Kimse yok mu Darfurda
Abone olKimse yok mu derneği Darfur'a yardım eli uzattı. Orada gördükleri sefalet ve dram inanılmaz boyutlarda.
''Kimse Yok Mu Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği''nin gönüllü
doktorları, Sudan'ın Güney Darfur bölgesinde inşa edilen Orhaniye
kasabasında 2300 kişiyi sağlık taramasından geçirdi.
Derneğin Sudan Proje Koordinatörü Emin Çalhanoğlu yaptığı yazılı
açıklamada, Darfur bölgesinde yaşanan dramın çok büyük boyutlarda
olduğunu belirtti. Gönüllü doktorların da aralarında bulunduğu 5
kişilik ekibin, derneğin Darfur bölgesinde inşa ettiği Orhaniye
kasabası ve çevresinde yaşayan 2300 kişiyi sağlık taramasından
geçirdiğini ve hastaları tedavi ettiğini anlatan Çalhanoğlu,
doktorların muayene ettikleri hastalara Türkiye'den götürülen 50
bin YTL tutarında ilaç dağıttığını bildirdi.
Doktorların muayene ettikleri her 3 kişiden birinin gözlerinde
katarakt tespit ettiklerini kaydeden Çalhanoğlu, şu bilgileri
verdi:
''Çocuklarda bile katarakta rastlayan doktorlarımız, bu duruma
hayret ettiler. Araştırdığımızda ise 3,5 milyon nüfuslu Nyala
şehrinde sadece bir göz doktoru olduğunu ve şehirde gözle ilgili
faaliyet gösteren hiçbir polikliniğin olmadığını gördük. Nyala
Devlet Hastanesi'ndeki göz bölümü de atıl durumda olduğu için
hiçbir hizmet veremiyor. Biz konuyu Kimse Yok Mu Derneği Yönetim
Kurulu olarak değerlendirdik ve Nyala'daki Devlet Hastanesi
bünyesindeki göz polikliniğine gerekli aletleri alıp, tefrişatını
yaptıktan sonra Eylül ayında Türkiye'den götüreceğimiz göz
doktorlarıyla göz ameliyatları yapmaya başlayacağız.''
Çalhanoğlu, Darfur'a giden gönüllü doktor grubunun, sağlık
yardımlarının yanı sıra Orhaniye kasabasında tarlalarını
ekebilmeleri için zirai ürün tohumu, 3 ton et, 300 aileye gıda
kumanyası ve meyve dağıttığını, 600 ailenin yaşayabileceği kasabada
600 ev, okul, karakol binası, sağlık ocağı, cami ve su depoları
inşa edildiğini bildirdi.
PET ŞİŞEDEN AYAKKABI
Emin Çalhanoğlu, Darfur'da hizmet veren gönüllü doktorlardan
birinin yaşadığı olaya ilişkin de şunları anlattı:
''Gönüllü doktorlarımızın birinin elinde boş bir pet su şişesi
vardı. Halk kendi dillerinde arkadaşımızdan bir şeyler istiyordu,
ama doktorumuz dillerinden anlamadığı için ne istediklerini
anlayamadı. Boş su şişesini atmaya kalkışınca da halk doktorumuzun
elindeki su şişesini almak için ona sarıldılar. Hayretler içinde
kalan arkadaşımız ne yapacağını şaşırdı. Orada insanlar, boş bir
pet su şişesini bile değerlendirmeye çalışıyorlar. Biz de bunu
görünce herkese birer şişe su aldık ve dağıttık. Daha sonra gördük
ki bu insanlar, pet şişeleri kesip kendilerine ayakkabı yapmışlar.
Hepimiz bu durum karşısında çok duygulandık.''