Mümtazer Türköne'den AK Parti iddiası

GAZETECİLER.COM - AK Parti ve Cemaat arasında yaşanan gerilimin köşe yazılarına yansıması ile çıkan polemik  tarafların yazılarıyla tam gaz devam ediyor. 

Fethullah Gülen Cemaati ya da Hizmet Hareketi ile Ak Parti arasında "ayyuka çıkan" atışmada hükümete yakın kalemler Today's Zaman'a yönelik ciddi bir kampanya yürütüyor. 

Zaman gazetesi genel yayın yönetmeni Ekrem Dumanlı ve Sabah Başyazarı Mehmet Barlas arasında günlerdir devam eden sert bir polemik ise Hüseyin Gülerce, Reha Muhtar gibi isimlerin katılmasıyla sakinleşeceğine daha da sertleşiyor. Bunlara bir de Yeni Şafak yazarı Cem Küçük'ün MİT, Emniyet İstihbarat hatta Sabah yazarı Nalı Ilıcak'a yönelik zehir zemberek yazılarını eklemek lazım. 

Tartışmaya siyaset bilimi açısından çarpıcı bir yorumla katılan Mümtaz'er Türköne, köşesinde Ak Parti'yi savunmak üzere keskin kılıçlarını sallayanların aslında "iktidar" olma durumunu savunduklarını ve kılıçları ile savaş açtıklarının da Ak Parti'nin seçmeni olan %50'den başkası olmadığını yazdı. 

İşte Türköne'nin yazısından çarpıcı bölümler:

TAKIM TUTAR GİBİ SAVUNMANIN KİME FAYDASI VAR? 

"Bu seferki tartışmanın, çoğu kimsenin gözünden kaçan tuhaf bir tarafı var. Aslanlar gibi savunmaya geçenler, acem kılıcı gibi iki tarafı kesen sözlerle kime saldırıyorlar? 

Üstelik nasıl? Sadece bir parti amblemini, sorgulanamaz bir aidiyet duygusu ile takım tutar gibi en ilkel düzeyde savunmanın bir partiye faydası olur mu? Ak ve karadan müteşekkil iki renkli bir dünyada yaşamak? “Kime karşı?” sorusu, ilkelliğin sebebini de açıklıyor. Kime karşı? Bu sefer doğrudan, oyunu AK Parti’ye verenlere karşı. 

AK PARTİYİ DESTEKLEYEN AMA ELEŞTİRENLERE DÜŞMANLIK

Bu tartışmanın, hükümetin arkasındaki % 50’nin içinde geçtiğinin, iktidarı savunanların farkında olmaması mümkün mü? Düşmanlık AK Parti’ye desteğe devam edip, bazı rezervlerini sıralayanları da karşısına alıyor. 

Hâlbuki karşımızda bir doktrin partisi değil, bir kitle partisi duruyor. Doktrin partileri her şeyinizi sorgusuz isterler ve bu yüzden % 1’i geçemezler. Kitle partileri ise en çok sayıda insanın sadece oyunu ister; kimsenin inancını, hayatını, dünyasını mensubiyetin gereği olarak talep etmez. Normal olanı da zaten budur. Öyleyse süregiden tartışmalarda gerçekten bir tuhaflık yok mu?

ERDOĞAN CUMHURBAŞKANI ADAYI OLURSA OYUM ONA AMA... 

Ben oyumu, 2002’den beri AK Parti’ye veriyorum. Yerel seçimler için endişelerim var. Ama cumhurbaşkanlığı seçiminde -şayet olursa- Erdoğan’a, genel seçimlerde de istikrarın devamı adına yine AK Parti’ye oy vermeyi düşünüyorum. 

Son tartışmada AK Parti’nin keskin kalemleri ve fanatikleri tarafından ağır hakaretlere maruz kalanlar istisnasız bu % 50’nin içinde yer alıyorlar. Üstelik çevrelerini ve hitap ettikleri kitleleri de bu yönde etkileyen insanlar. Peki, o zaman keskin kılıçlar, kime karşı AK Parti’yi savunmuş oluyorlar? Bu sorunun cevabı şu ince farkta saklı: Aslında AK Parti’yi değil, iktidarı savunuyorlar.

AK PARTİ'Yİ DEĞİL İKTİDARDA BULUNMAYI SAVUNUYORLAR

İktidar olmayı, iktidarda bulunmayı, iktidara yakın olmayı, iktidarın safında yer almayı savunmuş oluyorlar. Bu fark önemli. Çünkü, AK Parti iktidarda olmazsa, hiçbiri bu savunmayı sürdürmez.  Onları ilgilendiren parti değil, iktidar. 

AK Parti’nin kurumsal kimliği, kişiliği ve seçmen nezdindeki itibarı onların meselesi değil. Durum böyle olunca ortaya sevimsiz bir sonuç çıkıyor: İktidar kutsanıyor. Güç, merkeze alınıyor. Hükmetmenin baştan çıkartan cazibesi, iktidarı savunmanın motivasyonuna dönüşüyor. Güç ve iktidar tarafından biçimlenen kalemin ve fikrin ise pırıltısı kalmıyor. Çünkü fikir, itiraz ederken, eleştirirken, doğru yolu gösterirken lazımdır. Sonuç? Bu tartışmalar AK Parti ile iktidarı karşı karşıya getiriyor ve bu işten parti büyük zararlar görüyor.

İKTİDARI SAVUNANLAR %50'YE SAVAŞ AÇTI

Tuhaflığın altını çizmek için tekrarlamalıyım. İktidarı savunmaya geçenler, AK Parti’nin arkasındaki % 50’ye savaş açmış durumdalar. 

Mümtaz'er Türköne'nin yazısının tamamını  okuyabilirsiniz.