Karanlıkta denize girmek müthiş bir tecrübedir.
Keyfin tecrübesi…
Hele bunu bir tekneden değil de bir sahil kasabasında herkes
çekildikten sonra yaparsanız; bunun inanılmaz keyifli olduğunu işte
o anda, denize girdiğiniz o anda hissederek ve de hissettiğinizi
yaşayarak anlarsınız.
Kulaçlarınız sizi sahilden uzaklaştırdığında, artık sahille
aranıza deniz yerleştiğinde; bu sefer garip bir duyguya
kapılırsınız.
Yalnızlık sarar sizi ama içinizdeki kimsesizliğiniz de;
sizi sarmalayan yalnızlığınızı yalnız bırakmamıştır.
Hatta zaman zaman karanlık; tarifi zor bir korkuyu
yalnızlığınıza ve kimsesizliğinize eşlik etsin diye içinize
getirir.
Ve tabi deniz; dalgaların sessizliğindeki fon
müziği ile hepsine ve o anınıza renk katarcasına size
eşlik ediyordur.
Siz ise sadece dinleyici, sadece figüransınızdır.
Tıpkı yaşamınızda olduğu gibi…
Başrolünü sizin oynadığınız yaşamınızda bazen sadece figüran
olduğunuzu anladığınız gibi…
Öyle çaresiz…
Öyle yalnız…
Öyle kimsesiz…
Öyle korkak…
Ve fonda bir müzikle…