Nedim Şener'den bomba cemaat açıklamaları
Abone olErgenekon davasında tutuklanan ve bir yıl Silivri'de kalan Nedim Şener, Cemaat'e yönelik operasyonların birbirini takip ettiği günlerde "İntikam peşinde değilim" diyor. İşte Şener'in birbirinden dikkat çekici açıklamaları...
İNTERNETHABER - ÖZEL
İÇERİK
handeaydemirtv@gmail.com
hande.aydemir@internethaber.com
@HandeAydemirTV
Nedim Şener, Türkiye'de araştırmacı gazetecilik geleneğinin temsilcilerinden biri. Yazdığı kitaplar ile yolsuzluk iddialarından gazeteci cinayetlerine kadar pek çok konuda bilinmeyenleri ortaya çıkardı. Yaptığı gazetecilik çoğu zaman birilerini rahatsız etti. Ergenekon hakkında kitap yazarken, adı aynı davanın uzantılarından birine dahil edildi ve Ahmet Şık ile birlikte tutuklanıp cezaevine atıldı. Olaylarla ilgisi olmadığını anlatmaya çalıştığı mahkeme safahatı sürerken 1 yıl Silivri cezaevinde kaldı.
Şimdi Şener'in yargılandığı dava Cemaat'in hükümete yönelik kurduğu kumpas ile ilişkilendiriliyor. Hayatından bir yıl çalınan Nedim Şener ise "intikam peşinde değilim" sözleri ile herkesin dikkatini çekiyor. Cemaatin gazetelerinde yazan isimlerin "basın özgürlüğü" kavramını kullandığını, içini boşalttığını ve buna hakkı olmadığını söyleyen Şener, Can Dündar davası ile ilgili de çok çarpıcı açıklamalar yaptı. "Casusluk" ve "Hainlik" damgalarının iktidarın dilini konuşmak olduğunu ve gazetecilerin meslektaşları için bu şekilde konuşmaması gerektiğinin altını çizen Şener, Cemaat medyasına kayyım atanmasına hiç tepki olmamasını ise "tirajlarının toplumda karşılığı olmadığını gördük" diye yorumluyor.
İYİ GAZETECİLİK KÖTÜ GAZETECİLİK
TARTIŞMASI
ÇOKTAN GERİDE KALDI
Hande Aydemir: Öncelikli olarak çok teşekkür ediyorum röportaj teklifimizi kabul ettiğiniz için. Türkiye’de medyanın gündemi Can Dündar. Cumhuriyet Genel Yayın Yönetmeni iken tutuklandı ve yaşadıklarını ‘Tutuklandık’ adında bir kitap ile anlattı. Vatan hainliği ve casuslukla suçladı. Can Dündar, mahkemedeki ifadesinde MİT tırlarının durdurulmasıyla ilgili yaptığı haberin 16 ay önce Aydınlık Gazetesi’nde yazıldığını söyledi. Bu iyi bir gazetecilik mi ya da yaptığı doğru muydu? Bir hata yaptı mı Can Dündar?
Nedim Şener: Bir insanın, bir haberi tekrar yayınlaması gazetecilik tartışmasıdır. Can Dündar ifadesinde, “bizimki 15 ay önce Aydınlık Gazetesi’nin yayınladığı haberle aynı haberdi farklı olarak bizimkinde operasyon görüntüleri vardı” diyor. Avukatların da savunmasında kullandığı durum bu, yani aynı haberin yayınlanması. Anayasa Mahkemesi, gerekçeli kararlar okunduğu zaman aynı haberi Aydınlık Gazetesi’nin yayınladığını, hatta şu an bile gazetenin internet sitesinde o sayfalara ulaşılabildiğini, aynı içerikte haberin yayınlanmasının suç olamayacağını söyledi. Tartışma da bunun üzerinden yürüyor. Bu nedenle, iyi gazetecilik mi yoksa kötü gazetecilik mi tartışması geride kalıyor. Bana “yayınlar mıydınız?” diye sorsanız ben Aydınlık Gazetesi gibi, ben de ilk geldiğinde yayınlarım ama ikinci geldiğinde yani benden önce biri haberi yayınlamışsa, ben o haberi tekrar yayınlamam. Yayınlamak için yeni bir boyutu gerekli. İlk soruşturma açıldığı zaman ben bir tweet atmıştım; “Aydınlık Gazetesi yayınladığı zaman suç olmayan şey Cumhuriyet yayınlayınca neden suç oluyor.” diye. Dolayısıyla burada yargının ve iktidarın olaya bakışında problem var.
CAN DÜNDAR'IN YARGILANMASI GAZETECİLİK
BOYUTUNU AŞTI
DEMOKRASİ SORUNU HALİNE
GELDİ
İyi gazetecilik mi, kötü gazetecilik mi konusunda okurları yorum yapar. Fakat tartışma artık bunun çok ilerisine geçti. Bu gazeteciliğin nasıl yapılacağına ilişkin iyi bir tartışma ama artık Can Dündar ve Erdem Gül’ün meselesi gerçekten gazetecilik boyutunu aştı, yargının bağımsızlığı sorunu ve Türkiye’nin demokrasi sorunu haline geldi. Gitgide uluslararasılaşan bir kriz haline dönüştü. Mesela büyükelçiler Erdem Gül ve Can Dündar’a destek için geliyorlar ama aynı insanlar Mit tırları davasında yargılanan diğer hakim, savcılar veya jandarmanın davasını takip etmiyorlar. Çünkü durdukları yerin ifade özgürlüğü olduğunu düşünüyorum. Ortada yargıya çok ciddi bir müdahale olduğunu düşünüyorlar, görünüyor da zaten. Duruşma öncesi mahkemenin savcısı değiştiriliyor… Dolayısıyla artık iyi gazetecilik, kötü gazetecilik tartışmasından ziyade büyük bir ifade özgürlüğü sorunu, hukuka müdahale sorunu ve gitgide derinleşen demokrasi ve uluslararası problem haline gelmiş büyük bir olay var bence karşımızda.
