Ekşi sözlüğe göre köşe yazarları

Ekşi sözlükte köşe yazarları nasıl görülüyor. İşte Akşam'dan Ece Vahapoğlu kendisi de dahil yazarların nasıl algılandığını ekşi sözlükte buldu ve yazdı.

Ahmet Hakan Coşkun: Nişantaşı'nda oturan, arada sırada Barbour montu ve Eastpack sırt çantası ile etrafta görülen, 1.68 boylarındaki alternatif haber insanı.

Hıncal Uluç: Dünya üzerindeki her konu hakkında köşesinde yazı yazacak kadar kendisini bilgili, insanların yüzde 50'sine sataşan, kankalarına dahi rahat durmayıp dil uzatan, nöbetçi polis müfettişi.

Fatih Altaylı: Delikanlılığın kitabını yazma havalarında olup, gayet lümpen, gayet yanar döner takılan şahane bir mediaşördür kendileri.

Cengiz Semercioğlu: Sadece TV yazıları yazdığı için, TV'de gördüğü her konuda ahkam kesme hakkı olduğunu sanan biri.

Mehmet Barlas: Gerçekten çok okuyup çok bilen insan, ama bilgileri mantıklı bir diziye sokup kullanamıyor.

Can Dündar: Belgesel çekesi geldiği zaman kütüphaneye giden adam. Artık bayıltan 'anlatan adam' formatı.

Ertuğrul Özkök: En içli ve en duygusal pazar yazısı yazma yarışına girmiş olan genel yayın yönetmeni.

Yılmaz Özdil: Stiliyle, içi boş yazılarıyla yeni nesil
Rauf Tamer, vakit kaybı.

Rauf Tamer: Artık yazmasa, dedirten adamdır kendisi. Ukaladır, yüksekten bakar insanlara.

Emin Çölaşan: Çok iyi laf sokan ve başları belaya sokan gazeteci yazar, size kafasını takmasını isteyebileceğiniz en son iki kişiden biri.

Yavuz Donat: Yazdıklarının yüzde doksanı Demirel ile alakalıdır. Yıllardır bütün siyasetçileri bir şekilde tanımış adam; gerçi Demirel'i karısından iyi tanır, ona şüphe yok.

Fehmi Koru: Zamanın Kuvay-ı Medya dergisi tarafından sahte Harvard diplomalı olduğu iddia edilen, iktidarlarla olan yakın ilişkileri ile hatırladığımız, kocaman bir kafası olan yazar.

Haşmet Babaoğlu: Kendisini entellektüel seviyesi yüksek, rafine zevklere sahip, üstün bir edebiyat beğenisi olduğunu zanneden gazeteciden bozma

Ayşe Arman: İnsanları, hayatı uçlarda yaşamasıyla ikilemde bırakan kadın, röportajlarında konuyu illa cinselliğe getirme meraklısı.

Pakize Suda: Sabun köpüğü tadında yazdığı yazılarına arada serpiştirdiği ince esprileriyle gazetesine irmik helvası tadı katan köşe yazarı.

İclal Aydın: Nedense bana biraz yapmacık gelen, kendisini ideal kadın rolüne bürüyen imitasyon insan. Sevimli bir kadındı bu; kim bu hale soktu bunu?

Balçiçek Pamir: Bir fotoğrafı diğerine uymayan, güzel mi çirkin mi anlayamadığım, garip isimli kadın. Köşe yazısını günlük tutmakla karıştırmış olabilecek şahsiyet.

Tabii ki ben de nasibimi almışım:
Ece Vahapoğlu: Makale diye adlandırdığı zırvalardan sonra bir Ayşe Arman, bir İclal Aydın gözüme Shakespeare gibi göründü; Ertuğrul Özkök'ün memleketi iyi tanıdığına kanaat getirdim. Beş dilde ödül töreni sunacakmış, gerçi bana adını söylemeye bile mecali yokmuş havası veriyor. 9(Ece Hanımı bu eleştiriyi köşesine alabildiği için tebrik ediyoruz.HP)