İşte Vanlıları kandıran o işadamları

 

Milliyet Gazetesi'nde yer alan habere göre Kara, bayramda geldiği İstanbul’da ikinci deprem olunca kararı vermiş: Bu şartlarda çadırda kalamayız. Gelinler, kayınvalide, kardeşler, yeğenler, hepsini toplayıp, otobüse binmişler. Esenyurt’ta dört odalı bir eve yerleşmişler. Kira 400 TL, depozito 400 TL, etti mi 800!

 

Şu anda sadece Esenyurt’ta 106 depremzede aile yerleşti. Kaba hesapla 600 kişi. Bir kısmı akrabalarının yanında kalıyor. Ama misafirlik de bir yere kadar...  Neyse ki Kaymakamlık, depremzedelere maddi yardım yapmayı planlıyor.

 

 

Kara’nın 24 kişilik ailesi, tek bir apartman dairesinde yaşıyor. Yedi aile, dört odayı paylaşıyor. İki akrabası daha da yolda.  Oysa Van’da sıkıntıları yokmuş. En azından herkesin yaşayabileceği kendi evi, karnını doyuracağı bir işi varmış.

 

Yine de yaşlı teyzesi başta olmak üzere, şükrediyorlar hallerine. Esenyurt Belediyesi’ne duacılar. Çünkü tek bir eşya alamadan geldikleri bu büyük, korkutucu ve yabancı şehirde ilk günden destek görmüşler: Kömür, giyecek, yiyecek, battaniye, kanape...

 

Evde ikisi bebek, okul çağında farklı yaşlarda kız ve erkek çocuklar bir arada. Hepsinin civar okullara kaydı yapılmış. Ama ah, 24 kişinin yaşadığı evde SBS’ye hazırlanan yeğeni ne yapsın?

 

Kara ailesi, “şanslı” olduğunun farkında. Van Merkez’de yaşayan aileden kayıp yok ama tanıdıkları pek çok insan, depremde hayatını kaybetmiş. Kaldı ki pek çokları şehirden ayrılamamış, korkunç koşullarda yaşam mücadelesi veriyor.

 

İshak’ın niyeti, en kısa zamanda dönmek. Ama ailesini, artçılar bitene kadar Esentyurt’ta bırakacak. “Savaş, güvenlik, yoksulluk ve afet, göç edenlerin başlıca sebepleri. Çadır kuyruğuna giren insanlara tekme atan polisler vardı” sözleriyle anlatıyor yaşananları.

 

 

Aslında ilk depremden sonra herkes umutluymuş.. Ama barınma ihtiyacı karşılanmayıp, “Ağustos’u bekleyin” denirken, çocuklar hastalıktan veya çıkan yangınlardan hayatlarını kaybetmeye başladı. Basın İlan Kurumu, ancak iki gazeteci öldükten sonra yatacak çadır kurmayı akıl etti...

 

Depremin üzerinden bir ay geçmesine rağmen koordinasyonsuzluk sürüyor. “Böylesi bir tabloda Van’ı terk etmeyin demenin bir karşılığı yoktur bende. Vanlı, Van’ı ağlaya ağlaya terk ediyor” diyor Kara. Onları en çok yaralayan, TV’lerde utanmadan ırkçılık, ayrımcılık yapanlar...

 

Kara, Esenyurt’taki Van Gündem gazetesinde haber yapmaya devam ediyor. Van’daki pek çok yerel gazete yayın yapacak durumda değil zaten. Kaymakamdan belediyesine, herkesin üzerine düşeni yaptığını ancak bu yükün sadece devletin sorumluluğunda olmadığını ifade ediyor.

 

Ancak asıl sorguladığı, Van coğrafyasında para kazanan iş adamları: “Her gün, her platformda boy boy fotoğraf çektiren ve sayfa sayfa röportajlarını yaptığımız değerli ağabeylerimizi yanımızda göremedik!”

 

 

Kim bu değerli abiler? Mesela, Van’da “50 bin kişiyi istihdam edebiliriz” diyen Rixos oteller zincirinin patronu Fettah Tamince... “10 bin konut yaptıracağım” diyen Vanlı işadamı Abdurrahman Yörük... “Özel sektör kenti terk etmemeli” diyen Van Ticaret Borsası Başkanı Feridun Irak... “Van 5-6 ay içinde eski günlerine kavuşacak” diyen Van Organize Sanayi Bölgesi Başkanı Sinan Hakan...

