Gerçek bir sanatçıydı

Rock müziğinin duayeniydi. Cem Karaca farklı bir müzisyendi. Mütevazi bir hayat sürdü. Solcu kimliği farklı kesimlerin onu sevmesine engel olmadı.

Karaca'nın parçalarının çoğu sosyal içerikli sözlere sahipti. Belki de onu diğer sanatçılardan ayıran da bu yönü oldu. 1974 yılında "Namus belası" ve bir yıl sonra çıkardığı "Tamirci çırağı" en sevilen parçalarıydı.

Almanya'dayken son albümü yüzünden askeri yönetimin gazabına uğradı. Vatantaşlıktan atıldı, mallarına el konuldu ve 200 yıl ceza aldı.

1987'de Özal'ın gayretiyle Türkiye'ye döndü. Yurduna döndü ama onun için yeni ve sıkıntılı bir dönem başlıyordu. Eski solcuların hedef tahtasıydı artık. Karaca'yı döneklikle suçlayacaklardı.

Aydınların bu eleştirileri üzerine 'Yarım Porsiyon Aydınlık' adlı şarkısında 'hiç bir şey üretemeden sadece eleştirirsiniz' diyerek kırgınlığını dile getirmişti.

1995 yılında Fethullah Gülen ile tanıştı. Bu görüşmeyi Cem Karaca hayatının dönüm noktası olarak niteler. Bu zamandan sonra mücadelesini verdiği inancı sorgulamaya başladı.

Son olarak Yol Arkadaşları isimli grubuyla sahneye çıkan Cem Karaca, 8 Şubat 2004'de hayata gözlerini yumdu.