Öğretmenlerimiz ne durumda?

Öğretmenler Bugün 24 Kasım, Öğretmenler Günü... Peki, nedir öğretmenlerimizin bugünkü halleri derseniz, 'sormayın' derim: - Ne siz sorun, ne ben söyleyeyim! Şimdi sözde 'bayram' diye.. Dünyanın, öğretmenlere verdiği değer ile bizim ölçülerimizi karşılaştırmaya kalksam... Birileri hemen 'öğretmenler bu haldeyken bizi AB'ye almazlar abi' diye mavraya atlayıp işi sulandırır mı? Bir bilgisayar edinmek için Alman öğretmenin 50 saat, Türk öğretmenin 500 saat çalışmak zorunda olduğunu söylesem mi? Söylersem... Öğretmenlerin tek sorunu 'para' gibi algılanır da, bu saygıdeğer insanlarımızı incitmiş olur muyum acaba? Para veremiyorsanız, çalışma imkanlarını iyileştiremiyor, imkanları artıramıyorsunuz... O zaman hiç olmazsa 'selam' verin mübarekler değil mi? Senede bir gün de olsa 'selam' verin ama sormayı da ihmal etmeyin: - Hocam, sizleri bunca yıldır yok saydığımız halde, bizlere hakkınızı helal eder misiniz? Beni eğiten, tanıdığım öğretmenleri hatırlayıp, rahatlıkla şunu söyleyebilirim: - Size haklarını mutlaka helal ederler. Sanırız öğretmenlerin bu halleri de, Ankara'yı biraz pişkinleştiriyor! Haklarını helal ederler, hiç çekinmeden sorun... 'Siz elimizi öpenler, yaşadığımızı görüyor, biliyorsunuz ama nasıl yaşadığımızı hiç merak etmez misiniz?' diye sorup sizleri utandırmazlar! Ama öğretmenlerine sahip çıkması gereken konumdakilerin de yüzlerinin biraz kızarması gerekmez mi? Ankara'dakiler ne yaparlar bilemem. Ama bendeniz, ilkokuldan başlayarak... İbrahim İbişoğlu, Rafi Mustafa Yılmaz'dan... Şeref Gültekin, Atiye Birot, Kamil Gültay, Türkan Özevrenoslar, Hüsamettin Ünsal, Selahattin Namlı, Fuat Edip Baksı, Ahmet Dayar, Halit Olatlı'ya... Ve de; Nural Hanım, Yaşar Bey, Sevgi Hanım, Alev Hanım, Gürol Bey, Orhan Bey, Rıza Bey'e... Ord. Prof. Fahrettin Kerim Gökay'dan, Sulhi Dönmezer ve Nevzat Yalçıntaş'a kadar, eli öpülesi bütün hocalarıma sevgi ve saygılarımı sunarım. Senede bir gün değil, yaşamları boyunca sağlık ve mutluluklar.. Aramızdan ayrılan bütün hocalarıma da Allah'tan gani gani rahmet diliyorum. Bu arada, Ankara'da da her birinin onlarca öğretmeni olduğunu bildiğim 'etkili ve yetkili' kişilere de insaf ve iz'an dilemeyi ihmal etmeyelim. YAZI: Şakir SÜTER