Köprüler bir dile gelse

Bayramın üçüncü günüydü. Öğlen vakitleri.. Soğuk sayılabilecek bir İstanbul havası. Bayramlaşma telaşına düşen İstanbul trafiğinde seyreden bir aracın yönü diğerlerinden farklıydı.

Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü mezunu tasarımcı P. İ. (36), sabah şiddetli bir kavgaya tutuştu eşiyle. Girdiği bunalımdan çıkamadı ve Kemerburgaz'daki evinden koşar adımlarla çıktı. Arabasına atladı ve direksiyonu Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'ne kırdı.

Eşinin telefon numarasını ve adını yazdı bir kağıda. Bir çırpıda köprünün korkuluklarını aşarak diğer tarafa geçti.

Arkasını boşluğa verdi. Nice insanları yutan boğazın serin suyu onu büyük bir iştahla bekliyordu yanına. Ne hikayelere tanıklık etmişti şu kısacık zaman diliminde. Neden köprüye çıktığını da söylemedi kimseye. Tesadüfen oradan geçen psikolog da çare olmadı derdine..

Kocası nihayet geldi. Yalvar yakarış edasıyla gözyaşları birbirine karıştı. 20 dakikalık ikna diyalogları sonuç verdi ve ölümün kıyısındaki çizgiden dönüş yaptı.