Iraklı çocuğun isyan şiiri!

Ben Basra'dan Ömer... "Bu zulüm yerde kalmaz Yemin olsun ki asra. Önce mevtül insanlık Sonra harabül Basra" Belki haberin yoktur diye yazıyorum Franks; Önce demokrasi yağdı göklerden Sonra özgürlük geçti üstümüzden Palet palet... Ve insan hakları namlularından Yüzü maskeli adamların Saniyede bilmem kaç bin adet. Demokrasi bizim eve de isabet etti Bir gün sonra anladim ayaklarımın koptugunu Babamın vücudunda Tam on sekiz adet İnsan hakları saymışlar. Annem zaten yoktu Ben doğarken İlaç yokluğundan ölmüş. Ambargo falan dediler ya Anlamadim, çocuk akli iste Sen daha iyi bilirsin... Sizde de barış böyle midir Franks? İnsan hakları çocukları yetim, ve ayaksız birakır mı orada da? Ya demokrasi? Güpegündüz pazara düşer mi? Ve zenginlik... İnsanları korkudan uykusuz bırakır mı? Ve kuşlar gökyüzünü terkeder mi orada da? Babamla söylediğim son dua dilimde, Ayaklarim hastanede, Ve giymeye kıyamadığım ayakkabılar Elimde kaldı... Çocugun var mı Franks? Al... çocuguna götür onları Bir işe yarasın. Kimbilir baktıkça, Belki beni hatırlarsın "Bu nasıl demokrasi.? Düstügü yeri yaktı Merhamet hür dünyaya Bu kadar mı Irak'tı?"