Leyla Şahin böyle ağlamıştı

Yıl 1998 aylardan Mayıs ayı. Üniversitelerde uygulamaya başlanan türban yasağının dalga dalga yayıldığı zamanlardı. Türbanlı olduğu için İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'ne alınmayan öğrencilerden sadece birisiydi Leyla Şahin... O günlerde Beyazıt meydanınını mesken tutan Şahin kameralara böyle yakalanmıştı. Gözyaşları boşalıyordu yanaklarına doğru Şahin'in. Mayıs ayında kendisine soru soran muhabir karşısında dayanamamış ağlamıştı yanındakileri de ağlatmıştı Leyla Şahin. Leyla Şahin'nin o görüntülerinden tam 7 yıl geçti. Kanal 7 muhabirine yaşadıkları o çileli günleri anlattı. Üniversite kapısının önüne konmasının ardından tam 1.5 yıl beklemişti aksi bir karar çıkar diye. Ama nafileydi bekleyişleri. Umutları tükenince de birçokları gibi eğitimini tamamlanam için yurtdışının yolunu tutmuştu.. Viyana'da bilmediği bir dünyanın içindeydi. Farklı bir lisan ile tıop eğitimini tamamlayacaktı. Üstelik o ülkenin vatandaşlarının bile zorlandığı bir okulda. Onun çektiği sıkıntılar, üzüntüler onu motive etti. Yılmadı ve kederleri onu kamçıladı. Girdiği ilk dersi hiç unutamadı. Belki de hayatı boyunca unutamayacaktı Şahin... Üniversiteye ilk girdiği günkü gibi heyecanlıydı. Kalbi küt küt atıyordu. Bir süre kendine gelememiş bu hocalarının ve arkadaşlarının dikkatinden kaçmamıştı. O sanıldığı gibi Türkiye'de değil Viyana'da yaşıyor. Ve doktorluk mesleğini icra ediyor. Anavatanına küskün değil. Oranın havasıyla suyuyla büyüdüğünü dile getiriyor. Demokratikleşen Türkiye'nin yaşadığı sıkıntılardan kendisinin de nasiplendiğini söylüyor. Onun iki yaşında bir kızı var. Tek bir dileği var Şahin'in. O da kızı büyüyünceye kadar bu yasağın kalkması...