Görev yaparken "iffetsizlik"le suçlanan
eşcinsel polis memuru ahlak masasına verdiği ifade sonucu meslekten
ihraç edildi.
“Genelev ya da tek başına fuhuş yapılan
bar, pavyon, gazino vb. yerlerde çalışan kadınlarla ya da
çevresinde iffetsizlikle tanınan kadın ya da erkeklerle karı-koca
gibi yaşamak ya da ilişki kurmak” gerekçesiyle meslekten
men edildi. Kararın iptali istemiyle başvurduğu idare mahkemesinden
ret cevabı aldı.
Eşcisel olduğu için görevinden alınan polis
memuru, Burcu Karakaş'a konuştu.
Milliyet gazetesinde yer alan söyleşi
şöyle:
Polisin arkadaşınızla otururken evi
basmasıyla başladı her şey. O gün ne oldu?
Gaziantep’te namazında niyazında bir
insandım, cinsel hayatım yoktu. O gün evinde bulunduğum arkadaşım
ara sıra sohbet etmeye gittiğim biriydi. Bir cuma günüydü. İşten
çıkıp eve gittim. Polis lojmanlarında anne-babamla yaşıyordum.
Arkadaşım rahatsız olduğunu söylemiş, “Yemek getirebilir
misin?” demişti. Tam getirdiğim yemekten ikinci lokmayı
alacaktı ki zil çaldı. Kapıyı açtı. Baktım sivil
polisler.
Ahlak masasından geldiklerini
anladın mı?
Simaları tanıdık geldi, polis olduklarını
anladım ama hangi şubeden olduklarını bilmiyordum. Ev sahibini
sordular. “Devrem ben de polisim, bir konu mu
var?” dedim. “Kimliğinizi görelim”
dediler. Arabada olduğunu söyledim. Aşağıya indik.
“Emniyet’e kadar gideceğiz” dediler. Gittik ahlak
masasına.
Meslektaşlarından gören oldu mu seni
orada?
Hayır. Ancak içeriye giren, aşağılıkmışız
gibi bakıyordu. Önce arkadaşımın ifadesini aldılar. Sonra ahlak
masasının amiri beni çağırdı. “Evinde olduğun kişiyi
tanıyor musun” dedi. “Tanıyorum,
arkadaşım” dedim. “Gey olduğunu biliyor
musun” dedi. “Biliyorum ya da bilmiyorum, özel
hayatı beni ilgilendirmez” dedim.
Senin eşcinsel olup olmadığını sordu
mu?
Sordu, “Değilim” dedim.
Zaten yaşamadığım bir kimlikti. Sonrasında teknik takipte çalışan
arkadaşlarım araştırdı, teknik ve fiziki takibe almışlar beni. Daha
doğrusu arkadaşım alınmış, ben de dinleniyormuşum. Takibe alınmış
olmasaydım arkadaşımın evine gittikten 20 dakika sonra
gelemezlerdi.
İNTİHARI DÜŞÜNDÜM AMA YAPAMADIM
Takibe alındığını öğrenince nasıl
hissettin?
Yıkıldım. Her şeyi dinlemişler. Yasa dışı
yapılan bir eylem. İfademi verip eve döndüm. Bütün gece uyuyamadım.
Annemle babam uyurken çıktım. Bir parka gittim. Silahım vardı
yanımda. İntihar etmeyi düşündüm ama yapamadım. Hem inancımdan
dolayı hem de bakmakla yükümlü olduğum annemle babam gözümün önüne
geldi... Ben evden çıktıktan sonra ahlak masasından polisler
gelmiş. Beni sormuşlar, annem evde olmadığımı söylemiş. Beni arayıp
“Polis arkadaşlar seni soruyor, bir sorun mu var?” dedi. “Bir şey
yok” dedim. Akşama doğru şube müdürüm aradı, buluştuk. Konuyu
sordu, anlattım.
Eşcinsel olduğunu söyledin
mi?
Hayır. Otururken şubeye telefon açtı. Zaten
telefonlaşmışlar, şubeden bir arkadaş sivil olarak geldi.
“Abi, silahını ve kimliğini teslim alabilir
miyim?” dedi. “Hay hay” deyip verdim. O
andan itibaren açıktaydım. Kalktım eve gittim. Annemler ne olduğunu
sordu. Konuyu söylemedim, “Açığa alındım, bir şey
sormayın” dedim.
"ALLAHTAN KORKUYORSAN DOĞRUYU
SÖYLE"
Durumu nasıl anlattın
babana?
“Niye anlatmıyorsun oğlum?” deyince, “Konuşmak
istemiyorum baba” dedim. İçerlemiş buna. Öylece Mersin’e gitti.
Babam siroz hastasıydı. Ben meslekten atıldıktan sonra yatağa
düştü. Dört ay önce vefat etti. Açığa alındıktan sonra
lojmanda duramıyordum. Ekmek almaya çıkamaz haldeydim. Babamdan
sonra biz de annemle Mersin’e kardeşimin yanına gittik.
Kardeşin niye geldiğinizi sordu
mu?
