İstiklal gazisini ağlatan görüntü

Veysel Turan İstiklal savaşına katılan ve hayatta kalan iki gaziden biriydi. Onu üç gün önce kaybettik. 107 yaşındaydı. Dile kolay bir asrı geçen ömrüne neler sığdırmamış ki..

İmparatorluk gördü, padişahlar gördü. Yıkım yıllarını gördü.. Dumlupınar, Sakarya ve II. İnönü savaşlarında çarpıştı. Kendisine ait at arabasıyla gündüzleri yaralı, geceleri de şehit taşıdı.

7 çocuk, 25 torun ve 55 torunun torununu gördü. Askerlik anılarını gözyaşları içinde anlatmış 68 yaşındaki oğlu Mehmet Hakkı Turan'a.

Düşman sadece Yunanlılar değildi. Yokluk en büyük düşmandı. Yalınayak çarpışmışlar, paramparça elbiselerle vatanı savunmuşlar.. Bazen yiyecek bulamayınca da atların arpalarını ezip yemişler.

Veysel Turan'ı asıl yaralayan düşman kurşunları değildi. Kendi insanının pervasız hareketleri yıktı.. Kurşun yarası geçiyordu ama o bayrağa yapılan saldırının acısı geçmiyordu. Uğruna şehit arkadaşlarını sırtında taşdığı o al bayrağın yerlerde sürüklenmesi, yırtılması gözyaşlarına boğmuş.

Oğlu gazi babasının gözyaşları anlattıklarını şöyle naklediyordu.

"Babasının son dönemlerde Türk bayrağı ve Atatürk'e yapılan hakaretlere çok üzüldüğünü ifade eden Turan, "Türk bayrağı yakıldığında babam 'Biz bu bayrağı kolay kazanmadık' diye ağladı. İstiklal Savaşı'nda hep birlikte vatanı savunanların şimdi nasıl birbirine düşman olduğunu anlamakta güçlük çekti" dedi.