HA-Yargıya müdahaleden söz ediyorsunuz ama beklenenin aksine Dündar ve Gül tutuklanmadı.
NŞ- Evet şaşırmadım desem yalan olur. Elbette Türkiye’de yargıya güven sorunu bitmedi hala var ama bence 14.Ağır Ceza Mahkemesi heyetinin tamamını kutlamak gerek. Biz tutuklu yargılanırken, duruşma sonrası tutuklu kalacağımızı Emre Uslu gibi tetikçilerin twitlerinden ve Samanyolu televizyonundan duyuruyorlardı. Düşünün bizler 1 yıl diğer gazeteciler iki yılı açşkın tutuklu yargılandık ve delil durumunda hiçbir değişiklik olmadığı halde kaçma ihtimali olmadığı halde ne olduysa serbest bırakıldık. Halen tutuksuz olarak yargılanıyoruz. O yüzden tutuksuz yargılamanın ne nimet olduğunu bilirim. Çünkü arkadaşlarımızın da annesi, babası, eşleri çocukları var.
"GAZETECİLERE CASUS VE HAİN DEMEK
İKTİDARIN DİLİYLE KONUŞMAKTIR"
NŞ - İktidarın diliyle konuşmak. Diyelim ki, MİT tırları olayı devletin gizli kalması gereken bir operasyonu ama bunu deşifre ettiler. Bu operasyonu yapan, bunu sızdıran savcı ve hakim kimse o ihlali yapan onlardır. Ama Aydınlık Gazetesi bunu yayınladığı zaman bize şu sorunun cevabını verdi; Mit tırlarında insanı yardım diyorlardı ama silah varmış. Can Dündar’ın haberi de bize bunun tekrarını verdi. Burada problem iktidarın ilk başta doğruyu söylememiş olmasıdır. Bunda insani yardım var, ilaç var dedi. Aydınlık Gazetesi bize bunun doğru cevabını vermişti. Dolayısıyla, burada yayıncılar açısından bir casusluk söz konusu olamaz. Ben bunu tıpkı Julian Assange’ın başına gelen olay gibi değerlendiriyorum. Her ne kadar Cumhuriyet’teki yazarlar ve Amerikan elçisi ya da konsolosu kaynaklı bir takım insanların tartışmalarında Assange ile Can Dündar’ın meselesi aynı değildir deseler de mesele tıpa tıp aynıdır. Çünkü Julian Assange, daha önce de Irak’ta, Afganistan’da, Amerikan askeri operasyonlarındaki hak ihlallerini haberleştirmiş, internet sitesi üzerinden Amerikan’nın gizli bilgi ve görüntülerini yayınlamış bir yayıncıdır. Dünya da bunu böyle biliyor. Wkipedia’ya girip bakın, Julian Assange’ın aldığı sayısız ifade özgürlüğü ile ilgili ödülleri var. Dolayısıyla Julian Assange ile Can Dündar’ın hatta Aydınlık Gazetesi’nin de yaptığı ortadaki olguyu alıp insanlara göstermek. Amerika, Assange’e casus diyor. Assange eğer Amerika’nın eline geçerse idamla yargılanacak. Burada da Can Dündar ve Erdem Gül’e casus diyorlar, burada da idama eşit ceza isteniyor. Casus suçlaması, iktidarın ve devletin bir gazeteciyi suçlamak, baskılamak ve korkutmak amacıyla yapılmış bir suçlama. Bence gazeteciler bunu tartışırken konuya böyle bakmamalı. Çünkü ortada bir meslektaşınız var.
SOKAKTAKİ İNSAN ONA BAKTIĞINDA "HAİN" OLARAK GÖRECEK
Hainlik ise daha subjektif, daha duygusal, daha toplumdan gelen bir tepki ve hedef gösterme. Casus olan kişi hakkında toplum, vay bu hainmiş der. Bu, sokaktaki insana ya da iktidara yakın olan insanlara hedef göstermek anlamına gelir. O nedenle serinkanlı ve gazetecilik yapan, bunu anlamaya çalışan insanların bu tutumdan kaçması lazım. Casusluk suçlamasının bile bir sınırı vardır eğer delillendirebilirseniz evet bu casustur dersiniz. Ama sonuçta masumiyet karnesi var, belki de beraat edecek O zaman hiç kimse bunu söyleyemeyecek. Ama hain damgası vurduğunuz zaman, onu hayat boyu takip edecek bir suçlama haline geliyor. Sokaktaki bir kısım insan bir gazeteciye baktığı zaman onu hain olarak görecek. Aklansa bile bundan kolay kolay kurtulamayacaktır.
