Hakkı Devrim'den nostaljik bir yazı

Radikal'in gedikli yazarı Hakkı Devrim, yazısında Babiali'deki bir anısını okuyucuyla paylaştı. Devrim'in yazısı nereden nereye gelindiğinin kısa bir özeti gibiydi:

Yazı: Hakkı Devrim
Kaynak:   

1960'ta elden düşme bir Citroën araba almıştım. Fransız polisinin yere yakın, simsiyah, paytak otomobilleri...
Peşin 14 000 liraya!

Küçümsemeyin, hiç yemeden 20 aylık maaşımla biriktirebileceğim bir paraydı bu.
Yeni Sabah ve Cumhuriyet binaları karşı karşıyaydı. Bu iki gazetede de arabası olan bir gazeteci yoktu o zaman. Patronlar ayrı, ama arabalı patronlar da parmakla gösterilecek kadar azdı.

Fotoğraf şefi Müeddep Erkmen (çocuklarımızın Depdep Amcası) öğretti bana otomobil kullanmayı. Ruhsat, ehliyet, eh sürücü de nihayet tamam. Bir akşam Depdep:
– Geç bakalım direksiyona, dedi.
Sağ dizkapağımın zangır zangır titreyişi hatırımda. Biraz gaz ver, öbür ayağını gevşet, ter içindeyim, hareket etmek üzereyken iki yandaki binaların pencerelerinden bir alkış sesidir yükseldi.

Zınk diye durup, pencereden boynumu uzattım. Cumhuriyet ve Yeni Sabah binalarında pencereler insan dolu... Arkadaşlar, bir şenliğe rast gelmişçesine, perişan haldeki ben zavallıyı alkışlıyorlar.

Yıllar var ki, İstanbul Lisesi kaldırımından yürüyüp, o sokaktan Yeşildirek'e kıvrılmadım. Bu hafta Cumhuriyet de terk etti Babıâli'yi...

Birbirinin peşi sıra patlayan, sabun köpüğünden balonlar gibi... Bu kırıma hatıra mı dayanır? (Noktayı koyduktan sonra başımı pencereden yana çevirecek cesaretim yok)