Norveçli fotoğrafçı Andrea Gjestvang, 22 Temmuz 2011'de, Anders Behring Breivik'in Norveç'teki Ütoya Adası'ndaki İşçi Partisi'nin gençlere yönelik yaz kampına yönelik düzenlediği saldırıda yaralanan gençlerin fotoğraflarını çekti. 32 yaşındaki fotoğrafçı o karelerle yarışmaya katılan, 170 ülkeden 62 bin kişiyi geride bırakarak Sony Dünya Fotoğrafçılık Ödülü'nü kazandı. Eirin Kristin Kj r (20) Laksvatn'da yaşıyor; karın bölgesine üç kurşun isabet etti. Kendisinden daha küçük olanları korumaya çalışırken vuruldu. Saldırının en somut izi olan ameliyat izlerini göstermekten çekinmiyor. Cecilie Herlovsen (17) Sarpsborg'da yaşıyor. Saldırıda ağır darbe alan sol kolunun alt kısmı kesildi. Çenesinden de vuruldu ancak kurşununun 20 yaş dişine isabet etmesi hayatını kurtardı. Grong'da yaşayan Iselin Rose Borch (15) basınç odasının yakınındaki bir kayayı kendisine siper etti. Sonra bir tekne tarafından kurtarıldı. "Saldırıdan sonra uzun süre uyumakta güçlük çektim. Karanlıktan korktum. Bu nedenle annemle bana iyi geleceğine karar verip bir köpek aldık" dedi. Viljar Hanssen (18) Svalbard'da yaşıyor. Kafası, omzu, eli ve kalçasına beş kurşun isabet etti. Üç parmağı kesildi ve sağ gözü kör oldu. Bir süre rehabilitasyon merkezinde psikolojik tedavi gördü. 2011 sonbaharında Svalbard'da belediye meclisi üyeliğine seçildi. Saldırının düzenlendiği gün Arendal'de yaşayan Kjetil Lindstrøm'un (16) doğum günüydü. "O gün Facebook sayfama tebrik yağmıştı" diyen Lindstrøm bir ağacın altına gizlendi ve ekipler tarafından kurtarıldı. Borgar Brattas (17) bir kız arkadaşıyla birlikte paten ve kaykay kayılan bir rampanın altına saklandı. Silah sesleri kesildi; iki saat süreyle orada sessiz bir şekilde duran ikiliyi polis "her şey kontrolümüz altında" diyerek bulundukları yerden çıkardı. Ina Libak (18) Averøy'da yaşıyor. Libak, Breivik'in kurşun yağmuru sırasında dört yerinden vuruldu. Arkadaşları onu ormanlık alana taşıyarak sakladı ve yaralarının üzerine bastırıp kan kaybetmesini engelleyerek hayatını kurtardı. Tromso'da yaşayan Ylva Helen Schwenke'ye (15) dört kurşun isabet etti. Hayatta kalan 500 kişiden biri olan gençkız boynundaki yara izini kapatma gereksinimi duymuyor; aksine özellikle açıkta bırakııyor. Gençkız, "Yaramın görünmesinden gurur duyuyorum; inandığım şeyler yüzünden o yara açıldı vücudumda, bu benim hayat felsefem; beni ayakta tutan şey" diyor. rak'tan göçmen olarak Norveç'e yerleşen Muhammed Hamit Hadi (21) Brumunddal'da yaşıyor. Saldırıda sol omzundan, göğsünden ve sol bacağından vuruldu. Yaralı olarak tekneye taşındı; iki ay komada kaldı. Sol bacağı ve sol kolu kesildi; 11 ay hastanede kaldıktan sonra taburcu oldu. Hanne Hestø Ness'i (20) polis cesetler arasında buldu ve yaşadığını anlayınca acilen hastaneye kaldırdı. "Uyandığımda küçük parmağımın koptuğunu gördüm ve 'Bu halde nasıl yaşayacağım?' diye panikledim; ağlamaya başladım. Sonra boynumdan da vurulduğumu söyleyen doktorum 'Felçli kalabilrdin, şanslısın' dedi ve şükrettim" diyerek yaşadıklarını anlattı Omzundan, boynundan ve parmağından vurulan Ness 4.5 ay hastanede kaldı. Ness, parmaksız koluna "geçen yaz içinde bir hafta" yazılı bir dövme yaptırdı. Yakın arkadaşlar Victoria Frøyd (18) ve Sofie Caroline Nilsen (17) saldırı sona erene kadar okul binasında saklandı. Ortalık durulunca dışarı çıktı ve karaya götürüldü. Hakon Roalso (18) adanın doğusndaki bir tepeciğin arkasına saklanarak canını kurtardı. Sonra da suya atlayıp yüzmeye başladı ve bir tekne tarafından kurtarıldı. Roalso Stavanger'de yaşıyor. Alexander Sandberg (16) Levanger'de yaşıyor. Okuldaki bir koltuğun altına saklandı. Polis gelene kadar da bulunduğu yerden çıkmadı. Cathrine Gjerdingen Larsen (17) silah seslerini duyunca suya atladı yüzerken yakından geçen bir teknenin içindekiler tarafından kurtarıldı. Larsen, "Arkadaşlarımın yanında gülüyorum, mutlu görünmeye çalışıyorum. Ama çoğu kez gülücükler kalpten değil, zorlama oluyor. Aslında bir maske takıyorum" diyerek ruh halini anlatıyor. Tuva Elise Bo (17) en yakın arkadaşı Sondre'i adada kaybetti; odasının duvarında onun adının yazılı olduğu bir