“1. Bir imama uyup namaz kılan kişiler. 2.
İnsan kalabalığı, topluluk. 3. Bir dinden veya bir soydan olanların
topluluğu.”
Cemaat kelimesi için bu tanımları
kullanıyor Türk Dil Kurumu.
Son günlerde “cemaat” denildiğinde,
Fethullah GÜLEN’e müntesip insan topluluğu kastedildiğini, sanırım
duymuşsunuzdur.
İster “hayran” ister “düşman” olun,
“cemaat” Türkiye’nin en büyük ve en etkin gurubu şu günlerde.
Bu gücün etkisini cemaatin gazetesinin
genel yayın yönetmeninin “Medyada Tasfiye Olacaklar” ve “Medyada
Tasfiye Olmayacaklar” listesini yayımlaması sonrası, daha da iyi
hissetti Türkiye.
Kimi, “O gider şu kalır” türünden toto
oynadı, kimi “Ben mi; yok canım daha neler!” türünden tepki verdi.
Hulasa, tüm Bab-ı Ali kulak kabarttı bu tasnife.
İnsan bu “etki”nin sonrasında şöyle bir
geçmişe bakıp “Nereden nereye” demeden edemiyor.
“Bunların
yaptığı da gazetecilik mi?” aşağılamalarından bugünlere geldi
cemaat ve gazetesi.
“Zaman”ın “fakir ama gururlu gençleri ”
şimdilerde Türkiye’nin ençok satan gazetesini çıkartıyorlar,
televizyon programlarıyla reyting sıralamalarını zorluyorlar,
köşelerinden medya camiasına ayar veriyorlar.
“Bunların arkasında ABD var. Fethullah
GÜLEN Büyük Ortadoğu Projesi’nin uygulayıcılarından biridir. CIA
ile işbirliği içindeler…”
“Başkalarının himmeti olmadan biz bir halt
edemeyiz.” kompleksinden kurtulamayanların bu hezeyanları bir anlam
ifade etmiyor. Zira bugünlere nasıl
geldiğini bilmeden, sadece an’dan yola çıkarak cemaate çamur atmak
kolaycılık olur.
Yaklaşık kırk yıl önce İzmir Kestane
Pazarı’nda başlayan bu serüven; bir inanç, iman ve azmin sonucu
bana kalırsa. Siz bu inancın ister "karşıtı" olun ister "yandaşı",
durum bu.
Sosyal, siyasal, kültürel ekonomik
kısacası, hayatın her alanına bu şekilde nüfuz etmek her
babayiğidin (cemaatin) harcı değil. İbadet bilinciyle işe
koyulmanın sonucu, bu gelinen yer.
Siz bakmayın sağcısının da solcusunun da
hatta “Nurcu”sununda cemaate verip veriştirdiğine. Kiminin köy
enstitüleriyle, halkevleriyle; kiminin Kur’an Kurslarıyla, öğrenci
yurtlarıyla yapamadığını, cemaat
başardığı için bunca gürültü.
Ne demiş atalar: "Ayinesi iştir kişinin,
lafa bakılmaz."
Nokta.