Zihnimde bir dolu
fotoğraf…
Ölen
kardeşini bağrına basan, bebeğinin ölüsünün başında bekleyen,
yangının ortasında şoka girmiş kadınlar, erkekler,
çocuklar…
Kaçışan insanlar…
Ölen gazeteciler…
Kan, elem,
gözyaşı…
Bakmak istemiyorum…
Kapatmaya çalışıyorum beynimdeki albümün kapağını…
Kapanmıyor ki…
…
Savaş…
Yıkım…
Evleri, ruhları, bir halkı
darmadağın eden yıkım…
Bir tarafta bir lokma
ekmeğe muhtaç aç insanlar, bir tarafta onların
kalan son şeylerini yağmalayanlar…
Savaş…
İnsan olmaktan ne kadar
uzak her bakımdan…
***
Ve açtı onlar… Ekmeğe, suya, barışa…
Kızılay Gori"de yardım
dağıttı…
Görüntüler ne kadar da
tanıdıktı değil mi?
Sıra yok…
Düzen yok…
Diyeceksiniz ki; “insanlar
aç hem de savaş
var…”
Haklısınız…
Savaştayken
böyle…
Kızılay"ın yardım arabasının
peşinden koşan Gori halkını görünce, sebebi çok
farklı ama tanıdık görüntülerden çok
utandım…
Savaş yokken
bile, ceplerinde para varken bile, hiç ihtiyaçları yokken
bile, sırf aç gözlülükten,
açılışlarda, açılışın bulunduğu yerden geçerken gördüğü
yiyecek dağıtan arabayı talan eden
insanlarımızdan utandım…
Sokak arasında bir mağaza
açılışında çocuklara dağıtılan toplara saldıran
torun sahibi yaştaki insanlarımızdan utandım…
Bedava yemek yemek için sıraya
bile girmeyip birbirlerinin üzerine çullanan insanlardan utandım…
Yardım parası dağıtmak
için topladıkları insanları, ellerinde liste olmasına rağmen sıraya
sokamayıp, bulunulan mekân yağmalanıyormuş
izlenimi verenlerden, orada toplanıp sıraya girmeyi
bilmeyen insanlardan, insanları bu hale düşürenlerden, orada neden bulunduğunu sorgulamayan insanlardan utandım…
Ramazan çadırlarına akın
eden varlıklılardan utandım…
Komşusu
açken tok yatanlardan, tabaklarına
fazla fazla doldurup kalanını çöpe atanlardan, sokakta yaşayan canlıları hiç düşünmeyen insanlardan
utandım…
Gori halkı için sabır diledim…
***
Bir paket
pirinç, bir paket şeker, bir paket bakliyat için birbirlerini ezdi Gorililer…
Kapılarının önüne kadar
götürülemedi yardım paketleri…
Ha pardon!
Orası Gori…
Onların “ak
pak” insanları yok ki…
Hem orada şimdi savaş var, oy toplama derdi de
yok…
Di mi?