Edebiyatın "şeytan" tasvirleri

Cehennem - Dante Alighieri İnsanların size ne zaman bir şeylerden yakınacağını bilir ve daha da beteri olabileceğini düşünmeye devam edersiniz ama bir yandan da bununla kıyaslayacak zekice bir şeyler bulmaya çalışırsınız değil mi? “En azından ölü bir şairin eşliğinde Şeytan ve onun bir yandan gözyaşı dökerken bir yandan da ağzında Brutus, Cassius ve Yehuda’yı çiğneyen yarı buza gömülmüş üç yüzüyle karşı karşı geleceğin cehenneme inmiyorsun,” diyebilirsiniz örneğin. Ruhunuzu daha da karartmanın düşünülebileceğiniz en dehşetengiz ve Hades’te bir yolculuğu sona erdirmenin tek uygun biçimidir bu. Kayıp Cennet - John Milton Milton’ın 17’nci yüzyıla ait epik şiiri “Cehennemde hüküm sürmenin Cennette hizmet etmekten evla” olduğunu her daim bilen karizmatik ve neredeyse sempatik bir Şeytan portresi çizer. Faust - Johann Wolfgang von Goethe Faust, kuşkusuz Goethe’nin oyununun öncesine ait bir Alman efsanesidir ve İncil’de geçen Eyüp meselini andırır -ancak dalavereci Mefistofeles bütünüyle sempatik olmasa da muhtemelen Dante’nin gördüğü korkunç canavardan çok daha uygun bir eşlikçi olurdu. Âşık Şeytan - Jacques Cazotte 1772’de yayımlanan bu hikâyede Şeytan bir adama âşık olur ve onu cezbetmek için kadın kılığına girer. Öykü, kimilerince fantezi türünün ilk örneklerinden biri olarak görülür. Şeytana Dualar - Charles Baudelaire Şeytan, Kötülük Çiçekleri’nin bir parçası olan bu şiirde fiilen görünmese bile Şeytana Dualar gibi cüretkâr bir şiir ancak Baudelaire gibi sapkın bir egsantrik tarafından kaleme alınabilirdi. Gizemli Yabancı - Mark Twain Mark Twain’in Amerikan taşra kültürüne ilişkin eğlenceli hikâyeler yazdığını düşünerek büyüdükten sonra onun son roman girişimini okursunuz ve yazarın insan ırkına karşı nasıl bir horgörü beslediğini, Huckleberry Finn’in yazarının ne denli karanlık yollara sapabildiğini fark edersiniz. Usta ve Margarita - Mikhail Bulgakov Heybetli konuşan kedi Behemoth’la takılmasaydı da Woland’ın hayranı olurduk, ama Rolling Stones’un en büyük şarkılarından birine ilham vermiş olması onu sevmemiz için yeterli bir neden. Şeytan - William Peter Blatty Film versiyonu, 1949’da meydana gelen bir olaya dayalı özgün romandan daha ürkütücü olsa bile kitapta tasvir edilen iblis de ruh halinizi fena halde altüst etmeye yeterli. Sandman - Neil Gaiman En büyük çizgi romanlardan biri olan bu kitap, içindeki küçük şeytan olmaksızın aynı güce sahip olabilir miydi? Gaiman bu mükemmel eserinde Milton’ın Şeytan’ıyla aynı hamurdan yoğrulmuş tatlı dilli ve şirin bir iblis sunuyor bize. Mahşer - Stephen King Randall Flag, King hiçbir zaman açıkça ifade etmemiş olsa bile insanlığın çoğunluğu yok olduktan sonra iyilikle savaşan Şeytan’ın kişileştirilmiş halidir. King’in Yeni Ahit’le ilgili bir şeylerden yola çıktığını varsayıyoruz.

Internet Haber Mobil Uygulama

Edebiyatın "şeytan" tasvirleri