Ergenekoncu diye bizi suçluyorlardı, değil mi? Şimdi Oda TV
davasında sona doğru geliyoruz. Bilgisayar’a belgelerin virüs ile
yerleştirildiği anlaşılıyor ve bu hukuki bir tartışma. Şimdi
Ergenekoncu lafını fazla kullanmıyorlar çünkü onun çağrıştırdığı
anlamlar hem hukuki hem de kullananı zor durumda bırakabilecek
nitelikte.
Bu nedenle ‘darbeci’ diyorlar, düşünebiliyor musunuz? Darbeci
demenin hukuken bir karşılığı yok, anayasal düzeni silah zoruyla
değiştirmek gibi bir suçlamadan bahsetmiyoruz, darbeci diyerek sizi
kriminilize ediyorlar, suçlu göstermeye çalışıyorlar. Dolayısıyla
ortada yaratılmaya çalışılan bir algı var. Velev ki, MİT tırlarında
ilaç ve insanı yardım malzemeleri çıktı ama gazeteci bunu silahmış
gibi gösterdi. İşte asıl bu büyük problemdir gazetecilik açısından.
Gazetecinin geç ya da erken yayınlaması amacıyla ilgili bir şeydir.
Amacının ne olduğunu da o söyleyecek. Can Dündar, iktidarın inkar
ettiği bir olguyu tekrar gündeme getirdim ve insanlara silah
taşımacılığı yapıldığını gösterdim diyor.
O HABER DAHA ÖNCE YAYIMLANDIYSA BEN İMTİNA EDERDİM
HA - Peki aynı haber size gelseydi, Can Dündar’ın yerinde olsaydınız ne yapardınız?
NŞ - Ben MİT tırları haberini yayınlayacaksam
Aydınlık Gazetesi’nin yerinde olmak isterdim. Çünkü ilk kez bu
haberi Aydınlık yayınladı. Sakın yanlış anlamayın bunu söylerken
görüntüleri ilk yayınlayan ben olmak isterdim demek istiyorum.
Fakat ilk Aydınlık yayınlamışsa tekrar o haberi yayınlamaktan
imtina ederdim. Kaynağımı sorgularım. Çünkü daha önce yayınlınmış
bir görüntüyü bana getiriyorsa buradaki amacı ne diye
düşünürdüm.
Can Dündar’ın kitabında anlatıldığı gibi, yazı işleri toplantısı
yapılıyor, bu görüntüler izleniyor. Böylesine ciddi bir görüntünün
üzerine hem hukuki hem içeriksel tartışmalar yapılıyor. Yazı
işlerinin bunu mutlaka kontrol etmesi lazımdı. Yani daha önce o
görüntülerin yayınlanıp yayınlanmadığını tartışmalıydı.
Ona göre görüntüler başka bir başlıkla örneğin, MİT’çilere böyle
operasyon yapıldığı başlığıyla verilebilirdi. Daha iyi bir
editörlük yapmak gerekirdi diye düşünüyorum. Ben o haber başlığının
aynısı Aydınlık Gazetesi’nde gördüğüm için bana yeni bir bilgi gibi
gelmedi. Olay belki okurların birkaç gün okuyup sonradan
hatırlamayacağı bir haber ama siyasetçilerin ve Erdoğan’ın
ifadeleriyle büyük bir olaya, kriz haline dönüştü.
HA-Kaynağın CHP’li Enis Berberoğlu olduğu hatta hakkında fezleke hazırlandığı yazıldı.
Dolayısıyla başta söylediğim gibi Can Dündar’ın kendisine ulaşan
görüntüleri yayınlamaktan başka fiili yoktur. Bu da onu casus
yapmaz.
GAZETECİ HAPSE GİRME RİSKİNİ ALIR
HA - İlk önce tıbbi yardım ya da insani yardım denildi. Bunu dönemin başbakanı Recep Tayyip Erdoğan söyledi. Sonradan MİT tırları içerisinde silahlar olduğu ortaya çıktı. Bu noktada Erdoğan’ın yalan söylediğini ya da yanıltıldığını mı düşünüyorsunuz?
NŞ - Tırların içerisinde ne olduğunu bilmemeleri mümkün değil. Sadece kamuoyundan gerçeği gizlediler. Önce Aydınlık Gazetesi’ne sonra da Cumhuriyet’e yansıyan görüntülerle insanı yardım denilen malzemelerin MİT’in görev alanında olan bir silah taşıma işi olduğu ortaya çıktı.
HA - Fakat, Can Dündar avukatlarından ve bazı insanlardan bu haberi yayınlamaması gerektiği yönünde uyarılar aldı.
NŞ - Evet, devlet sırrı sebebiyle tutuklanırsın
diyerek uyarmışlar. Ama gazeteci bu riski alır.
HA – Can Dündar’ın savunmasını okudunuz mu?
NŞ – Evet okudum. Haberii yayınlama amacının gazetecilik olduğunu çok net bir şekilde anlatıyor. İddia edilen Fethullahçı örgüte yardım ve yataklık gibi bir şey Can Dündar’ın yapısındaki bir insana çok aykırı.
CUMHURBAŞKANINI ELEŞTİRMEK TAKINTI DEĞİLDİR
HA- Can Dündar’ın nasıl bir yapısı var?
NŞ - Cemaatle ilgili de bir rapor, bir olgu eline geçse yayınlamaktan çekinmeyecek bir gazeteci olarak görüyorum Can Dündar’ı.
