Özgürlüğüne kavuşması için 1950 yılında gittiği güney kore'de, bir yandan kahramanlık destanı yazan mehmetçiğin, diğer yandan da suwon kenti'nde yaparak ankara adını verdiği ilkokul ve yetimhanede, öksüz ve yetim koreli çocuklara eğittiği, sahiplendiği ortaya çıktı.