İşte laik kesimin işkencecisi

Laik kesimin siyaset üretemediğini yazan Mahçupyan'a göre, laik kesim nefret ettiği bu kişinin kendi ‘gardiyanı ve işkencecisi' olarak somutlaşmasından hoşlanıyor, bu duygu içinde rahatlıyor ve sorumluluklarından kurtuluyor.

Gezi Parkı olaylarının siyasete ve topluma yönelik etkileri tartışılmaya devam ediyor. Yazar Mahçupyan, Gezi sürecinde Başbakan Erdoğan'ın hedef seçilmesinin altında yatan nedenleri bugünkü köşesinde analiz etti.

ERDOĞAN'A NEFRET İLE BAĞLANDILAR

Laik kesim ile Erdoğan arasındaki ilişkiyi Stockholm sendromuna benzeten yazar, bu kesimin Erdoğan'a aşk ile değil nefret ile bağlandığını yazdı.

"Laik kesim ‘siyaseti' Erdoğan'ın ağzından çıkanlara ve üslubuna indirgediği ölçüde, kendisini de çaresizliğe mahkum etmiş oluyor." diyen Mahçupyan, nefret söyleminin doğruluğunu kanıtlamak için Erdoğan'ı "kalitesiz" gösteren hikayelere ve söylentilere dört elle sarıldıklarına dikkat çekiyor. 

SİYASETSİZLİĞİ TEPKİYLE AŞIYORLAR

Bu kesimin Erdoğan'ın üslubunun devam etmesini neden istediğini de yazar, şöyle açıklıyor:

(...)Siyasetsizliğin ancak Başbakan'a oluşan tepki sayesinde aşılması, bu ortaklaşılan ruh halinin sahiplenilmesi ve korunması dürtüsü ile sonuçlanıyor. Diğer bir deyişle, laik kesimin genişçe bir bölümü bu durumun aynen böyle devam etmesini, yani Tayyip Erdoğan'ın ayrımlaştırıcı ve kutuplaştırıcı bir dili korumasını içgüdüsel olarak istiyorlar. Çünkü böylece onlar da hem bu duygu ortaklaşmasında buluşup bunu bir kimlik olarak yaşayabiliyor hem de o halin bir siyasete gebe olduğu fikrinin cazibesiyle kendilerini iyi hissediyorlar."

GARDİYAN VE İŞKENCECİ TESCİL EDİLDİ

Gezi sürecinde belirginleşen Erdoğan karşıtlığının siyaset olarak kabul edildiğine işaret eden yazar, sözlerini şöyle tamamlıyor:

"Nefret nesnesinin aynı zamanda ‘gardiyan ve işkenceci' olarak tescili giderek laik dünyamızda gündelik bir ihtiyaç artık. Tabii Başbakan'ın gerçekten de kibirli bir tutum ve dil sergilediğini, yarattığı öfkenin kendi eseri olduğunu söyleyebiliriz. Haksız da olmayız... Ama siyasetsizlik sürdükçe, bu tespit ‘bizlerin' ruh halini kendimiz için kabul edilebilir kılmaktan öte bir işlev görmez."