Dünya'nın yüzde 40'ı susuz

Su canlıların yaşaması için hayati öneme sahip. En küçük canlı organizmadan en büyük canlı varlığa kadar, bütün biyolojik yaşamı ve bütün insan faaliyetlerini ayakta tutan ve dünyamızın yüzde 70'ini kaplayan su, bedenimizin de önemli bir kısmını oluşturuyor. Ancak yeryüzündeki su kaynaklarının yaklaşık yüzde 0.3'ü kullanılabilir ve içilebilir özellikte. Bunun sonucunda dünya nüfusunun yüzde 40'ını barındıran 80 ülke şimdiden su sıkıntısı çekiyor. 1940-1980 yılları arasında su kullanımı iki katına çıktı. Nüfusun hızla artması, buna karşılık su kaynaklarının sabit kalması sebebiyle su ihtiyacı her geçen gün artmakta. Dünyadaki mevcut suyun hacmi 141 milyar metreküp. Bu miktar dünya yüzeyini 3 kilometre. kalınlığında bir tabaka halinde sarabilecek büyüklükte. Bu suyun yüzde 98'i okyanuslarda ve iç denizlerde bulunmakta, fakat tuzlu olduğu için, içme suyu olarak kullanıma, sulamaya ve endüstriyel kullanıma uygun değil. Dünyadaki suların ancak yüzde 2.5'i tatlı su. Bunun da yüzde 87'si buzullarda, toprakta, atmosferde, yeraltı sularında bulunur ve kullanılamaz durumda. İnsanoğlu su ihtiyacını yüzeysel sular ve yeraltı su kaynaklarından temin ediyor. Tatlı suların en önemli kaynağı yağışlar. Küresel yıllık yağış 500 bin metre küp olup, her yıl yeryüzüne inen yağış aynı miktardadır. Türkiye'de ise tatlı su kaynakları oldukça sınırlı ve ihtiyaca ancak cevap veriyor. Türkiye'nin kullanılabilir su potansiyeli 110 milyar metre küp olup, bunun yüzde 16'sı içme ve kullanmada, yüzde 72'si tarımsal sulamada, yüzde 12'si de sanayide tüketiliyor. Kişi başına düşen su kullanımı, toplumun gelişmişlik seviyesiyle doğru orantılı. Gelişmiş ülkelerde bu oran oldukça yüksek olmasına rağmen, gelişmekte olan ülkelerde düşük. Kişi başına düşen su ABD'de bin 692, Avrupa'da 726, Afrika'da 244 metreküp. Dünyanın yıllık yağış ortalaması bin mm olup, Türkiye'nin yıllık yağış ortalaması 643 mm'dir. Türkiye su kıtlığı çeken ülkeler arasında yer almamakla birlikte, hızlı nüfus artışı, kirlenme ve yıllık yağış ortalamasının dünya ortalamasından düşük olması; mevcut kaynakların daha dikkatli kullanılmasını ve kirlenmeye karşı gerekli tedbirlerin bir an önce alınmasını gerektiriyor.