HA- Bir de Can Dündar’ın attığı bir tweet
vardı; “sonumuz geldi” diye. Bununla ilgili de bir çok tartışmalar
yaşandı. Can Dündar’ı takıntılı olarak görür müsünüz? Çünkü zaman
zaman bakıyoruz bazı gazeteciler, Cumhurbaşkanı Erdoğan’la
takıntılı bir şekilde uğraşıyor. Can Dündar da bu sebepten dolayı
biraz takıntılı kalmış olabilir mi?
NŞ - Bu durum takıntı kelimesiyle tarif edilecek
bir şey değil. Sonuçta karşısındaki Cumhurbaşkanı ve hükümet.
Hükümeti ya da bir insanı eleştirmek de bir gazetecinin görevidir.
Bunu takıntı kelimesiyle ifade etmemek lazım. Aksine Cumhurbaşkanı
Erdoğan’ın, Can Dündar’a karşı ciddi bir öfkesi ve takıntısının
olduğunu düşünüyorum. Hükümetin gizli dokümanları yayınladığı için
suçlayabilirsiniz, dava da açabilirsiniz. Hepimiz çoğu zaman
yargıya bu tarz konularda hesap verdik. Fakat Cumhurbaşkanı’nın 30
Mayıs’da verdiği röportajda ‘bunu yanına bırakmam, hesabını
verecek’ gibi bir cümle kullanması olayı ne kadar
kişiselleştirdiğini gösteriyor.
Diyelim ki, Türkiye Cumhuriyeti’nin en gizli belgesini
yayınladınız. Bir Cumhurbaşkanı’nın kişisel olarak çıkıp da, bunu
yanına bırakmam demesi olayı kişisel kavgaya çevirir. Can Dündar’ın
attığı tweet bir olaya matuf. Bu hükümetle ilgili olabilir,
hükümete muhalefet etmekle ilgili olabilir ama senin yanına
bırakmayacağım gibi kişisel söylemlerin olmaması lazım. Hatalı da
bulabilirsiniz, yazılan tweet’i eleştirebilirsiniz ama bunun
üzerinden casusluk gibi bir şey kurmaya kalktığınız zaman sonu
gelmez.
CAN DÜNDAR İLE TOPLAM 1 SAAT OTURUP KONUŞMAMIŞIMDIR
HA - Can Dündar’la hiç konuştunuz mu?
NŞ - İnsanlar Can Dündar’la beni çok yakın dost zannedebilir. Can Dündar’la hayatım boyunca sanırım bir defa Milliyet’te karşılaşmıştım. Şimdi biz sizinle röportaj yapıyoruz ve 1 saat sürecek. Ama ben Can Dündar’la 1 saat bile bir arada olmadım. Milliyet’in yazarı olduğu dönemde bir arkadaşını ziyarete gelmişti ondan sonraki karşılaşmam da cezaevinden çıktıktan sonra oldu. Oraya da 15-20 dk geçmiş olsun demek için uğradım.
HA- ‘Can naber, akşam ne yapıyorsun’ gibi bir ilişkiniz yok yani?
NŞ - Hayır, hiç öyle bir ilişkimiz yok. Hiç oturup yemek yemedik, bir akşam buluşmadık, hiç ortak bir ortamımız da olmadı. Ben zaten Can Dündar olayını anlatırken aslında gazeteciliği savunmak için konuşuyorum. Bakın, yarın başka bir konuda devletin gizli belgesi sizin elinize ya da benim elime de geçebilir. Kamuoyunu ilgilendiriyorsa, gerçekse ve güncelse bunu yayınlamak gazetecinin görevidir. Bunu yapmak bir risk ise evet gazeteci o riski alacaktır. Zaten gazetecinin hayatta başka bir riski yoktur. Gazeteci eğer ölümü göze almıyorsa, hapse girmeyi göze almıyorsa bu ülkede gazetecilik yapamaz. Çünkü biz, bizden öncekilerden, Uğur Mumcu’lardan böyle gördük. Hapis riskini ve öldürülme riskini göze alacaksın.
GAZETECİ ÖDÜL İÇİN HABER YAPMAZ
HA - İki seçeneği mi var gazetecinin? Ödül, alkış alamaz mı?
NŞ - Alabilir, bunun örnekleri de var zaten. Gazeteci ödül için çalışmaz, gerçekleri yayınlamak için çalışır. Ben gerçeği yayınladım bana neden ödül vermeliler diye bakamazsınız. O, ödülü vereceklerin takdiridir, siz hiç bir ödüle talip olamazsınız. Ben gerçeği yayınladım bana neden ödül vermediniz gibi bir saçmalık olamaz. Güç odaklarıyla uğraşmak, toplumu aydınlatmak istiyorsanız iki bedeli var; hapis ve ölüm. Gerçeğin topluma yansıtılması ise en büyük ödüldür. Çünkü gazeteci gerçeğin hizmetçisidir.
HÜKÜMET CEMAAT İLE MÜCADELE EDİYOR
AMA
BİZİM MAĞDURİYETİMİZDE CEMAAT VE İKTİDAR
ORTAKTI
NŞ - Hükümetin cemaat ile mücadelesi,
amaçları, yöntemi ve mücadele biçimi benim içinde olduğum ve çok
bildiğim bir konu değil. Ama bir konuya açıklık getireyim; bizlerin
yaşadığı mağduriyetlerde iktidarla cemaat ortaktı. Ben cemaatin ne
yapmaya çalıştığını 2007’de gördüm. Cemaate 'cemaat' demenin
neredeyse yasaklandığı dönemde 2009 yılında da Ergenekon
Belgelerinde Fethullah Gülen ve Cemaat isimli bir kitap yazdım.
