Gideni boş ver, gelene hoş geldin de!

İlk kez bir gidenin arkasından gözyaşı dökebilirim. Tabi bu işin abartısı, çünkü biliyorum ki benim hayatıma sonradan girenler gidenleri hiç aratmadı. Her yılım bir öncekinden daha güzel oldu hep. Sıkıntı çekmedim mi çektim, üzülmedim mi üzüldüm, kızmadım mı kızdım... Ama hiç pişman olmadım, hiç keşke demedim ben.

Üzüntülerin, sıkıntıların hayatın bir parçası olduğunu kabullendim hep. Mutlu olmanın yolunun mutsuzluğa tanık olmaktan geçtiğini de fark ettim çok şükür. Bu yüzden beni üzmesine izin verdiğim herkes, dikkat edin izin verdiğim diyorum, çünkü onlar beni üzmek istemedi aslında ben böyle istedim, benim hayatımda çok daha önemli bir yere sahip oldular. Başarımı, mutluluğumu bana gösterdikleri üzüntülere borçluyum çünkü.

Size garip gelebilir. Aydınlanma, üzerine ışıklar saçma, düşünce gücü, iyi düşün iyi olsun tarzı bir çeşit "evren" güzellemesi diyebilirsiniz buna. Artık siz ne isim verirseniz. Beni üzen herkesin beni bir adım daha başarıya taşıdığını gördüm diyorum. Merdivendeki basamak oldu hepsi. Beni sinir ettiklerini, beni üzdüklerini, beni yıldırmaya çalıştıklarını düşünenlere borçluyum 2012'deki sürprizleri.

İlk kez bir yılı uğurlarken içim buruk. Ne kadar bilsem de 2013'ün çok daha fazla sürprizle bana doğru koştuğunu yine de 2012'ye karşı duyduğum vefa yüzünden, kirpik uçlarımda belli belirsiz bir gözyaşı damlası duruyor. Ağlamayacağım elbette, her gidenin arkasından yaptığım gibi el sallayacağım ona da ve gelene hoş geldin diyeceğim ama vefa borcum var 2012'ye... Teşekkür borcum var, saygım sevgim var.

Zamanın bir kesitini canlıymış gibi gördüğümü düşünüp yeni bir yıla "kafayı yemiş" olarak girdiğimi düşünen varsa, işte tam da böyle düşünenler yüzünden olduğunu içimdeki sevincin, mutluluğun anlatmak isterim ve anlayabilmelerini dilerim.

Yine çok şey öğrendim geçen 365 günde. Vefanın bazı insanların bedenine girmediğini ama bazı bedenleri de tıpkı ruh gibi hiç terk etmediğini gördüm. Sevginin alasını gösteren insanları da gördüm, "sözde" sevgisini çöpe atıp çekip gidenleri de. Seni seviyorum sözünü olabildiği kadar basite indirgeyenleri de gördüm, seni seviyorum derken bu güzel iki kelimeyi incitmekten korka korka söyleyen "harbiden" sevenleri de. Bir bebek gülümsemesini de gördüm dünyadaki en samimi, oluk oluk akan gözyaşı da gördüm tıpkı timsahlarda olduğu gibi. Çok insan tanıdım. Daha ilk görüşte kalbinin kapılarını kilitleyenlere de tanık oldum geçtiğimiz yıl ve kalbindeki bütün kapıları açıp içeri buyur edenleri de. En nefret kokan gözleri de gördüm üzerimde en sevgi dolu hisleri de...

Ailem, benim hep yanımda olan, bana kötü gün yüzü göstermeyen canım ailem... Kardeşlerim... "Herkesin kardeşi var ama benimkiler bir başka" dedirten... Dünya tatlısı 3 güzel yeğen... Yüzlerine baktığımda, yüzüme gülümsediklerinde her şeyi unutturan, koca dünyanın bütün güzelliklerini gözlerinde saklayan üç dünya güzeli... Sevginin, sevmenin en güzelini gösterdiler bana. Her zor anımda, her ihtiyaç duyduğumda yanımda oldular hep. İçimdeki sevgi balonunun büyümesine, bu balonun içine bütün dünyayı sığdırabileceğime inandırdılar beni. Hatalarımda, yanlışlarımda, tuhaflıklarımda hiç terk etmeyi düşünmediler, birinin hayatına sevgi sözcükleriyle girdikten sonra merhametsizce terk edip gitmenin insan olana yakışmayacağını öğrettiler bana, bu yüzden hiç giden olmadım ben... Çekip gitmeyi büyüklük sayanlar, belki de hayatımda olmaması gerekenler gittiler benden...

Dostlarım, canım arkadaşlarım. en radikal kararlarımda hep yanımda olan, benimle birlikte sevinen, benimle birlikte üzülen kendi seçtiğim akrabalarım. Beni hep destekleyen, yaptığım işleri, başardıklarımı kendi başarılarıymış gibi gören başka anadan başka babadan olma kardeşlerim. Telefonda saatlerce konuşup, derdimi unutturan, kendi dertlerine çözüm olsun diye benim sesimi seçen eşsiz can yoldaşlarım. Onlar da hep yanımdaydı 2012'de... Ve biliyorum 2013'te de sevineceğiz yine hep birlikte...

Evet, hayatımın en güzel yıllarından biri daha arşive eklenecek bugün. Çok verimli, başarılı, olağan dışı şeyler oldu bu yıl. Kendimi keşfettim. Sevgiyi keşfettim. Bir bebek gülüşünün ömre bedel olduğunu, bir dostun sarılmasının en sıcak duygu olduğunu, insanın kardeşlerinin olmasının dünyadaki en mükemmel duygu olduğunu bir kere daha keşfettim. Sevilmek kadar sevmek gerektiğini, sevginin vermeden alınamayacağına tanık oldum.

2013 benim için yine çok güzel bir yıl olacak bundan eminim. Yine yapmak istediğim her şeyi yapacak, olmak istediğim yerde olacağım. Ve bu satırları okuyan herkes için de öyle olması için, sevgiyi kalbine çok görenlerin sevmesi için, kini, hasedi, kıskançlığı, çekememezliği kalbine mühürlemişlerin bu kötü duygulardan arınması için dua edeceğim. Hep mutlu olun... Hep mutlu kalın... İYİ SENELER...

twitter.com/nsrnylmz