Hollanda'nın en yalnızı Türkiyeli göçmenler
Abone olHollanda'da gerçekleştirilen bir araştırmaya göre, ülkede 'kendisini en fazla yalnız hisseden' kesim Türkiye kökenli göçmenler: Her 10 Türkiye kökenli göçmenden yedisi yalnızlıktan şikayet ediyor. Yusuf Özkan'ın haberi...
Hollanda Ulusal Halk Sağlığı ve Çevre Enstitüsü'nün (RIVM) 370 bin kişi arasında gerçekleştirdiği "yalnızlık" araştırması, ülkedeki Türkiyeli göçmenler açısından karamsar bir tablo ortaya koydu.
Hollandalılar arasında kendini yalnız hissedenlerin oranı yüzde 30 olurken, ülkedeki göçmenler arasında bu oran yüzde 60'a çıkıyor.
500 bin civarındaki Türkiye kökenli göçmenlerde ise yalnızların oranı %75.
Diğer toplumsal gruplarda yalnızlık sorununu genellikle yaşlılar dile getirirken, Türk göçmenleri arasında her yaş grubu "yalnızlıktan" şikayet ediyor. Hatta 19 - 35 yaş arasındaki Türkiyeli göçmenler de "yalnız olduklarını" belirtiyor.
Hollanda'da yaşayan her 10 Türkiyeli göçmenden 7'si, "kendisini yalnız hissettiğini" söylüyor. Türk nüfusun dörtte biri, "çok ciddi yalnızlık çektiğini" belirtiyor.
İşsiz Türkler arasında kendisini yalnız hissedenlerin oranı da yüzde 75. Bu oran Hollandalı işsizler arasında yüzde 44.
Araştırma, Faslı, Surinamlı ve Karayip kökenli göçmenlerin daha az yalnızlık hissettiğini ortaya koyuyor. Bu konuda Türkiye kökenli göçmenlere kimse yaklaşamıyor.
Araştırmaya göre, toplumsal gelişim açısından olumlu bir grafik çizen Türkler arasındaki "yalnızlık duygusunun" yüksekliği, "uyum" politikaları açısından endişe yaratıyor.
Türk göçmenlerle ilgili çok sayıda araştırmaya imza atan Psikoterapist Dr. Murat Can, yalnızlık duygusunun, "bir gün Türkiye'ye dönme hayalinden" kaynaklandığını söylüyor. Hollandalı Türklerin kendilerini hâlâ "misafir işçi" olarak gördüğünü belirten Can, "Bu nedenle sosyal gelişim konusunda herhangi bir çaba harcamıyorlar" diyor.
Dr. Murat Can sorularımızı yanıtlarken, "Türkler göçmenlik tarihini yeniden yazıyorlar. İngilizlerin yazdığı göçmenlik tarihi, Hollandalı Türklerin yaşadıklarını anlatmaya yetmiyor." diye konuşuyor.
Can'a göre, Hollandalı Türklerin Türkiye'ye verdikleri önem ve "geri dönüş hayali" 50 yıldır hiç eksilmedi. Bu iki konu ikinci ve üçüncü kuşak Türklere de aktarıldı. Genç kuşaklar da Türkiye sevdası ve geri dönüş umuduyla yetiştirildi. "Bu, göçmenlik tarihinde benzeri olmayan bir durum" diyen Murat Can, diğer nedenleri de şöyle sıralıyor:
"11 Eylül 2001'den sonra Avrupa'da yükselen iticilik ve Türkiye'nin çekiciliği de yalnızlaşmayı tetikledi. Burada doğup büyüyenler Türkiye'ye önem veriyor ama Hollanda'daki Türklere önem vermiyor. Sosyal kontrol, dedikodu, çekememezlik gibi nedenlerle Türk toplumuyla bağları zayıflıyor. Hollanda toplumu ile de yeterince ilişki kuramadığı için hayal dünyasında geldiği ülkeyi idealize ediyor. Bu da yalnızlığı daha gazla büyütüyor..."
Dr. Murat Can'a göre bir başka önemli neden de, Türklerin "çokkültürlü" olmaması. "Monokültürel" yapıya sahip Türk toplumunun çokkültürlü yapıya ayak uyduramaması da yalnızlığı körüklüyor.