Ayrıca Dink cinayetinde bu yapıdan insanların da rol aldığını
belgeledim. Başıma da ne geldiyse bundan geldi. Bazen “Cemaat seni
2011’de hapse attı o yüzden intikam peşindesin” diyenler oluyor.
Hayır ben 2007’den beri bu yapının ne amaçladığını ne yaptığını
anlatmaya çalışıyorum. Tutuklanmadan iki yıl önce 2009’da kitap
yazdım. Dolayısıyla cemaatin amaçları konusunda toplumu
bilgilendirme çabam daha eski. Evet bir de haksız ve komplo ile
tutuklanmam var. Bu ise cemaatçilerin utanmazlıkları ile ilgili bir
konu. Benim arkamda hakimim, polisim, savcım yok. Ben tek başıma,
onlara geçmişte yaptıklarını hatırlatmaya çalışıyorum. Eğer utanmış
olsalar ben daha farklı bir pozisyon alabilirim. Ama görüyorum ki
insanlara yaptıkları bütün eziyetlere rağmen, onu savunmaya devam
ediyorlar.
Bunu da şuna bağlıyorum; karşımızda bir cemaat değil, bir örgüt
var. Örgütler böyle davranır. Örneğin, polise, askere hendek açan
PKK’ya bunun hata olduğunu kabul ettirebilir misiniz? Ben bunun
hata ve suç olduğunu biliyorum ama PKK bunu kabul etmez. Çünkü bu,
onun kalleşçe mücadele biçimidir.
ÖRGÜTLER BÖYLEDİR! ÖZELEŞTİRİ YAPMAZLAR, YAPAMAZLAR
Ya da bizim açımızdan suç olarak görülen, masum bir savcının başına silah dayamanın suç olduğunu DHKP-C’ye anlatabilir misiniz? Hayır, onlar kendilerice alçakça bir mücadele ettiklerini düşünüyorlar. Fethullah Gülen Cemaati de yaptıkları hukuksuzluklara karşı bir öz eleştiri geliştiremez. Çünkü bir örgüt öz eleştiri yapmaz. Eğer öz eleştiri yaparsa suçlarını itiraf etmiş olurlar. Suçlarını itiraf ediyorlarsa da tamamen kendilerini feshetmeleri gerekiyor. Örgütler böyledir, öz eleştiri yaptıklarında kendi sonlarını getirmiş olurlar. Dolayısıyla cemaatçilerle hükümetin mücadele biçimi, içeriği ve benim onlara karşı tutumum arasında fark var. Hükümet yarın başka tavır alabilir ama benim onların yarattığı korku iklimi ve haksızlıklara karşı halkı bilgilendirme çabam hep sürecek. Ta ki, haksızlık ve hukuksuzlukları yapanları savunmayı bırakıp, tam şeffaf olana kadar. Çünkü demokraside bireyin hakları hukukla korunur. Kimse hakkının korunması için cemaat gibi bir yapının kanatları altına kendisini sığınmak zorunda hissetmemeli.
İNTİKAM PEŞİNDE DEĞİLİM, TÜRKAN
SAYLAN'IN DA
ALİ TATAR'IN DA SESİ OLMAYA
ÇALIŞIYORUM
HA- Cumhurbaşkanı Erdoğan’la hiç yüz yüze geldiniz mi ya da hiç düşündünüz mü?
NŞ- Hayır, böyle bir şeye ihtiyaç duymadım.
Benim derdim insanlarla değil, benim derdim adalet. Kinin geçmedi
ya da intikam peşindesin diye düşünen insanlar da yanılıyorlar.
İnsanlara, kinin ya da intikamın peşinde olmadığımı, sadece adalet
aradığımı söylüyorum.
Çünkü ortada hakına tecavüz edilmiş insanlar var. Ben sadece Nedim
Şener’in hakkı için konuşmuyorum, o süreçte yaşanan bir sürü
haksızlık var, onların da sesi olmaya çalışıyorum. Ben sadece
kendimi anlatmıyorum. Kendi üzerimden Türkan Saylan’ın da
haklarının nasıl yenildiğini, onurundan kendi kafasına sıkan Yarbay
Ali Tatar’ın da sesi olmaya çalışıyorum. O süreçteki
mağduriyetlerin birileri için sadece kullanışlı bir malzeme
olduğunu görüyorum. Onları çabuk unuttular. Bir kısmı da hiç
hatırlamak istemiyor. Özellikle Ergenekon ve bizim davalarımıza
destek veren libareller hatırlamak istemiyorlar. Çünkü onlar da o
suçun ortakları aslında. Sanki kendi elleri temizmiş gibi iktidarı
eleştiriyorlar. Oysa bir süre önce tamamen onlarla iş birliğinde
Ergenekoncu, darbeci yaftası yapıştırıyorlardı. Şimdi aynı grup
Erdoğan’a karşı ama hiç bir inandırıcılıkları kalmadı. Bu isimlerin
başında Taraf gazetesi’nin çevresini, Ahmet Altan’ları, Yasemin
Çongar’ları sayabiliriz. Orada burada, cemaat sitelerinde
yazıyorlar. Kim inanıyor onlara? Sadece cemaatten birileri ah ne
güzel yazıp, öfkeyi dile getiriyor diyor ama toplumda hiç bir
karşılıkları kalmadı. Aydın olanların, toplumda hiç bir anlamı ve
karşılığı kalmadı. Zaten problem de bu. Bu nedenle, Türkan Saylan
ismi, Ali Tatar ismi ve içerde ölen diğer subayların, mesela
bizim davadan MİT’çi Kaşif Kozinoğlu içerde öldü ve kimse onların
ismini hatırlamıyor.
