Kimse yok mu Darfurda
Abone olKimse yok mu derneği Darfur'a yardım eli uzattı. Orada gördükleri sefalet ve dram inanılmaz boyutlarda.
''Kimse Yok Mu Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği''nin gönüllü doktorları, Sudan'ın Güney Darfur bölgesinde inşa edilen Orhaniye kasabasında 2300 kişiyi sağlık taramasından geçirdi.
Derneğin Sudan Proje Koordinatörü Emin Çalhanoğlu yaptığı yazılı açıklamada, Darfur bölgesinde yaşanan dramın çok büyük boyutlarda olduğunu belirtti. Gönüllü doktorların da aralarında bulunduğu 5 kişilik ekibin, derneğin Darfur bölgesinde inşa ettiği Orhaniye kasabası ve çevresinde yaşayan 2300 kişiyi sağlık taramasından geçirdiğini ve hastaları tedavi ettiğini anlatan Çalhanoğlu, doktorların muayene ettikleri hastalara Türkiye'den götürülen 50 bin YTL tutarında ilaç dağıttığını bildirdi.
Doktorların muayene ettikleri her 3 kişiden birinin gözlerinde katarakt tespit ettiklerini kaydeden Çalhanoğlu, şu bilgileri verdi:
''Çocuklarda bile katarakta rastlayan doktorlarımız, bu duruma hayret ettiler. Araştırdığımızda ise 3,5 milyon nüfuslu Nyala şehrinde sadece bir göz doktoru olduğunu ve şehirde gözle ilgili faaliyet gösteren hiçbir polikliniğin olmadığını gördük. Nyala Devlet Hastanesi'ndeki göz bölümü de atıl durumda olduğu için hiçbir hizmet veremiyor. Biz konuyu Kimse Yok Mu Derneği Yönetim Kurulu olarak değerlendirdik ve Nyala'daki Devlet Hastanesi bünyesindeki göz polikliniğine gerekli aletleri alıp, tefrişatını yaptıktan sonra Eylül ayında Türkiye'den götüreceğimiz göz doktorlarıyla göz ameliyatları yapmaya başlayacağız.''
Çalhanoğlu, Darfur'a giden gönüllü doktor grubunun, sağlık yardımlarının yanı sıra Orhaniye kasabasında tarlalarını ekebilmeleri için zirai ürün tohumu, 3 ton et, 300 aileye gıda kumanyası ve meyve dağıttığını, 600 ailenin yaşayabileceği kasabada 600 ev, okul, karakol binası, sağlık ocağı, cami ve su depoları inşa edildiğini bildirdi.
PET ŞİŞEDEN AYAKKABI
Emin Çalhanoğlu, Darfur'da hizmet veren gönüllü doktorlardan birinin yaşadığı olaya ilişkin de şunları anlattı:
''Gönüllü doktorlarımızın birinin elinde boş bir pet su şişesi vardı. Halk kendi dillerinde arkadaşımızdan bir şeyler istiyordu, ama doktorumuz dillerinden anlamadığı için ne istediklerini anlayamadı. Boş su şişesini atmaya kalkışınca da halk doktorumuzun elindeki su şişesini almak için ona sarıldılar. Hayretler içinde kalan arkadaşımız ne yapacağını şaşırdı. Orada insanlar, boş bir pet su şişesini bile değerlendirmeye çalışıyorlar. Biz de bunu görünce herkese birer şişe su aldık ve dağıttık. Daha sonra gördük ki bu insanlar, pet şişeleri kesip kendilerine ayakkabı yapmışlar. Hepimiz bu durum karşısında çok duygulandık.''