Hep aynı hastalıklı kamu anlayışını yazmaktan bıktım ama
yaşatanlar bıkmadı bir türlü.
Olay çok açık ve net,
Devlet engelli çocukların özel eğitim, rehabilitasyonlarına
yönelik ve evde bakım parası gibi bir dizi sosyal devletin gereği
olan yardımlarda bulunmaktadır.
Tedavi giderlerini kurumlara ödüyor, evde bakım parasını
da aileleri ödüyor ki maddi yoksullukları nedeniyle çocuklarına
yokluk yaşatmasınlar.
Ancak bu yardımlardan yararlanabilmek için bir dizi şartların
yerine getirilmesi için hak sahibi olabilmek gerekiyor. Bunu da
devlet hastanesi ya da Üniversite hastanesinden alınacak heyet
raporunun kararına bağlıyor. Her iki destek için de süreç böyle
işliyor.
Yetkili hastanelerinden alınmış heyet raporuyla gerek engellilik
durumunun tespiti, gerekse engel durumunun seviyesinin belirlenmesi
gerekmektedir.
Ancak gelin görün ki bu o kadar basit bir şey
değil.
Tamı tamamına 4 ay öncesinden hastaneden randevu almanız
gerekiyor. Randevu almak için de yatağı yorganı sırtlayıp heyet
odasının kapısında sabahlayıp 4 ay sonrası için alacağınız
randevuyu yazdırmanız gerekli.
Bu konuda ailelerin ve konuyla ilgili kurumların il sağlık
müdürlüğüne yaşanan mağduriyetin giderilmesi için defaten
müracaatlar yapılmış.
Sonuç, elde var sıfır hikâyesi
Hastanelerimizde yeterince çocuk psikiyatristi bulunmuyor.
Ya da maalesef çocuk nöroloğu kadromuz yetersiz.
Hadi buna da diyelim ki ülke gerçeği, olur neyimiz tam ki varsın
eksik olsun.
O zaman sormazlar mı?
Madem doktorun yok, kardeşim ne diye ömür boyu engelli kalacağı
belli olan bir daha düzelmeyeceği belli olan, hatta kromozom
anomalisi bulunan down sendromlu, otistik, çocuklara 2 yılda bir bu
işkenceyi niye yaşatıyorsunuz.
Engellilere yönelik pozitif ayrımcılığa ne oldu?
Hani onların ve ailelerin hayatlarını kolaylaştıracaktık.
Bizler Senede bir gün engellileri anlamaya çalışırken onlar
ailecek yılın 365 günü engellenmenin acısını yaşıyorlar.
Çayı geçip derede boğulmak misali, sen ülke olarak o kadar öz
veri yap engellilere bir sürü sosyal, ekonomik hak ver.
Hastanede ona doktorunu, raporunu verme.
Neden doktorum yeterli değil,
Nerde bu doktorlar, verilen yüzlerce mezunu ihraç mı
ettik?
Maalesef büyük çoğunluğu özel hastanelerde
çalışıyor.
Diğer çoğunlukta özel muayenehane açmışlar bireysel
kalkınma peşindeler.
Elde kalanlarda çaresiz…
Anadolu yakasında bir elin parmakları kadar çocuk psikiyatristi
var, şile dahil bütün bu bölgenin insanlarına hizmet vermeye
çalışırken
Sağlıklı sağlık planlaması gerekli güzel
ülkeme
Sorumlu bir elin sorunlu duruma el atması
dileklerimle.