CEMAATÇİLER ŞİMDİ BİR ANDA GAZETECİLİĞİ HATIRLADILAR
HA – Diğer yargılanan isimlerle içerde de mi karşılaşmıyorsunuz?
NŞ- Hayır, biz Ahmet Şık ve Doğan Yurdakul
beraberdik. Sanıklar hiç bir şekilde birbirleriyle
görüştürülmezler. Ayrı binalarda da olduğunuz için karşılaşma
şansınız da yok.
Kimse ölen adamların ismini hatırlamıyor. Şimdi muhalefet etmek
için başka isimler, başka rakamlar kullanılmaya başlanıyor. Bu
konuda tavrımı belirlerken kinden ve öfkeden ziyade adalet
arayışından bahsetmeye çalışıyorum ve insanlara da bunu
hatırlatmaya çalışıyorum. O günlerde bize terörist diyenleri de
unutmuyorum, kitaba bomba diyenleri de unutmuyorum, bu operasyonu
yapan savcıları, hakimleri ve operasyonun bir parçası olan
gazetecileri de unutmuyorum. Şimdi düşünün, biz içerideyken bunlar
gazeteci değil diyen Nazlı Ilıcak gibi insanlar basın özgürlüğü
meselesi için sokağa çıkıyorlar, Can Dündar’ın davasını
destekliyorlar ya da yürüyüş olursa araya sıkışıyorlar. Cezaevi
nöbetlerine katılıp kendilerini göstermeye çalışıyorlar. Bir anda
gazeteciliği hatırladılar.
Neden? Hükümet ile girilen savaşta kendi yandaşları içerde.
Gazetecilik mesleği içindeki hiç bir grup bu cemaatçilerin yanında
değil. Neden değil? Bir düşünsünler, neden Can Dündar’lar, Erdem
Gül’ler çıkınca umut nöbeti bitti? Şu an içerde, tutuklu
gazeteciler var. Demokratik tepkiyi gösterebilecek insanların
arkasına sığınarak kendilerini göstermeye çalıştılar. Onu geçtim,
orada beklemeye yüzleri yok, sayıları yok, güçleri de yok.
CEMAAT MEDYASINA EL KONDU
KİMSEDEN NEDEN SES ÇIKMADI?
HA - Görüntü vermek istemiyorlardır belki?
HA- Bu yüzden mi Zaman’a kayyum atanınca ses çıkmıyor?
NŞ- Düşünsenize Genel Yayın Yönetmeni Ekrem
Dumanlı yurtdışına kaçtı. Yöneticisi yurtdışına kaçan bir gazeteyi
kim savunur Allah aşkına. Ben Ekrem Dumanlı yerine olsam iki elim
kanda olsa gazetemi savunmak için gelirdim. Bırakın Dumanlı’yı
Fethullah Gülen, Pensilvanya’dan hapisteki cemaatçilere “dik duran”
diyor. Aklına Türkiye’ye gelip varsa haksızlığa karşı çıkmak
gelmiyor. Hani ağzından düşürmediği “civanmertlik”. Hocası,
savcısı, hakimi, polisi, gazetecisi kaçan bir örgüt var karşında.
Kaçanlara hicret ettiniz iyi ettiniz diyor, tutuklanıp hapse
girenlere de Hazreti Yusuf benzetmesi yapıyor. Nerede inandırıcılık
samimiyet. Evet, bu yüzden kimseden ses çıkmıyor.
Hani yüz binlerce, milyonlarca cemaat üyesi vardı? İstanbul’da,
Zaman Gazetesi’nin önünde belli bir kalabalık vardı. Neden
Anadolu’nun herhangi bir yerinde cemaatçiler bizim gazetemize el
koyamazsınız diye ayaklanmadılar? 600 bin satıyor değil mi, nerede
bu okurlar? Neden sahip çıkıp, yürüyüşler yapmıyorlar? Kırsınlar,
döksünler demiyorum. Demokratik bağlamda tepkilerini göstersinler
diye söylüyorum. Ama öyle bir güçleri yok. Cemaatin bütün gücü
devlet içindeki adamlarından geliyordu. Onları kaybedince her şey
ortaya çıktı.
CEMAATİN GAZETE TİRAJLARININ
TOPLUMDA KARŞILIĞI OLMADIĞINI GÖRDÜK
HA - Kanaltürk ya da Bugün Tv için de aynı şeyi söyler misiniz?
