Milli görüş'ün Benjamın Button’ı

Vaktiyle adı Haçin olan Adana’nın Saimbeyli yöresinde başı dumanlı Toroslar’ın yeşil eteklerine nazır gösterişli bir evde, rivayete göre bir nazır (bakan) yaşardı. Osmanlı payitahtı İstanbul’dan takriben 1000 kilometre uzaklıktaki bu dağ yöresinde, padişaha başkaldırıp bir tür derebeylik yönetimi kuran Kozanoğulları’na mensup bu nazırın adı Hüseyin’di. Kozanoğulları’nın mali işlerine bakan ‘de facto’ bakan Hüseyin Efendi, Padişah II. Abdülhamit zamanında derebeylik dağıtılınca İstanbul’a getirildi. Hüseyin Efendi’nin iki oğlu hukuk okudu. Oğullardan Nazır Efendi, Adana’ya dönüp burada çalışmaya başladı ve 1920 yılında çıkan isyan sırasında öldürüldü. Bir süre Erzurum İstinaf Mahkemesi müddeiumumisi olarak görev yapan diğer oğul Mehmet Sabri ise iki evlilik yaptı. Sabire Hanım’la olan ilk evliliğinden Nizamettin ve Selahattin adlı iki oğlu oldu. Karısını genç yaşta kaybeden Sabri Bey, Sinop’ta ağır ceza reisliği yaparken Kale Kumandanı Binbaşı Halil Bey’in torunu Kamer Hanım’la evlendi. 29 Ekim 1926 tarihinde, Freudian tasnife göre Ödipal döneme yeni giren Türkiye Cumhuriyeti’nin üçüncü kuruluş yıldönümünde ilk çocukları dünyaya geldi. İlk Türk arabası ‘Devrim Otomobili’ fikrinin mimarı, bazı fanatik taraftarlarınca ‘Mehdi’ olarak da görülen Milli Görüş hareketinin yegâne lideri ve Türkiye’nin ilk anti-Batıcı siyasetçisi Necmettin Erbakan’ın hayat hikâyesi işte böyle başladı. Yerel tarihçiler Cezmi Yurtsever ve Abdurrahman Küçük’e göre Erbakan soyadı, dede Hüseyin Efendi’nin nazır lakabından ilhamla türetilmiş. Dedesinin ‘lokal nazırlığı’ bir muamma ama Necmettin Erbakan, soyadının hakkını verdi, bakanlık, hatta başbakanlık yaptı ve Türkiye tarihine damgasını vurdu. Geçtiğimiz hafta Saadet Partisi’nin (SP) genel başkanlığına seçilen Erbakan, şu günlerde bir zamanlar kendisi için “Bu memleket bir tane adam yetiştirdi. O da dinci çıktı,” diyen ikinci cumhurbaşkanı, CHP lideri İsmet İnönü ve eski başbakanlardan Bülent Ecevit’in yaptığı hataya düşerek zamanında siyaset sahnesinde reverans yapıp, perde gerisine çekilmediği için halen Türkiye’nin gündemini meşgul ediyor. Keskin zekâsı, taassubu, aşırı özgüveni, belagat yeteneği ve ironik üslubuyla Türk siyasetinin en çok eleştirilen ve tartışılan isimlerinden biri olan Necmettin Erbakan, dindar bir ailede büyüdü. Baba Sabri Bey dindarlığına rağmen aynı zamanda sıkı bir Atatürkçü’ydü. Sinop’ta doğan Necmettin Erbakan’ın çocukluğu altı yaşına kadar Kayseri’de geçti. Aile, 1932 yılında Trabzon’a taşındı. İlkokulu Trabzon Gazipaşa İlkokulu’nda okuyan Erbakan 11 yaşına gelince, İstanbul’a taşındılar. ALMAN EKOLÜNDEN GELİYOR Eğitime önem veren Sabri Bey, Almanların disiplini ve çalışkanlığına hayranlığından ötürü oğlunu Alman Lisesi’ne kaydettirmek istiyordu. Hazırlık sınıfıyla birlikte eğitim uzadığı için İstanbul Erkek Lisesi’ni tercih ettiler. Ancak özellikle matematik, fizik ve felsefe alanlarında yetenekli olan Erbakan, Alman usulü eğitimi gözüne kestirmişti. O yıllarda Almanya, Hitler’in liderliğinde dünyayı kasıp kavurmaya hazırlanan bir yanardağ gibi fokurduyordu, Almanlar öngörülemez güçleriyle dünyayı tedirgin ediyorlardı. Erbakan bunlarla