Hollanda’da Türklerin yargı zaferi

Mahkeme, hükümetin 2002 ve 2003 yıllarında harçları yüzde 800’lere varan oranda artırması yönünde aldığı kararın, Türkiye’nin AB ile imzaladığı sosyal güvenlik anlaşmalarının yarattığı “Ortaklık Hukuku”na aykırı olduğunu bildirerek, uygulamanın Türkler için geçerli olamayacağı görüşüne vardı.

Hollanda, geçtiğimiz senelerde, 12 yaşın üzerindeki kişilerden aldığı harç miktarını 56 avrodan önce 258, daha sonra 430 avroya yükseltmişti. Aynı şekilde sürekli ikamet izni alacak 12 yaşından büyük bir kişi için de daha önce 226 avro olan harç miktarını önce 539, bir yıl sonra 890 avroya çıkarmıştı. Hükümetin bu harç tarifesiyle, üç çocuklu bir işçi ailesinin bir yıllık ikamet izni alabilmek için iki aylık maaşını harç olarak ödemesi gerekiyordu.

Hükümetin bu kararı, Türkler İçin Danışma Kurulunun (IOT) girişimi ve öncülüğünde yargıya taşınmış ve Rotterdam mahkemesinin 2005 yılında verdiği kararda, hükümet haksız bulunmuştu. Hollanda hükümeti ise Rotterdam mahkemesinin kararını temyize götürmüştü.

MAKBUZLARI KAYBETMEYİN

Verilen bilgiye göre, Hollanda hükümetinin temyiz mahkemesinin kararına bir üst mahkemede yine itiraz hakkı bulunuyor. Hükümet isterse bu karara karşı da üç ay içinde Yargıtay nezdinde itiraz hakkını kullanabilecek.

Temyiz mahkemesinin kararı, daha önce yüksek miktarlarda harç ödeyenlerin paralarını geri alabilmeleri anlamına gelmiyor. Bunun için ayrıca dava açılması gerekiyor.

Türkler İçin Danışma Kurulu, daha önce yüksek harç ödemiş kişilerin belgelerini kaybetmemelerini istedi ve açılacak davaya bağlı olarak bu paraların geri alınabileceğini bildirdi.

Açıklamada, Türk vatandaşlarına uygulanan yüksek harç miktarlarının Ortaklık Hukukunun yanı sıra Hollanda Anayasası, Yabancılar Yasası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ile birçok uluslararası anlaşmaya aykırı olduğu kaydedildi.

Türkler İçin Danışma Kurulu, Hollanda içindeki hukuk mücadelesinin yanı sıra vatandaşlara uygulanan yüksek harç miktarlarını Avrupa Komisyonuna da taşımış ve Komisyon da Kurulun başvurusundan sonra konuyu Lüksemburg’daki AB Yüksek Mahkemesine götürmüştü.