NŞ- Aynısı. Ben, Zaman Gazetesi’ni örnek olarak veriyorum. 600 bin okuru yok muydu bu gazetenin? 600 bin eylemcisi ya da 60 bin eylemcisi veya 6 bin tane eylemcisi var mı? Okur, ben bu cemaate gönlümü vermişim, gazetesini alıyorum buna kayyum atayamazsınız dedi mi? 6 bini bırakın 600 kişi dedi mi? Demokratik eylemler yapsınlar ama yoklar. Çünkü toplumda karşılığı yok. İnsanlar cemaat gazetecilerinden de korkuyordu. Biliyorlardı ki, onların bir ucu polise, savcıya ve yargıya dayanıyordu, güçleri de buradan geliyordu. İnsanlar da eğer ben bunlarla iyi geçinmezsem başıma bela alırım diye düşünüyorlardı. Anadolu’da bir çok esnaf cemaatten korkusuna Zaman abonesi oluyordu. Sehpalarının üzerinde hiç açılmamış Zaman gazetesi dururdu. Ben o günleri çok iyi hatırlıyorum 2007’den 2013’e kadar olan dönemde, insanlar telefonlarım dinleniyor mu acaba diye cemaat gazetecileri aracılığıyla araştırırlardı. Benim başıma bir şey gelecek mi, benim ismim var mı şu listede diye… Gazeteci-yazarlar vakfından bir takım tipler vardı, merak etme seninle ilgili bir şey yok diye bilgi verirlerdi. Çünkü insanlar o gazetecilerin bir ucunun Pensilvanya’ya giden bir örgüt olduğunu bilirlerdi.
CEMAAT BU KAVGADA MAĞDUR DEĞİL MAĞLUPTUR
HA- Yani bu bilinen bir şeydi?
NŞ- Tabi, ben bu yüzden cemaat mağdur değil mağluptur diyorum. Cemaatçiler neden kızdı? Hükümetle bir savaşa girdiler ve gazetemize el kondu, basın özgürlüğü, ifade özgürlüğü diye ayağa kalktılar. Hadi arkadaşlar Zaman’a gidelim diyen bir gazeteci vardı o da tek başına kaldı. Hatırlıyor musunuz? İnsanlar neden gelmedi diye soruyorlar bir de. İnsanlar öyle kirli bir yapının yanında yer almak istemezler. İktidardan korktular diyenlere muhalif olanlar da yok diye cevap veririm. Onların nasıl bu medyayı kirlettiğini çok iyi biliyorlar. Zaten kirliydi ama bunlar örgütlü çünkü o medya aracılığıyla insanlar infaz edildi.
ORTADA YALAN VAR VE DİBİNE KADAR KİRLİLER
HA - Kirliler yani, öyle mi?
NŞ - Ortada yalan varsa kirlilik de dibine kadar vardır.
HA - Ama anlamakta biraz zorlanıyorum biraz kendi açımdan da düşünüyorum. Hiç kin tutmuyorum diyorsunuz ama siz belki de suçunuzun ne olduğunu bilmeden cezaevine girdiniz.
NŞ - Bana isnat edilen suç Hanefi Avcı’nın
kitabını yazmak, Ahmet Şık’ın kitabını yazmak, bir bölümünü yazmak,
yazımına katkı yapmak, basımına katkı yapmak gibi hakkımda altı tip
suçlama vardı.
Bu suçları hukuken, Ergenekon’a üye olmamakla beraber yardım ve
yataklık olarak yönelttiler. Yani suçlama buydu ve ben örgüt üyesi
olarak tutuklandım. İddianamede de olay buna dönüştü. Toplam 15
yıla kadar hapis cezası isteniyordu. Ama aslında tutuklanmamın iki
gerekçesi var; Fethullah Gülen cemaatiyle ilgili yazdığım kitap ile
Hrant Dink suikastı ile ilgili yazdığım kitaplar. Çünkü 2008’den
beri cemaatin polislerinin bu işin tam göbeğinde olduğunu anlatmaya
çalıştım. Önce haberlerle sonra kitaplarla anlatmaya çalıştım.
Bugün o kitaplar özellikle Kırmızı Cuma adlı kitabım iddianameye
dönüştü. O kitapta ne yazdıysa iddianame de var hatta iddianamede
eksiklikler bile var.
Ben o davada 3 buçuk, 4 saat boyunca tanık olarak da ifade verdim.
İkinci gerekçe ise, 2009 yılında cemaat gücü öyle çok eline almıştı
ki gazetecileri ayar veriyordu. Tasfiye edilecek gazeteciler
listesi, tutuklanacak gazeteciler listesi gibi kendince kararlar
veriyorlardı ve bunlar cemaat medyasında yazılıyordu. O yıllarda
Cemaat öyle bir format değişikliğine gitti ki cemaat olarak anılmak
istemediğini sivil toplum kuruluşu olarak görülmek istendiğini
bunun için de Gönüllüler Hareketi denilmesini istedi. Daha sonra
Hizmet Hareketi’ne dönüştü bu. Hareket olunca, siyasi motiften daha
çok sivil toplum kuruluşuymuş havasına sokuyor. Batıdaki yaratmaya
çalıştığı algı böyle. Biz, dini bir cemaat değil, bir sivil toplum
kuruluşuyuz diye demokratik bir görünüm sergilemeye çalışıyorlar.
Ellerindeki medyayla ve olanca hırslarıyla AKP’ye ve kendilerine
siyasette alan açmak için operasyonlar yapıyorlardı.
