Kara delik teorileri doğrulandı

İsviçre’nin Lozan kentindeki Federal Politeknik Okulu (EPFL), uluslararası astronomi ekibinin, şu anki en büyük teleskoplardan bin kez daha üstün bir teleskopla, kara deliğin çevresinde dönen ve giderek genişleyen diskin dış bölümlerini incelediğini açıkladı.

Bunun için Güney Yarıküre Avrupa Gözlemevi’nin Çok büyük Teleskobu’nu (Very Large Telescobe-VLT) kullanan ve biri galaksi diğeri yıldızlar olmak üzere iki doğal büyüteçten faydalanan Avrupalı ve Amerikalı astronomlar, çok uzaktaki ışıklı bir kaynak olan kuasarın dört görüntüsünden oluşan ve “Einstein Haçı” denilen ünlü kozmik yükselişi inceleyerek, kara deliğin etrafındaki diski araştırdı.

EPFL’den Alexander Eigenbrod, en enerjik ışımanın dev kara deliğin orta bölgesinden yayıldığını ve teorinin öngördüğü gibi diskin kara deliğe mesafesine göre enerjinin azaldığını ispatlayabildiklerini söyledi.

Bilim adamlarının gözlemlediği kuasar, Dünya’dan yaklaşık 10 milyar ışık yılı uzakta bulunuyor ve ilk planda bulunan bir galaksinin yer çekimi etkisiyle ışığının yönü değişiyor ya da gücü artıyor.

Bu ışığın gücünün artması özelliği, astronomide, diğer zayıf ışıklı çok uzaklardaki cisimlerin günümüz teleskoplarıyla incelenmesi amacıyla kullanılıyor.

Kara delikler dev girdaplar gibi yıldızları yutabiliyor ve hiçbir ışık bundan kaçamıyor.