Neredesin usta?

.

Nesrin YILMAZ nesriny@internethaber.com

Bugün bizim doğum günümüz...

Bugün kalbime inen nurun ilk günü... 

Bugün başarılı bir operasyon sonrası rahatlamış bir kalp damarı gibi, ruhumun koca koca nefes alıp verişlerinin ilk günü… 

Bugün kaderime yazılan aşkın günü… 

Bugün benim en önemli günüm… 

Yıllarca hayalini kurduktan sonra göğsüne yaslandığım ilk gün… 

Bugün saçlarıma dokunuşunun ilk günü... 

Bugün dudaklarının her şeye susup yanağıma konuştuğu, dudaklarıma uzandığı ilk gün… 

Bugün beni kollarının arasına alışının doğum günü… 

Tam da bugün, ellerimi ellerine aldığın gün ve belki tam da bu saatler gülüşünün kalbime değdiği zaman… 

Sanki tam da şu an beni sevdiğini söylediğin… 

“Seni Seviyorum”un ateşiyle hücrelerimi yaktığın an… 

Sonra… 

Uzun zaman… 

Üç yıl önce tam da bugün söylemiştin bana “Kaybetmeyelim birbirimizi” diye… 

Tam da bugün ağlamıştım sevinçten ilk defa… 

Bugündü bana hayatın hediyesini verdiği tarih… 

Bugündü daha iyisinin olamayacağı zaman… 

Sonra… 

Uzun zaman… 

Şimdilerde zikirdeyim senin adınla… 

İçimde aşk… 

Dilimde dualarla… 

Tek dileğim, bir gün yeniden görebilmek yüzünü, bakabilmek gözlerine ve seslenebilmek sana, senin adınla… 

Belki olmayacak ama… 

Kollarında sabahlamayı dilerdim bugün bir dileğim kabul edilecek olsa… 

Hani doğum günlerinde dilenen dilekler kabul olur derler ya! 

Resmine bakıyorum, büyük ihtimalle en son çekilenlerden biri… 

Çizgilerin arasına yerleştiriyorum ruhumu… 

Sen hangi çizgiye yerleştirmiş olabilirsin ki beni?

Esamesi bile okunmuyor olabilir adımın… 

Dert değil, ben senin başkalarından kalan çizgilerinin ruhuna kattığı her ayrıntıyı seviyorum… 

Gülüşüne, gülerken kısılan gözlerine değdiriyorum gözlerimi… 

İnsan bir resimle ne kadar mutlu olabilir ki? 

Ben oluyorum… 

Elimde hayali bir kadeh, doğum günümüze “Şerefe” yapıyorum… 

Sen hep gülüyorsun… Hep kalbime değiyorsun… 

Ve hep bana, hep bana bakıyorsun… 

Bense, bakakalıyorum resminin arkasından… 

Bugün bizim doğum günümüz… 

Anneme çektirdiğim acıların bir hafta sonrasına rastlaması bu özel günün, benim suçum değil… 

Evren sorumlu bu zaman kaymasından… 

Ben bugün doğdum, hastane raporlarına, babamın el yazısıyla kâğıda yazdığı doğum tarihime inat… 

Sen doğurdun beni bugün… 

Aşka…  

Aşkla… 

Şimdi sitemle soruyorum sana; 

“Neredesin usta?”

 twitter.com/nsrnylmz