HANEFİ AVCI'DAN 1 YIL ÖNCE YAZDIM BEN CEMAAT KİTABINI
BAŞIMA GELEBİLECEK EN KÖTÜ ŞEY ÖLDÜRÜLMEKTİ
HA- Peki siz bu kitapları ya da bu haberleri yazarken, başıma
böyle bir şey gelebilir diye hiç düşünmediniz mi, bir B Planı
oluşturmadınız mı?
NŞ - Benim A planım bunu yayınlamaktı, B planım... Başıma
gelebilecek en kötü şey öldürülmekti. C planım hiç yoktu. Ben şöyle
bakıyorum olaya, bunların elinde her imkan var, her şeyi
yapabilirler. Bir gün üzerinize bir araba çıkar, kazaya kurban
gidebilirsiniz... Çünkü istihbaratçıların yapamayacağı operasyon
yoktur. Örneğin, Hrant Dink’in öldürülmesi. Düşünün, adamlar bir
masanın başında cinayeti işleyecek ekibi izliyor diğer taraftan
kurbanı izliyor. Onun öldürülmesine göz yummuş birileri herkese her
şeyi yapabilir. Çünkü asıl korkuları bugün tartışılan suçlarının
ortaya çıkması. İşte bu adamlar da herkese her şeyi yapabilirler.
Bu adamlar cezaevinde insanların ölümüne sebep oluyorlarsa her şeyi
yapabilirler. Ben bunu çok net gördüğüm için bu benim B planımdı.
Beni asıl yıkan şey ise bırakın adalete, hukuka olan güvenimi
sıfırlamaları oldu. İnsan gazeteci olarak hukuksuzluğu izleyebilir,
haber yapabilir, itirazlarda bulunabilir ama içine düştüğünüz zaman
ne olduğunu anlayabiliyorsunuz. Gazetecinin hukuk alanındaki
haksızlıkları anlaması için empati duygusu yeterli olmuyor,
yaşaması gerekiyor.
Silivri’deyken gazetecilerin hatta tutuklama kararı veren
hakimlerin cezaevinde biraz kalmaları çok faydalı olur. Tabii bunu
şaka olarak söylüyorum.
NEDİM ŞENER'İ TUTUKLADINIZ KİMSE SESİNİ
ÇIKARMADI
MİT MÜSTEŞARINI DA TUTUKLAMAYA
KALKARSINIZ
O zamanlar beni “tutuklanacak” diye parmağıyla gösteriyorlardı,
internet sitelerine yazıyorlardı. Bakın tarayın geçmişi, kelepçeli
resimleri koyduklarını göreceksiniz. Beni de “tutuklanacak” diye
internet sitelerinde yazıyorlardı. Öyle de oldu zaten. Cezaevindeki
tutuklular kendi aralarında oyun oynuyorlarmış bakalım kimler
tutuklanacak diye. Benim ismim de hep öne çıkıyordu. Düşünün,
Hanefi Avcı’nın kitabı çıktı. Hanefi Avcı yıllarını PKK örgütüyle
mücadeleye, sosyalist örgütlerle ve terör örgütleriyle mücadeleye
vermiş. Şimdi siz, adamı hem PKK’ya yakın hem de sosyalist olduğunu
söyleyen Devrimci Karargah diye bir örgütün üyesi diye
tutukluyorsunuz. Bundan daha absürt bir şey olabilir mi? Başka her
şeyden suçlayabilirsiniz. İşkence iddiaları var mesela, bundan
yargılama yapabilirsiniz. Bunu ona yaptığınız zaman, herkese her
şeyi yapabilirsiniz demektir. Ondan sonra zaten İlker Başbuğ’un
terör örgütü lideriyle tutuklanmasına kimse itiraz etmedi. İnsanlar
ikna olmadılar ama korktular. İlker başbuğ tutuklandıktan sonra
insanlar korktular. Zaten, ondan sonra MİT Müsteşarını tutuklamaya
girişebildiler. Çünkü Nedim Şener, Ahmet Şık gibi küçük balıkları
tutukladınız, Hanefi Avcıyı, İlker Başbuğ’u tutukladınız ve hiç bir
şey olmadı. Ele geçirilecek yerlerde geriye MİT Müsteşarı kaldı,
onu da tutuklayabilirsiniz. Tutuklayabilselerdi amaçlarına ulaşmış
olacaklardı zaten.
YARIN RÖPORTAJIN İKİNCİ BÖLÜMÜNDE:
- NAZLI ILICAK'IN PROGRAMINA ÇIKMIYORUM, MİDEM KALDIRMIYOR...
- MEHMET ALİ ILICAK İLE OĞLU KASABA UYANILIĞI YAPIYOR
- 'ÇORBADAKİ KIL'IN ETYEN MAHÇUPYAN OLDUĞU ANLAŞILDI
- HASAN CEMAL VE LİBERALLER DEMOKRASİNİN
ADALET ÜZERİNDE YÜKSELDİĞİNİ UNUTTULAR
- BENİM MAHALLEM YOK, BEN BİR SOKAK ÇOCUĞUYUM
- BARANSU'NUN BAVULUNDAKİ BELGELER
DARBEYİ ÖNLEYEN BELGELER FİLAN DEĞİLDİ
- GAZETECİ DE BİLGİ KAYNAĞI DA TEMİZ OLMALI
- DEMİRÖREN BEN CEZAEVİNDEYKEN BENİ İŞTEN ÇIKARTTI