Savaş turizmi: Bağdat turu 40 bin dolar

Bazı turizmcilerin savaş bölgelerine düzenlediği turların ilgi çektiği belirtiliyor.

Warzone Tours şirketinin tur kataloğunda Bağdat’tan Mogadişu’ya kadar çeşitli yerler bulunuyor.

Financial Times yazarı Emma Jacobs'un aktardığına göre, Bağdat’a bir turistik gezinin maliyeti 40 bin doları bulabiliyor.

Şirketin sahibi Rick Sweeney, Türkiye üzerinden Suriye’ye yapmak istedikleri bir turu, ABD’nin “El Kaide destekçileri” listesine girmekten korktuğu için son anda iptal etmiş.

Zengin müşteriler

25 yıl orduda ve güvenlik şirketlerinde çalışan Sweeney, “Bosna’da ve Irak’ta zaman geçirirken, konuşmak istediğim çok sayıda yerli halktan kişi ve göremediğim kültürel yerler vardı” diyor.

Şirketini 2008’de kuran Sweeney, müşterilerinin çoğunun iş dünyasından zengin orta yaşlı kişiler olduğunu belirtiyor. Aralarında, AK-47 (kalaşnikof) tüfeğiyle fotoğraf çektirmek isteyen maceracı gençler de varmış.

Untamed Borders şirketiyse, İngiliz James Willcox’un yardımıyla bir Pakistanlı ve bir Afgan tarafından 2006’da kurulmuş.

Şirket daha çok Afganistan ve Orta Asya bölgesine seyahatler düzenliyor.

Willcox, “Savaş turistleri, karanlık turizm, ürpertici yerler, askeri turlar… Hepsi denediğimiz ama sonra kaçındığımız terimler çünkü tam olarak ne yaptığımızı yansıtmıyorlar” diyor.

Libya, Kuzey Kore, Londra...

New York Times’ın eski Balkanlar muhabiri Nicholas Wood da 2011’de Political Tours şirketini kurarak bu pazara girmiş.

Libya, Kuzey Kore ve mali kriz sonrası ayaklanmaların başgösterdiği Londra’ya seferler düzenlemişler.

“Savaş turizmi” terimini o da sevmiyor: “Üzerinde durduğumuz, insanlara bölgeyle ilgili bir kavrayış kazandırmak. Onları müzelerin kozalarından çıkarmak.”

Wood, Bingazi’de ABD Büyükelçisi’nin içinde olduğu 4 kişinin öldürülmesinin ardından Libya’ya seyahatleri durdurduklarını söylüyor.

Peki bu yaptıkları başkalarının acıları üzerinden para kazanmak anlamına gelmiyor mu? Rick Sweeney bunu reddediyor: “Eleştiriler bunun politik açıdan doğru olmadığı yönünde. Tam tersi. Ben onların yerli halktan insanlarla oturup yemek yiyerek sohbet etmelerini istiyorum.”