Sana söylüyorum!
Erzurum"da 50 yıllık ağaçlara bir gecede kıyarak, yerlerine metal ağaç diken zihniyet
tarafından…
“Cami
görünmüyordu o yüzden kestik” diye
kendini savunanlar tarafından…
Akıllarından, “hiç olmazsa bu metal ağaçlar yapraklarını dökmüyor, hem ne
güzel çevre kirlenmeyecek” diye geçirdiklerini tahmin
ettiklerim tarafından…
O metal
ağaçlara kuşların yuva yapamayacağını, dallarına konamayacağını
hesap etmeyenler, onları mekânsız bırakmak isteyenler
tarafından…
“Çevrecilerin daniskaları” tarafından…
Geceleri o metal yığınını ışıklandıranlar tarafından…
Sanki çok büyük marifetmiş
gibi bunu “belediye hizmeti sananlar”
tarafından…
“Doğaya
saygısı olmayan, ağacı, kuşu, böceği küçümseyenler
tarafından…”
“Benim gibi
düşün” diyenler tarafından…
“Al bunu
oku, bırak o elindekini” diyenler
tarafından…
“Bak böyle
daha güzel oldu, sen anlamazsın” diyenler tarafından…
Seni sen
olmaktan alıkoymaya çalışanlar tarafından…
***
(Allah"ım gerçekten
inanamıyorum!)
Yarım
asırlık ağaçları kökünden kesenler tarafından…
Havamızı,
suyumuzu değiştirmek isteyenler
tarafından…
Ciğerlerimizi yok edenler
tarafından…
Yok edilen ağaçların
yerine yenisini dikmek yerine, arazileri şirketlere
pazarlayanlar tarafından…
Sana saygısı
olmayanlar tarafından…
Yeşile karşı saygısı
“doğa dışında” olanlar tarafından…
Doğal
olmayanlar tarafından…
Robota
çevrilmek üzeresin!
Seni alıştırmaya
çalışıyorlar…
Hissiz bir çevreye…
Beton
yığını arasında yaşamaya…
Aslında yaşamamaya…
Seni alıştırmaya
çalışıyorlar, metal yığınlarına…
Bir robot gibi söyleneni yapmaya, düşünmemeye…
O gün
geldiğinde…
Fark ettiğinde bir
robot gibi olduğunu, kendini çevreden farklı sayma diye!
Yavaş yavaş alıştırıyorlar
yapaya seni…
Dilimde tüy bitti,
“silkelen kendine gel” diye diye…
Ben neden mi yazıyorum
bunları?
Şimdiden önlemini al,
insanlığını kurtar, bir metal
yığınına dönme diye!