Mahmut Övür takılır bazen:
-Köylü!
Gurur duyuyorum "köylü" olmaktan...
Hiç gocunmuyorum...
Ben gerçekten "köylü"yüm çünkü...
Öz be öz "köylü.."
Aslını yitirmemiş, ne olduğunu bilen, geleceğe emin adımlarla
ilerleyen saf ve temiz bir "köylü!"
Çok güç şartlarda okumuş, sabahtan öğlene kadar çalışan, öğleden
sonra okula giden, akşam geldiğinde kitap defter üzerinde uyuyup
kalan ve ailesine, layık olmaya çalışan bir "köylü."
İnançlı ve azimli bir "köylü"dür Hadi Özışık.
Çalıp çırpmayan, kul hakkını yemeyen, kursağından haram lokma
geçmeyen, çocuklarının gözünün içine bakarken utanmayan bir
"köylü."
Nasıl mutluyum "köylü"lüğümden hiçbir şey kaybetmediğim için
biliyor musunuz? Her sabah annesinin elini öpmeden yola koyulmayan,
babasının önünde bugüne kadar ayak ayak üste atmayan, o konuşurken
konuşmayı edepsizlik sayan "köylü."
Düşünsenize, Iğdır'ın köyünden çıkıyorsunuz, İstanbul'da devler
liginde kendi imkanlarınızla yarışıyorsunuz...
Böyle köylüye can kurban!
Haa tabii ki, sen "köylü Hadi Özışık" olarak her daim yeni bir
projenin altına imza atarsan, köylünün yüzüne tükürmeye bile
tenezzül edemeyeceği yaratıkların nasırına basarsın.