ilgilenecek yaşta değildi ama büyüdükçe bilim, teknoloji ve felsefe alanlarındaki üstünlüklerinden ötürü Almanlara hayranlığı arttı. Bununla birlikte daha o yıllarda bir anti- Batıcı idi Erbakan. Hiçbir zaman ‘garp mukallidi’ olmadığı gibi kendi görüşü, yani ‘milli görüşü’ olmayan bir toplumun taklitçiliğe mahkûm olduğunu ve asla başarılı olamayacağını düşünüyordu. Erbakan, Batı’nın gerisinde kalmamızı, üretimi şahlandıran Sanayi Devrimi’ni yaşayamamış olmamıza bağlıyordu. Sanayi demek, makine demekti. Şu halde Türkiye makine denilen o ‘gâvur icadı’nı anlayıp çözmeden asla Batı gibi olamaz, muasır medeniyetler seviyesine ulaşamazdı. Böylece mühendis olmaya karar verdi Erbakan ve İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Makine Fakültesi’ne girdi. İlahi bir tesadüf eseri Türk siyasetinin önemli isimleri Süleyman Demirel ve Turgut Özal da aynı dönemde İTÜ’de okuyordu. SADECE ÇALIŞIR VE NAMAZ KILARDI Arkadaşlarının okul yıllığında yazdıklarına göre Erbakan okulda zamanını, sürekli projeler geliştirmek ve namaz kılmakla geçiriyordu. Bu yönüyle Weber’in Batı’ya Sanayi Devrimi’ni kazandıran Protestan ahlakının bir benzerinin gereklerini Müslümanca yerine getirmiş oluyordu. Erbakan, 1951 yılında fakültenin Motorlar Kürsüsü’nde hazırladığı yeterlilik tezindeki başarısından ötürü Almanya’ya gönderildi. Aachen Teknik Üniversitesi Motorlar ve Termo Dinamik Kürsüsü’nde bir buçuk yıl eğitim gördü. Türkiye’ye döndükten sonra 1956 yılında Konya’da Gümüş Motor Fabrikası’nı kurdu. 1960 yılında ilginç bir fikir ortaya attı. Türkiye kendi otomobilini yapmalıydı. Erbakan’ın ortaya attığı bu fikir bir yıl sonra ‘Devrim Otomobili’ adı altında Eskişehir’de gerçekleştirildi. Erbakan, daha sonra Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Genel Başkanlığı’na seçildi. Siyasi hayatı 1969 yılında milletvekili seçilince başladı ve geçtiğimiz pazar günü 684 oyla SP Genel Başkanlığı’na seçilmesiyle hâlâ devam ediyor! ERBAKAN’I BEKLEYEN İLETİŞİM SORUNU Son kongrede Numan Kurtulmuş’un ayrılma kararıyla ikinci bölünmeyi yaşayan Milli Görüş’ün ‘doğurganlığı’ndan ötürü epey zayıflayan SP’nin, siyasal erkin babadan oğula geçişi ilkesine dayalı saltanatvari bir sistemle yönetilmeye değer büyüklükte bir parti olup olmadığı tartışılır. Ama Milli Görüş bünyesinden çıkmış Özal ve Erdoğan gibi büyük liderler -teşbihte hata olmaz, oğullar- baba otoritesinin gölgesinden sıyrılıp yeni, güçlü partiler kurdu. Gelgelelim Necmettin Erbakan, içinden başbakanlar çıkarmış bir ideolojinin doğal lideri olmanın övüncünü yaşasa da pek dışa vurmuyor. Kamuoyunun ne düşündüğüne gelince... Muhtemelen pek çok insan, “Erbakan’ın yaşlandıkça gücü, imkânları azalsa bile arzuları ve hırsları gençliğini koruyor,” diye düşünüyor. Zaten hayatın temel karşıtlıklarından biri de bu değil midir? Arzuların imkânlarla çelişmesi... Erbakan’ın geçtiğimiz günlerde Konya’da yaptığı bir konuşmada kentin plaka numarasına göndermede bulunarak “2010’da, Konya’da başlayan Milli Görüş’ün 42. yıldönümünde iktidar olacağız,” diyerek ebcet hesabından, bir çeşit Kabala mistisizminden medet umması bu çelişkinin insanı olmadık yerlere götürebileceğini gösteriyor. Keşke yıllar önce kompleksimizi