle kızdığı saptanırken, göktaşı düşmesi sonucu
oluşan krater izine rastlanmadı. Bilim insanları, Sedna’nın kendi
ekseninde dönüşünün 10 gün sürdüğünü tespit etti. SIRADIŞI YÖRÜNGE
ARAŞTIRILIYOR Güneş Sistemi’nin en dış gezegeni Plüton ile aynı
boyutlarda olan Sedna, Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin 74 ila
900 katı uzaklığa yayılan bir yörüngeye sahip. Yörüngesi itibariyle
Sedna, Plüton’dan daha dışarda bulunuyor. Astronomlar, Sedna’nın
sıradışı yörüngesinin nasıl bu derece geniş bir aralığa yayıldığnı
anlamaya çalışıyor. Kimi uzmanlar 4 milyar yıl önce Güneş’in
yakınlarından geçen bir başka yıldızın Sedna’nın yörüngesini
değiştirdiğini düşünüyor. Bilim insanları, Sedna’nın oldukça sakin
bir gökcismi olduğuna karar verdil, kızılötesi ışınlardan alınna
görüntülere göre, gezegensinin yüzeyinde az miktarda metanın ve bir
miktar suyun da buz halinde bulunduğu tespit edildi. HİDROKARBON
ÇAMURU Hawaii’deki Gemini Gözlemevi’ndeki araştırmalara başkanlık
eden Chad Trujillo, Plüton ve uydusu Charon’u Sedna ile
karşılaştırıyor. Buna göre, Plükon ve Sedna’nın yüzeyine göktaşı
düşmesi sonucu, yüzey altındaki metan buzullarının yukarı çıkıyor.
Sedna’nın yüzeyinde ise göktaşı yağmuru gerçekleşmediği için, yüzey
altı buzulları yüzey üstüne çıkamadı. Bilim insanları, kaya ve
buzuldan oluşan Sedna’nın 1 metre kalınlığında hidrokarbon çamurla
kaplı olduğunu tahmin ediyor. Bu çamur tabakasının, Güneş’in
ultraviyole ışınlarının yüzeydeki maddelerin atomlarında yarattığı
kimyasal değişiklikle meydana geldiği düşünülüyor. Sonuçta, karbon
ve hidrojenin birleşimi yüzeyde katran benzeri bir çamur bırakıyor.
Benzer katranlaşma süreci Satürn’ün yakınındaki Pholus adlı
göktaşında da gözlemleniyor. ntv-msnbc