İmre Kertész: Ben bir soykırım palyaçosuydum

2002 yılında Nobel edebiyat ödülüne layık görülen Macar yazar İmre Kertész, bir Alman dergisine verdiği mülakatta kendini böyle tanımlıyor.

Uzun yıllardır Almanya'da yaşayan ve ilerlemiş Parkinson hastalığı nedeniyle artık kimseye mülakat vermeyeceğini açıklayan ünlü yazar, Budapeşte'ye dönmesi nedeniyle yeniden konuştu.

Alman Die Zeit dergisine yaptığı açıklamalarda yazar, kendini ve dünya edebiyatına yön veren eliti eleştiriyor.

Yazar Nobel edebiyat ödülünü "büyük ikramiye" olarak tanımlıyor, ancak ödülü almasının ardından ise "aynaya bakamadığını" dile getiriyor.

'Anonim şirket'

"Ben" diyor, "ne yazık ki "bu ödülün ardından anonim şirket haline geldim. Bir marka oldum. Kertész markası". Konuşmalar, mülakatlar, dinleyicilerimle buluşmalar, çekilen nutuklar, bunlar edebiyat değil, aktör faaliyetleriydi. Sanki İmre Kertész'i canlandıran ve bunu da iyi beceremeyen biri olarak hissettim kendimi.

Soykırım konusunun da başlı başına bir alan haline geldiğinden yakınan yazar, Nobel edebiyat ödülüyle ilgili eleştiriler de bulunuyor:

"Bu ödülü bana vermelerinin nedeni "tanıklık edebiyatını" desteklemekti. Ödül öncesi de beni Stockholm'e çağırdılar. Oturup kalkmasını, kibar yemek yemesini biliyor muyum, onu kontrol ettiler. Ama buna karşı ne yapabilirsin?"

Ama tüm bunlara rağmen, şunu diyebilirim ki, benim harika bir hayatım oldu. Auschwitz kampına da kapatıldım, en yüksek Alman ödülüne de layık görüldüm. Lakin, şunun da bilinmesini isterim, artık yetti. Galiba artık yazı yazmak da istemiyorum".