PKK neden Gabarı seçiyor?

1990-96 yıllara arasında dağlarda teröristlerle savaşan ve bu anılarını kitaplaştıran Gazi Üsteğmen Abdullah Ağar (40), Gabar’ı anlattı:

1700-1800 metre yüksekliğindeki Gabar Dağı, Şırnak’ın 20 km. batısındadır. 300 metrelik uçurumlar bloğu vardır. Bu bölgeye Gabar aynası denir. Gabar hırçındır, arazi yapısı, havası hırpalar insanı. Dağla, havayla, kendinizle ve teröristle mücadele edersiniz. “Kokurgan” adı verilen ve derinliği 50 metreyi bulan çukurlar bulunur. Her yer kayalıktır. Çukurların içinde meşelikler vadır. Girintisi çıkıntısı çoktur. 10 metre çıkıp 10 metre inmek zorunda kalırsınız. Normalde saatte 4 kilometre yol katedilirken, Gabar’da 6 kilometreyi bir gecede ancak giderdik.

Pusu için çok uygundur

Bu dağda mücadele yorucu ve yıpratıcıdır. Görmediğiniz düşmanla görünerek mücadele etmek zorunda kalırsınız. Asker için her anıyla tehdit demektir. PKK, arazi yapısından ötürü Gabar’da kolayca saklanabilir, barınabilir, eğitim yapabilir ve askeri gözetleyebilir. İklimi de yumuşak olduğu için yaz kış barınabilirler. Gabar’da Botiş mevkiinde pek çok kez askerimizi pusuya düşürmek istemişlerdir.

Son olay “baskın izi” taşıyor

Son olayda pusunun, operasyonu tamamlayan birliklerin bölgeyi terk ederken geride bıraktıkları “Artçı time” yapıldığı söyleniyor. Bu artçı timler, operasyon birliklerinin geri emniyetini sağlar. Bir time pusu kurulması ve zayiat noktasına gelinmesi çok ender rastlanılan bir durumdur. İntikal halindeki bir timin tamamının ölüm bölgesine girip tamamının imha edilmesi mevcut koşullar içinde neredeyse imkansız. Bu olayda pusu değil baskın kokusu var. Çünkü intikal halindeki birlik ya da timde askerler peş peşe yürürler. Aralarında mesafe vardır.

10’ar metre arayla yürüseler 180 metrelik bir alanın el bombasıyla etki altına alınamaz. Eğer bu türden olayların devamı gelirse terör örgütünün taktik değiştirdiğini söyleyebiliriz. Çünkü son yıllarda uzaktan mayınlama ve taciz uyguluyordu. Bu olay örgütün taktik değiştirdiğini göstergesidir.

(Vatan)