bir türlü aşamadığımız Batı’ya dini ve otomatik olarak milli bir tavırla, deyim yerindeyse kılıç çekerek gönülleri fetheden Erbakan, daha farklı bir jübile yapıp sözgelimi Özal gibi efsaneleşebilseydi. Ancak öyle olmadı, ‘Adil Düzen’ ideolojisi zirvede ‘Allahaısmarladık,’ diyemedi. Şimdi beklenen şu: Milli Görüş, gittikçe azalan taraftarlarıyla Fatih Erbakan’ın olası genel başkanlığında uzun bir süre daha Erbakan soyadıyla yönetilecek. Bir başka deyişle ‘postErbakan’ dönemini bir türlü idrak edemeyecek. Bunun Necmettin Erbakan ve toplum arasında bir iletişim sorununa neden olacağı aşikâr. İşte bu noktada Frankfurt Okulu düşünürlerinin, sol Hegelcileri ve Ortodoks Marksistleri eleştirirken dile getirdikleri ikna edici ilkeden hareketle şu görüşü ileri sürmek mümkün: İnsan; doğayı, başka insanları ve toplumu; aşırı bir hırsla kendine ait kılmaya çalışmaktan vazgeçtiği anda hüküm altına alınmak istenen şeyin dili, kendiliğinden çözülecektir. Bu dil, özellikle doğa için işitilmemiş, ama yine de anlaşılabilir bir dildir. Ve anlaşmak, kendini anlatabilen açısından iktidarın bir biçimi ise maksat hasıl olmuş demektir. Ama Erbakan, yaşlandıkça bir bebeğe dönüştüğü için kendini anlatmakta zorlanan Benjamin Button’ın tuhaf hikâyesinde olduğu gibi, giderek büyüyen bir dil sorunu yaşayacağı için de iktidara ulaşamayacak gibi görünüyor. HEM CAMİAYA HEM DE CEMİYETE DÜĞÜN YAPTI Taraftarlarının anlatımına göre tahsili ve milli idealleri yüzünden 1967 yılına kadar evlenmeyen Necmettin Erbakan, TOBB’da eşi Nermin Hanım’la tanıştı. Erbakan’ın üç çocuğunun annesi Nermin Hanım’la evlenirken iki ayrı düğün yaptığı rivayet edilir. Rivayete göre Erbakan, dini nikâh haricinde ‘Beyaz Türkler’ için de bir düğün organize etmiştir. Hatta Erbakan’a yakınlığı ile bilinen ve 2001 yılında bir cinayete kurban giden Üzeyir Garih’in Erbakan’ın dostlarından biriyle yaptığı sohbet esnasında Çınar Otel’de ikinci bir düğün yapıldığı ortaya çıkınca, her iki tarafın büyük bir şaşkınlık yaşadığı öne sürülür. Yani rivayete göre Erbakan, hem cemaate ya da camiaya, hem de cemiyete yani sosyeteye düğün yapmıştır. TARİHLERLE ERBAKAN’IN SİYASİ HAYATI 1969: Konya’dan bağımsız milletvekili seçildi. 1970: Milli Görüş’ün ilk partisi Milli Nizam Partisi (MNP) kuruldu. 1972: MNP kapatıldığı için Milli Selamet Partisi (MSP) kuruldu. 1974: Koalisyon ortağı olduğu Ecevit ile birlikte Kıbrıs Barış Harekâtı emrini verdi. 1980: 12 Eylül darbesinden sonra cezaevine konuldu, bir yıl sonra tahliye edildi. 1983: 28 Şubat sürecinde kapatılacak olan Refah Partisi (RP) kuruldu. 1983: 1977 yılında MSP’den milletvekili adayı gösterdiği Turgut Özal’ın ANAP’ı, tek başına iktidar oldu. 1995: RP seçimlerden birinci parti çıktı. Erbakan, bir yıl sonra Refahyol Koalisyonu’nun Başbakanı oldu. 1997: Refahyol, postmodern darbe olarak nitelendirilen 28 Şubat sürecinde psikolojik harp operasyonlarıyla düşürüldü, RP kapatıldı. 2001: Milli Görüş’ün yeni partisi Fazilet Partisi kapatıldı. 2001: Fazilet’ten ayrılanlar Recep Tayyip Erdoğan öncülüğünde AK Parti’yi kurdular. AK Parti, bir yıl sonra Özal’ın ANAP’ı gibi tek başına iktidar oldu.

Internet Haber Mobil Uygulama

Milli görüş'ün Benjamın Button’ı