Hz. Salih'in kavmi Semud, Allah'a inanmıyor, büyüklük taslıyor, Salih (a.s)'a inananları küçük görüyordu. Her peygamberin bir mucizesi vardır. Hz. Salih'in mucizesi de bir deve idi. Bu mucize ile Semud kavminin bu hayvana nasıl davranacağı Allah tarafından sınanıyordu. Salih (a.s) kavmine devenin Allah'tan onlara bir işaret olduğunu, ona dokunmamalarını, serbest bir şekilde dolaşmasına karışmamalarını söylemiş, onlardan bir gün devenin bir gün ise kendilerinin olan su hakkına riayet etmelerini istemişti. (Şuara 26/141-159) Deveye dokunmamaları uyarılarına rağmen inanmayanlar deveyi hunharca öldürdüler. Aslında deve bir imtihah aracı idi, maksat onların ilahi buyruklara itaat hususundaki niyet ve kararlılıklarını denemekti. Kur'an'da eski toplumların hak dini kabul etmemekte direnip büyüklük taslayan zorbalar hakkında kullanılan müstekbir tabiri, Semud kavmi için de kullanılmıştır. Zorbalıkları Hz. Salih'e inananları küçük görmeleri, Salih (a.s.) ile beraberindekilere tuzak kurma planları, savunmasız bir devenin bile hakkını gasp edip onu öldürmeleri ile aşikar olmuştur. Semud kavmi bir çıglık ile helak olmuştur. Şuara suresi 158. ayette şöyle ifade edilmiştir: "Çünkü kendilerini azap yakalayıverdi. Şüphesiz bunda bir âyet (alınacak bir ders) vardır, ama çokları iman etmiş değillerdir. "