Kaptıkaçtı Yayıncılık

Yayıncılığın etik ve estetik değerlerini umursamadan kıskançlıkla korumak istediğimiz sektörümüze balıklama dalan sahte yayıncıların verdikleri zararı sık sık dile getiriyorum. Kültür yayıncılığının bilinen yaklaşık 300 milyon dolarlık pazarından ne olursa kapmaya, kısa sürede cüzdanı doldurmaya heves eden bu yüzme bilmeyen avcılar, namusluca avlanmak yerine dinamit atıyor.

Bu tür kitapların yüzde 5'i gerçekten ciddiye alınabilirse, yüzde 95'i uyduruktur.
Eskiden Atatürk ile ilgili kitaplar yayımlıyorlardı, sonra din ticareti yaptılar, bir ara ülkenin Güneydoğusu'ndaki savaşla ilgili hikâyeler sattılar, Türklük ve ulusalcılık rantını yan cebe indirdiktan sonra, şu sıralarda Ergenekon ve darbe belgelerine döndüler, "Kod Adı Bilmemne", "Ergenekon'un Bilmemnesi", "Kutsal Bilmemne", "Bilmemnelerin Sırları", "Bilmemne Operasyonu", ve çeşitli kitap salataları...

 
Siyasal hayatı ateşleyen bir kıvılcım mı parladı, onu havada kapıp bir ayda bir kitapla ortaya çıkıverirler. Ne zaman yazıldı o kitaplar, nereden buldunuz o bilgileri?
Oradan buradan, kes yapıştır yöntemiyle hazırlanan kitapların kapaklarına konacak adları bulmaya kalır iş. Bunu yapıyorlar. Onların kitaplarının etiket fiyatı da düşüktür, Niçin olmasın ki? En kötü kâğıda, en ucuz baskıyla, doğru dürüst cilt hak getire, bir de beş-on bin bastın mı, iyice düşürürsün maliyeti, sonra fiyatı... Hem kitabı satıp kazanırsın, hem de pek çok kitapçının rafları, masaları senin kitaplarına yer açmaya başlar.

Bu hikâyenin sonu yoktur. Ucuza kitap basmaya kalkışıp kitap okumayı sevdireceklerini yüksek sesle söyleyenler şimdi büyük sermayeleriyle bir tek kitap basamıyor. Alkım Yayınları ucuza kitap basıp büyük yayınevi olma peşine düşmüşken kitap yayıncılığından çekiliverdi. Niçin? Yanıtları ciddidir.

Yukarıda yayıncılığa giriş nedenlerini kısaca anlattığım yayınevlerinin kitaplarını elinize alıp bakmanızı öneririm. Onlar nasıl kapaklardır öyle! Niçin? Bir tasarımcıyla çalışmaya hiç mi hiç gerek duymazlar. Amaç kitabı kitap gibi basmak değil, malı bir an önce piyasaya sürmek, öne geçmektir.

Sonunda belki yayıncılık sektörünün parçası bile olmayan, böyle bir amacı olmayan bu tür kaptıkaçtı yayıncıların ticari yarışma içindeki varoluşlarını yasaklamak değil amaç, bunu sanırım istesek de yapamayız, ama okurun, bilinçli kitapçı ve dağıtıcının frene basması, kültür etiğinin dışındaki bu tür girişimleri elinin tersiyle bir kıyıya itmesidir asıl çözüm. Bunu yapanlar yok değil, ama kitapla ilişkisi zayıf çoğunluğun varlığı da ötekilere yetiyor işte...