Karadenizli zekası eve köprü yaptı
Abone olKızı engelliydi. Evleri 5'inci kattaydı. Asansör olmadığı için dışarı çıkamayan kızı için öyle bir çözüm buldu ki...
Artvinli Osman Özdemir, oturdukları 5
katlı apartmanda asansör bulunmadığından evden çıkamayan engelli
kızı için bina ile yol arasına 7 metrelik köprü yaparak, kızını
adeta hayata bağladı.
Özdemir, 27 yaşındaki kızı Melda'yı 8 aylıkken rahatsızlanması üzerine Artvin Devlet Hastanesine götürdüklerini, burada yapılan tetkiklerin ardından Melda'nın Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi pediatri bölümüne sevk edildiğini belirtti.
Kızına burada epilepsi tanısı konulduğunu ifade eden Özdemir,
"Tanıyla tedaviye başladık. Kızım tedavi sürecinde hastalığın
etkisiyle zaman zaman bayılıyordu. Daha sonraki yıllarda kızımın
tedavisini Karadeniz Teknik Üniversitesi Farabi Hastanesi ve
Trabzon SSK Hastanesinde sürdürdük. Tedavi sonucu bayılmaları sona
erdi" dedi.
ENGELLİ KALDI
Kızının tedavisi için yıllarca bıkmadan mücadele ettiğini
anlatan Özdemir, Melda'nın 8 yaşından itibaren yürüyemediğini ve
engelli sandalyesine bağlı yaşamak zorunda kaldığını söyledi.
KIZINI TAŞIYAMAYINCA 5. KATA YOL
AÇTI
Çocuğunun bedensel ve zihinsel engelli olarak hayatını sürdürdüğünü
kaydeden Özdemir, şöyle devam etti:
"Kızım yürüyemiyor, kendini ifade edemiyor. Onu hayata
bağlamak için Borçka ilçesindeki
Özdemir, bunun üzerine 13 yıl önce, apartmanın dördüncü katında, merdiven boşluğunun yola bakan bölümüne kapı yaptığını anlatarak, "Bina meyilli arazide ve yol seviyesinden aşağıda olduğu için kapı neredeyse yol ile aynı hizaya denk geldi. Kapı ile ana yol arasında kalan mesafeye, yerden 12 metre yükseklikte, 7 metre uzunluğunda ve 1,5 metre genişliğinde köprü yaptım. Böylece Melda'yı tekerlekli sandalyeyle otomobile kadar taşıyıp,rehabilitasyon merkezinin yanı sıra çeşitli kültürel ve sanatsal etkinliklere götürebiliyor, güneşli havalarda sokağa çıkarabiliyoruz. Köprüyle kızım adeta hayata bağlandı" dedi.
KÖPRÜ SAYESİNDE FESTİVALLERE GİDEBİLİYOR
Anne Güllü Özdemir ise kızının hastalığına üzüldüğünü ancak yıllar sonra kabullendiğini belirterek, şöyle devam etti:
"Kızım yürüyemediği için yıllarca evimde, dört duvar arasında kaldım. Onun ihtiyaçlarıyla ilgilendim. Eşimin dördüncü kata yaptığı köprü sayesinde kızımızı sırtımızda taşımaktan kurtulduk, onu rahatlıkla dışarı çıkarabiliyoruz. Bu da bizi bir nebze de olsa mutlu etti artık kızımızı bütün şenliklere, festivallere, konserlere götürebiliyoruz."