Donmamak için kanepelerini yaktı

Iğdır'dan, 20 sene önce Sakarya'ya göç eden Kipici ailesi, 17 Ağustos 1999 depreminde eşini enkaz altında kaybetti. İki kızıyla birlikte yaşayan Güneşler Mahallesi 160. sokakta oturan İbrahim Kipici, çöplerden eski pikapla kağıt, naylon gibi eşyalar toplayarak günde ancak 10 TL kazanıyor. Kipici, biri 13, diğeri 14 yaşındaki iki kızını da okutmaya çalışıyor. Bir hayırseverin ocak ayı itibariyle son kez ödediği 250 TL kiraya oturduğu evde ne buzdolabı, ne çamaşır makinesi ne de ocak bulunuyor. Evin bir kaç odası ise eşya olmaması sebebiyle tamamen boş duruyor.

"Depremden önce her şeyimiz vardı" diyen Kipici, "Depremde de kirada oturuyordum. Bolu'da, Mudurnu'da mandıralarda çalışarak evin geçimini sağlıyorum. Buzdolabı, çamaşır makinesi, ocağımız her şeyimiz vardı. Oturduğumuz ev depremde yıkıldı. Eşim enkaz altında can verdi. İki kızım öksüz kaldı.Depremde hiç bir eşyamızı kurtaramadık. Şimdi bu hallere düştük." şeklinde konuştu.

5 AYDAN 5 AYA 200 TL

Oturdukları evlerinde komşuları tarafından verilen eski çekyatlarda oturup yattıklarını, ancak havanın çok soğuk olması sebebiyle çekyatları yakmak zorunda kaldıklarını anlatan Kipici, "Adapazarı Kaymakamlığı'na kömür için başvuruda bulundum. Ancak kömür gelmediğini söylediler. Hava çok soğuk. Çocuklarım çok üşüyor. Bu sebeple çekyatları kırarak yakmak zorunda kaldım. Şimdi oturacak bir çekyatımız bile yok.. Çocuklarım ve ben yer yatağında yatıyoruz. Kaymakamlık bize sadece 5 ayadan 5 aya 200 TL yardımda bulunuyor. Allah yine de razı olsun. Şimdi çöplerden topladığımız naylonları yakıyoruz ama ısıtmıyor. Ev sahibi de böyle şeyler yakmamızı istemiyor, çünkü koku ve is yapıyor. Acilen odun kömüre ihtiyacımız var." diye konuştu.

GÜNDE 10 TL KAZANIYOR

Eski bir pikapla çöplerden kağıt topladığını, ancak pikabın aküsünün bitmesi sebebiyle gezerek torbalarla kağıt toplamaya çalıştığını dile getiren Kipici, günde ancak 10 TL kazandığını, bunun da 3 kişilik bir aileye yetmediğini vurguladı. Kipici, şöyle konuştu:

"Bazen yemek bulamıyoruz. Çaya ekmek bandırıp öyle yiyoruz. Buna da şükür. Piknik tüpünü bile dolduramıyoruz. Sobanın üstünde bir şeyler pişirmeye çalışıyoruz.Şimdiye kadar evin kirasını bir hayırsever karşılıyordu. Artık karşılayamayacağını söyledi. Ev sahibi de kira alamazsa bize çıkaracağını belirtiyor. Ne yapacağımızı şaşırdık."