KADEM'den kültür-sanat söyleşisi

İSTANBUL Belediyesi Kültür Dairesi Başkanı Abdurrahman Şen, Kadın ve Demokrasi Derneği (KADEM) Kültür-Sanat Komisyonunun düzenlediği, "Kültür Sanatın Neresindeyiz?" başlıklı söyleşiye konuk oldu.

Şen, derneğin Üsküdar'daki merkezinde gerçekleştirilen etkinlikte, sanatçıların kendi kimlikleriyle var olmaktan rahatsızlık duymayacakları sivil toplum kuruluşlarına büyük ihtiyaç duyulduğunu söyledi.

Kültürel alandaki eksiklerin kaynağı ve çözüm önerilerinden de bahseden Şen, şöyle konuştu:

"Kültür ve sanat öncelikler sıralamasında hep en gerilerde yer aldı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi olarak 1994'ten beri yetki taşıdığımızı, AK Parti olarak da iktidarda 14. yılı bitirdiğimizi idrak ederek bu konulara bakarsak nelerde geç kaldığımızı görürüz. Burada bazen şöyle bir yanılgıya düşebiliyoruz. Bir inşaatı üç vardiyaya çıkartıp, bir senede biter denilen yeri dört ayda teslim edebilirsiniz ama kültürde 'Arkadaşlar kültürel alanda çok geriyiz' denildiğinde aynı hızla sonuç almak elbette mümkün değildir. Eğitim silsileyle devam etmesi gereken bir olay." 

KÜLTÜR VE SANATTA KAVRAM KARMAŞASINDAN KURTULMAK GEREK 

Avrupa'nın koyduğu ölçüler, tanımlamalar esas kabul edilip hareket edildiğinde sıkıntı oluştuğunu aktaran Şen, "Sizin kendi kültürünüzün zenginliğinden, birikiminden de haberiniz yoksa orada bir problem başlıyor. O Batı'nın kavramını, sanatını, yaptığı işi daha olumlayan, onu örnek gösteren bir yapıya dönüyorsunuz. Bunu 'batılı sanat' diye tanımladığımız tiyatro başta olmak üzere, romanda ve benzeri sanatlarda da fazlasıyla yaşıyoruz." diye konuştu.

Şen, 1974'te Beyoğlu Milli Selamet Partisi Gençlik Teşkilatı olarak bir tiyatro topluluğu kurduklarını belirterek, şunları kaydetti:

"O dönem 'Mas-Kom-Yah' ismiyle bir oyun oynadık. Sayın Cumhurbaşkanımızın, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültürel Etkinlikler Müdürü Şevket Demirkaya'nın, Bayrampaşa Belediye Başkanı Atilla Aydıner'in rol aldığı ve benim de oynadığım bir oyundu. Bugün inancımız adına tiyatro yaptığını söyleyen arkadaşların büyük bir bölümünün, bizim 1974'teki estetik seviyemizden, tiyatro anlayışımızdan geri olduğunu kahrolarak söylemem lazım."