Milliyet'te bir haber:
- Türkiye'ye hoşgeldin.
O kız, Fransa'da yaşarken Türkiye'ye gelmiş. Oradaki özgürlüklere
alışık olduğu için burada bir eyleme katılmakta sakınca
görmemiş.
Yakalanmış!
Çıkmış hakimin karşısına...
"Ben yaptım!" demiş...
"Okulun kantinine o afişi ben astım" demiş!
Beklemiş ki...
Hakim, "Aferin kızım iyi yaptın" desin!
Beklediği gibi olmamış!
Hakim, "gereği düşünüldü" demiş:
- ... tutuklanmasına...
***
Milliyet'teki arkadaşlar da hakimin bu kararını manşetten
duyurmuşlar okurlarına...
Genç kız Fransa'da daha özgürmüş!
Delikanlı gibi suçunu itiraf etmiş...
Sonra da...
Cezaevine gönderilmiş...
Fransa'da olsaymış...
***
Milliyet'in haberini bir hakim arkadaşımla beraber okuduk
hafta sonunda.
Dedim ki:
- Niye böyle yaptınız?
Güldü!
Dedi ki:
- Yahu arkadaş bu genç kızın okulun kantinine astığı pankart neyin
pankartı? Birilerini hayır işlemeye mi davet etmiş? Bir eyleme
katılmış, o eylem yasal bir eylem değil bu bir. İkincisi, asılan
pankartta terör örgütüne destek olduğu açık. Bunu itiraf ediyor.
Türkiye'de kanunlar belli, teröre verilen desteğin cezası da belli.
Arkadaşlar takdir hakkını kullanabilirdi, tutuksuz yargılama
yapabilirdi ancak yapılan yanlış değil.
Devam etti:
- Poşu meselesi.. İlgili madde yüzünü kapatarak bir eyleme katılan
kişinin suçlu olduğunu yazıyor. Yapılan eylem masum bir eylem
değil, o kişi yüzünü kapatmış terör eylemi gerçekleştiriyor, taş
atıyor, araba yakıyor, terör estiriyor. Bu kişi tutuklanınca
sizinkiler "poşuya ceza" yorumu yapıyor. Bu
doğru değil, kamuoyunu yanlış yönlendiriyorsunuz.
***
Peki gerçekte hakim arkadaşım ne düşünüyor?
Hukuk ile kendi görüşünü ayrıştırdığında...
Diyor ki:
Bu çağda bu görüntü çağdışı...
Ve bir tavsiyede bulunuyor...
Herkese...
İktidara, muhalefete...
"Gereğini yapın, yanlışları düzeltin ve Türkiye'yi bu nahoş
görüntüden kurtarın!"
Al benden de o kadar!
Ne diyeyim başka!