forma asılı. Skjetten'te yaşayan Bø bir arkadaşıyla ormanlık alana gizlendi. Bir süre orada saklandıktan sonra kafeteryadaki bir yatak odasına girdiler ve özel kuvvetler gelip binayı boşaltana kadar bir yatağın altında gizlendiler. Hamar'da yaşayan Marius Hoft (18) saldırı anında adadaki kayalardan birinin oyuğunda gizlendi. Bu yolla kurtulan Hoft'un en yakın arkadaşı Andreas aynı kayaya doğru, saklanmak için koşarken öldü. Eivind Rindal (23) kendi canını kutarırken on arkadaşını da sahile gelen bir tekneye doğru yönlendirerek kurtardı. Tolga'da yaşıyor. Sara Harbo Soma (17) Sandnes'te yaşıyor. Kurşun yağmuru sırasında bir arkadaşıyla birlikte can havliyle suya atladı ve yakından geçen turistler tarafından botlarına alınarak ana karaya götürüldü. Mübarek Haci Ahmet (19) Hamar'da yaşıyor. Saldırı sırasında ağaçların arasındaki bir mağaraya saklandı. Sonra suya atladı ve kurşunlardan korunmak için dalmak zorunda kaldı. Geçen bir tekne onu alıp kurtardı; ağabeyi Halit de kurtuldu ancak erkek kardeşleri Isma hayatını kaybetti. Emilie Bersaas (20) okulun yatakhanesindeki bir yatağın altına saklandı. Orada iki saat kaldı; polis gelince saklandığı yerden çıktı. Başkent Oslo'da yaşayan Prableen Kaur (19) yere yatıp kıpırdamadan uzun süre durdu; ölü taklidi yaparak canını kurtardı. Bir süre sonra ise suya atladı; yüzerken bir tekne tarafından kurtarıldı. John Magne Pedersen Tangen (19) Løten'de yaşıyor. Saldırı sırasında bir ambara saklandı; polis gelip adayı kontrol altına alana kadar da dışarı çıkmadı. "22 Temmuz 2011 benim için bir uyanış günü oldu. Biz gençler hayatın her an sona erebileceğini çok acı bir şekilde öğrendik" dedi. Rüstem Daudov (17) bir grup arkadaşıyla bir mağaraya gizlendi ve sonra teknelerle adaya gelen arama-kurtarma ekipleri tarafından kurtarıldı. Çeçen asıllı olan Daudov, "Çeçenler Norveçlilerden farklı yetişiyor. Bir erkek her zaman cesur ve güçlü olmalı ama dürüst olmalıyım ki Ütoya'da korktum. Bir arkadaşımızın vurulduğunu görünce biz de taş atmaya başladık" dedi. Gürcü gençkız Natia Chkhetiani (23) o kamp için ilk defa ülkesinden ayrıldı. "Siyasete ilgiliyim ve yıllardır İskandinavya'nın hayalini kuruyordum" diyen Natia Chkhetiani en yakın arkadaşını saldırıda kaybetti ve sonrasında Norveç'in başkenti Oslo'ya yerleşti. Eidsvoll'da yaşayan Aina Helgheim (19) da çoğu öğrenci gibi üç kız arkadaşıyla birlikte bir denizdeki bir kayanın arkasına saklandı. Saldırıdan iki saat sonra tekneyle gelen arama-kurtarma ekipleri tarafından kurtarıldı. Helgheim, "Burada oturmayı seviyorum; çünkü ölen arkadaşlarımın doğada etrafımızda olduğunu düşünüyorum" dedi. Yakın arkadaşlar Victoria Frøyd (18) ve Sofie Caroline Nilsen (17) saldırı sona erene kadar okul binasında saklandı. Ortalık durulunca dışarı çıktı ve karaya götürüldü. Mathias Eckhoff (22) Skjetten'de yaşıyor, üç yerinden vuruldu. Yaralıyken yüzmesine bir arkadaşı yardım etti; sonra da bir tekne tarafından kurtarıldı. Sebastian Johansen Perreau (15) Hommelvik'te yaşıyor. 11 arkadaşıyla adadaki kayığa atlayıp kürek çekmeye başladı. Sahile 200 metre mesafede vuruldular; ancak kayıkta yere yattılar ve hiçbiri yaralanmadı. Yaz kampı ağabeyi Christopher'ın armağanıydı; Christopher adada öldü. Woria Kamil Ahmet (18) Hamar'da yaşıyor; önce basınç odasının arkasına saklandı sonra ise sahilde yere yattı ve ölü taklidi yaparak canını kurtardı. Jorid Holstad Nordmelan (20) Namsos'ta yaşıyor; okul binasındaki bir yatağın altına gizlendi ve polis gelene kadar orada yattı. Svalbard'da yaşayan Torje Hanssen (14), kampa katılan en küçük öğrenciydi. Saldırı düzenlendiğinde 12 yaşındaydı. Ağabeyi Viljar ve birkaç arkadaşıyla çalılıkların arasına gizlendi. Ağabeyi vuruldu; o suya atladı ve dalarak kurşun isabet etmeden kurtuldu, bir tekne gelip onu anakaraya taşıdı. Anzor Djoukaev (17) saklandığı yerden çıkıp adadaki sağlık merkezine gittiğinde önce polis tarafından saldırıda rolü olduğu gerekçesiyle tutuklandı; kimseye telefon etmesine izin verilmedi. Ortada bir yanlışlık olduğu anlaşılınca serbest kaldı; ancak polisin tutumu onun yaşadığı üzüntüyü bir kat daha arttırdı.