Eve değil mezara gidiyorlar

Irak'ın başkenti Bağdat'ta militanların işgal güçleri ve hükümet üzerinde baskılarını artırmak için uyguladıkları son yöntem, belediye otobüsleriyle yolcu minibüslerine düzenlenen bombalı saldırılar.

Şehir içi toplu taşım araçlarına yönelik saldırılar hem sivil kayıpları hem de güvensizlik hissini artırıyor. İnsanlar başladıkları otobüs veya minibüs yolculuğunun evde mi yoksa mezarlıkta mı biteceğinden emin değiller.

Aynı şey otobüs ve minibüs şoförleri için de geçerli. Onlar da kontağı açtıklarında bunun son yolculukları olup olmadığını bilmiyorlar. Çalıştığı hat kısa olmasına rağmen endişe içinde olan minibüs şoförü Hüseyin Halaf durumu şöyle anlatıyor:

''Otobüs terminalinden dönerken iki büyük patlama oldu. Minibüsüm isabet aldı ve arkasından çıkan çatışmada iki yolcum vuruldu. Hattaki yolculuğum sadece 30 dakika sürüyor, ama her anı tehlike dolu.'' Büyük belediye otobüslerinin azlığı Bağdatlıları, kolay hedef olan özel minibüsleri kullanmak zorunda bırakıyor.

YOLCULAR OTOBÜSE BİNMEDEN ÖNCE ARANIYOR

Güvenlik kuvvetlerinin sayısının yetersiz olması ise toplu taşıma araçlarının şoförlerini kendi güvenlik önlemlerini almaya zorluyor. Otobüs şoförü Ali Muzhir, ''Güvenliğimi garanti altına almak için otobüse binen tüm yolcuları kendim arıyorum. Şüphelendiklerimi otobüsealmıyorum. Bu konuda esnek olmayı göze alamam'' diyor.

Muzhir, bir keresinde otobüsteki yaşlı bir kadın yolcunun, intihar komandosu olabileceğinden korkarak, çarşaflı bir kadını aradığını anlatıyor. Minibüs muavini Celal Cabbar ise ''Herkesi kendimiz kontrol edemeyiz'' diyerek, ''daha fazla polis koruması istediklerini'' belirtiyor.

Sürekli aranmak için ellerini havaya kaldırmak zorunda kalan yolcular da bu durumdan şikayetçi. Otobüse binmek üzere iken aranması için çantasını açan ve ''Buna çok sinir oluyorum, her yerde aranıyoruz'' diyen Ahmed Abdüsselam, ''Bir gün evime girerken kapımda bir muhafızın beni aradığını görürsem şaşmam'' diyor.