İnternet sayesinde buluştular...

Londra'nın kuzeyindeki İslington'da doğan Doris ve Irene, annelerinin ölümünden sonra farklı ailelere evlatlık verilmişti. Birbirini son kez 1929'da gördüklerinde Doris 3, Irene 9 yaşındaydı. Artık dul olan ve Peterborough'da yaşamaya başlayan Doris, 2005 sonunda, ablasından, sadece komşusu Gordon Low'a bahsetti. Hayatını motor satıcılığı yaparak geçirmiş, şu anda emekli olan Low, Doris'in hikayesini dinledikten sonra ''bu sır perdesini aralamaya'' karar verdi ve şansını bir internet sitesinde denedi. Low, AP'ye yaptığı açıklamada, ''Doris bana hikayesini anlattı. Soy ağaçları ilgimi çektiği için kendi kendime kız kardeşini bulmaya çalışacağımı söyledim'' dedi. Komşusu Low'un hikayeyi duyduktan 4 gün sonra Irene'i bulmasının ardından Doris, ''Önce Irene'in çocuklarından biri ve torunlarından biriyle temasa geçtim, cumartesi günü de 1929'dan bu yana ilk kez Irene ile telefonda konuştum. Çok ağladık ama harikaydı'' diye konuştu. Her zaman kız kardeşinin nasıl olduğunu merak ettiğini belirten Doris, ''Onu tekrar göreceğimi söyleselerdi inanmazdım. Bu hayallerimden de öte bir şey, Gordon'a teşekkür borçluyum. Bu olayın, 10 ya da 15 yıl önce yakınlarını kaybetmiş kişilere umut olmasını isterim, biz 76 yıl sonra bile birbirimizi bulabildik. Herkes içim ümit var'' dedi. Doris'in, halen babasının soy adını taşıyan 85 yaşındaki ablası Irene Barker ile görüşmesi için birkaç gün daha beklemesi gerekiyor. ''Büyük buluşmanın'' şubatta, Irene'nin yaşadığı, ülkenin güneydoğusunda bulunan Maidstone'daki huzurevinde olması planlanıyor.