 

İshak Kara, derin bir ah çekiyor... Aslında bu isimler için bu işler, çocuk oyuncağı. Ama kendi adına hiç iyimser değil: “23 Ekim’den bu yana 1 ay geçti, insanlar öldü, yaralandı, aç açıkta kaldı. Yetmedi, canlarını kurtarabilmek için başka şehirlere doğru yola koyuldu. İşadamlarımız neredeydi?”

 

Sadece depremle ilgili değil, coğrafyada yaşananlarla ilgili iş adamlarının sessizliğine isyan ediyor Kara: kadar çok vaat duyduk. Ama halk, eksi 20 derece soğukta donarken bu vaatlerle ısınmıyor. Yol yakınken bu hesaplardan vazgeçin. Depremlerle yürekleri parçalanan insanların yüreklerini bir de siz parçalamayın!”

 

 

İshak Kara’nın bahsettiği Vanlı işadamları ve büyük şirketlerin birçoğunu Türkiye tanıyor. İşte muhterem işadamlarımızın listesi: 

Fettah Tamince, Eraslan Kardeşler, Doğanay şirketler grubu, Kandaşoğlu, Çelik ailesi, Murat Dicle, Şahin İnanç, Burhan Dedeoğlu, Bülent Orhan, Yalım Erez, Mithat Çiftçi, Hasan Erez, Fettah Halitoğlu, Sabri Tekin, İbrahim Demir, Yakut Otel, Yunus Gökçenay, Fevzi Şengül, Yörükoğlu(Yör-San), Kurtuluş Akay, Naif Sürer, Kayhan Türkemenoğlu, Rıza Oktay, İL-SA beton, Rescate Otel, Merit Otel, Park Medical hastanesi, Medi Sina Hastanesi, Numan Mızrak, Altaylı Grup, Fatih Demir, İsmet Yenigün, İnci Şener, Ebubekir Kul, Sevgi Selman, Fetullah Gültepe, Ömer Oruç, Nof-Med Medikal, Doğu Petrol, YTY inşaat, Asur Sağlık.

 

 

Keyfi olupta memleketini terk eden insana rastlamış değilim,  Savaş, güvenlik, yoksulluk ve afet, göç edenlerin başlıca sebepleri, çadır kuyruğuna giren insanlara tekme atan polisler, vardı.    İlk depremden sonra herkes umutluydu bir cadır veya bir barınma ihtiyacının karşılanacağı üzere fakat bizimle birlikte herkes yanıldı.

 

Başbakan Erdoğan “Ağustos’u bekleyin” derken, Van’da ikinci çocuk da soğuk nedeniyle yakalandığı hastalıktan dolayı hayatını kaybetti.oda yetmedi İsmail, bahar, ve Mikail kardeşler yanan çadırda yaşamlarını yitirdi. Depremin üzerinden bir ay geçmesine rağmen “koordinasyonsuzluk” sözü ediliyor.

 

Böylesi bir tabloda Vanı terk etmeyin demenin bir karşılığı yoktur bende, Vanlı Van'ı ağlaya ağlaya terk ediyor. Metropollere her gün onlarca uçak ve otobüsle.   İnşallah bir an önce çözülür bu durum ve her şey rayina girer bu tvlerde ırkçılık yapanları görünce aynı kulvarda yürüdüğümden utanıyorum.

 

 

-Depremzedeleri kurtarmak için binlerce insan başka illere tahliye edildi. Ne tuhaftır ki onları götürecek araçların tümü, Van dışındaki otobüs firmalarıydı!

 

-İsminin yazılmasını istemeyen Van milletvekillerinden biri “Biz defalarca Van otobüs firmalarına gittik. Ricada bulunduk, normal rayiç bedeli ödeyeceğiz dedik, ama hiçbiri yanaşmadı” diyerek İshak Kara’ya dert yanmış.

 

-Sözünü ettiği otobüs firması, başta onlarca insana mezar olan Bayram Oteli’nin sahibi Aslan Bayram’ın sahibi olduğu Best Van  otobüs firmasıydı. Diğerleri ise Van Gölü, Van Tur, Van Seyahat.