Sordu, cevap vermedim. 10 gün sonra personel
şubeden arandım. “Müfettişler ifadeni alacak”
dediler, gittim. “Sende de bir şey olmasa, bu kişiyle
muhatap olmazsın” dediler. Kıdemli olanı “Şu ana
kadar sesimi çıkarmadım. Yuttum görünüyorum. Soracaklarıma doğru
cevap vermezsen başka bir insan olup çıkarım” dedi. Sonra
da iş arkadaşlarımın ifadelerini aldıklarını, kimsenin benim için
kötü bir şey demediğini söyledi. “İnançlısın, dinine bağlı
yaşadığını biliyoruz. Allah korkun varsa doğruyu
söyleyeceksin” dedi. Ben de Allah’tan korktuğum için
“Buraya kadarmış” dedim. Artık çekemeyecektim.
“Evet, cinsel kimliğim bu” dedim.
Ne tepki
verdiler?
“Eşcinselliğin sonradan olmadığını
biliyoruz. Allah seni böyle yarattı. Kimse özel hayatını
sorgulayamaz” dediler. “Daha önce hiç bir bayanla
çıktın mı?”, “Ne zamandır böylesin?” gibi sorular
sordular. O kadar özelime girdiler ki... “Sana altı ay
kıdem tenzili cezası vereceğiz. Yoksa sonrasında meslekten atmaya
çalışanlar olabilir. Biz senin için uğraşıyoruz” dediler.
Ancak bunların hepsi danışıklı dövüş. Bütün işten men edilen
arkadaşların başına aynı şeyler gelmiş. Bir haftada takipsizlik
kararı geldi, zaten suç unsuru yoktu. Yasaya göre açığa alındıktan
sonra bir ay içinde göreve dönmek zorundasınız. Tayin istememi
önerdiler, Mersin’e istedim ama Manisa geldi. Annemle Manisa’ya
taşındık, babam Mersin’de kaldı. Bir gün bir
tebligat geldi. İl Disiplin Kurulu’nun
verilen cezayı az bulduğundan meslekten çıkarma talebi olduğu ve
ifade vermemem gerektiği yazıyordu. Görünce yıkıldım. Manisa’da bir
yıl çalıştım, sonunda meslekten ihraç yazısı geldi.
İDAM EDİLSEM DAHA İYİYDİ
İhraç kararından nasıl haberdar
oldun?
Yıllık izindeydim. Telefon açtılar.
“Evrakın geldi, ilişik kesmen lazım” dediler.
Kişisel bir yazının bana iletilmesi gerekir değil mi? Şubeye gittim
ki evraklar açık, kopyaları çekilmiş. Herkes okumuş, bana tuhaf
tuhaf bakıyorlar.
Ailene nasıl açıkladın işten
atıldığını?
“Atıldım anne” dedim, ne
yapsın kadıncağız? Nedenini sormadılar, bir şeyler tahmin
ediyorlardı sanırım. Feminen biri değilim. Ailem hâlâ eşcinsel
olduğumu bilmiyor. Evlilik konusunda hiç baskıcı davranmadılar.
Hayatta iki rol oynamak öyle zor bir şey ki... Biz bu duygularımızı
hep içimizde yaşıyoruz. Yaşayamıyoruz bile.
İfade vermeye gittiğin akşam
olayların işten men edilmene kadar gideceği aklından geçmiş
miydi
İfademi alan polis arkadaş, o sırada eşcinsel
olduğumu kabul etmememe rağmen, “Sen bu olaydan
atılırsın” dedi. Onlar zaten her şeyi kendilerine göre
kurgulamışlar. “Vah vah” der gibi konuşuyordu.
Zaten yıkılmışım, bir de karşıma geçip o şekilde konuşuyor. Benim
durumum disiplin tüzüğündeki atıf yapılan maddeye hiçbir şekilde
uymuyor. Ne fuhuş yaptım ne kötü bir durumda yakalandım. İfadeye
çağrıldığım günün ertesi ahlak masasındaki arkadaşlar birbirine
söyleyince herkes öğrenmiş. Beni öyle ifşa ettiler ki, Allah da
onların açıklarını ifşa etsin diyorum. Halen görüştüğüm bir polis
arkadaşım var. Diğerlerinin bana karşı görüşleri değişmedi ama çoğu
irtibatı kesti.
Peki polis olmak, çocukluk
hayalin miydi?
Polisliği seviyordum. Okul birincisi olarak
mezun olmuştum. İşimde de başarılıydım, ödüllerim
vardı.
Uzun yıllar hizmet ettiğin
mesleğinden bu şekilde atılmak seni nasıl
etkiledi?
Eşcinsellik anayasaya göre Türkiye’de suç
teşkil etmiyor. Ben 18 yıl boyunca bir gün kendimi belli etseydim
ve şikayet üzerine atılmış olsaydım hiç üzülmeyecektim.
“Layığımı buldum” diyecektim. Bir arkadaşım,
“Seni idam etseler daha iyiydi” dedi. Ben de böyle
düşünüyorum. Çırılçıplak bırakılıyorsun hayata. Kredi borçlarım
vardı. İcralık oldum. Nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum. İş ararken daha
önce ne yaptığını soruyorlar, “Polislikten
atıldım” deyince kimse neden atıldığını sormuyor ki.
Uzmanlar eşcinselliğin hastalık olmadığını söylüyor ancak emniyet
teşkilatı hastalık olarak kabul ediyor, bizi çalıştırmıyorlar. Ben
bunu anlamış değilim. Şu an Meclis’te memur disiplin affı var. Bizi
katıp katmayacaklarını merak ediyorum.